U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hulp nodig, maar waar?
Sinds onze zoon (16) opgepakt is voor brandstichting gaat het niet goed in/met ons gezin. Het vertrouwen in hem ben ik volkomen kwijt, vooral omdat ik merk dat hij liegt over alles. En dat dan ook nog eens met een stalen gezicht.
Hij had een baantje om de schade af te kunnen betalen, maar hij is twee keer geweest en daarna niet meer, dus hij is inmiddels ontslagen.
Een dikke maand geleden betrapte ik hem met een zakje wiet en in z'n MSN-gesprekken van de afgelopen week lees ik nog steeds over wietgebruik en indrinken voor het schoolfeest.
Ik weet niet meer wat ik hier mee aan moet. En daardoor pak ik het helemaal verkeerd aan. Vandaag heb ik hem allerlei sancties opgelegd (o.a. niet naar een feestje aanstaande zaterdag en niet mee op scoutingkamp in december).
Gisteravond had ik z'n laptop al in beslag genomen omdat hij bijzonder minachtend naar mij deed. Dan krijg ik opmerkingen dat hij zich "kankergenaaid voelt" en vandaag kreeg ik te horen dat hij mij haat. Hij is vanmiddag in bed gestapt, is er alleen uit geweest om te eten en ligt nu nog steeds in bed.
Ik weet het dus niet meer, mijn man ook niet. Man heeft een drukke baan en is veel in het buitenland, dus ik ben degene die er het meest mee geconfronteerd wordt. Ik merk dat ik een hekel aan mijn zoon begin te krijgen en ik moet regelmatig op het puntje van m'n tong bijten om niet onaardige dingen te gaan zeggen.
Waar zou ik hulp kunnen krijgen voor ons gezin?
gr.
Zonnebloem
Hoi zonnebloem,
Was die brandstichting tijdens een logeerpartijtje 's nachts???Is daar niet een draadje over geweest,ik heb toen alleen meegelezen.
Maar ik herken je verhaal.Wel minder heftig.Kan me goed in jou verplaatsen.Je zoon doet dingen waarvan jij bang bent dat het fout gaat en je kunt hem niet stoppen.
Ik vind het moeilijk om advies te geven.Ik ken je zoon niet.als hij stevig in zijn schoenen staat en dit is een fase waar hij doorheen moet,zou ik afwachten,dan weet hij zelf wel een grens te treken.Maar asl hij gevoelig is en te beinvloeden,dan wordt het moeilijk.
Dan zou ik proberen door veel te praten tot hem door te dringen.Maar blijf rustig.
Of krijg hem zover dat hij met je meegaat voor hulp.
Het is heel moeilijk het vertrouwen in je kind kwijt te zijn.Leg hem dat uit,leg hem je zorgen uit en waar je bang voor bent.
Vraagje
is je zoon opgepakt voor de brandstichting? Krijg uit je verhaal sterk het gevoel dat je gebrek aan vertrouwen in je zoon terecht is en dat begeleiding vanuit de jeugdreclassering wel eens goed zou kunnen uitpakken. Als ouder ben je met een kind in deze leeftijd die zo sterk ontspoort wel een beetje uitgepraat. Als de zaak voor de rechtbank komt is de kans groot dat er een reclasseringsmaatregel wordt uitgesproken. Verder zou ik voor een time-out gaan als hij zich niet aan de huisregels houdt: crisisplek of familie.
Zonnebloem,
ik zou contact opnemen met de huisarts en hem dit voorleggen. Hier kom je zelf niet meer uit.
Sterkte met alles (hier speelt ook het e.e.a., maar gelukkig is mijn zoon nog voor rede vatbaar)
Hulp...
Hoi Zonnebloem ik zit met een soort gelijke situatie, mijn zoon 14 jaar drinkt ook alcohol, is in aanraking met de politie en van school geschorst,
Ik ben naar de huisarts gegaan die stuurde ons naar de MEE en zelf heb ik contact gezocht met de stichting korrelatie
Heel veel sterkte ik weet hoe je je voelt ook mijn man is veel van huis voor zijn werk, en als hij dan thuis is wil ik het niet alleen maar over de problemen hebben.
Bedankt
voor jullie reacties.
Ik hoop dat de huisarts ons verder kan helpen.
Zonnebloem
hoi
Ik herkende je verhaal nog uit je draadje van toen...
Ik werk met veel jongeren die problemen hebben op allerlei gebieden en oa ook het soort problemen die jij beschrijft. Helaas is mijn ervaring dat als ouders eenmaal de drempel over zijn om hulp te vragen het nog zo enorm lang duurt voordat er ook echt hulp is. Echt, ik kan er een boek over schrijven. En vaak gebeurt het dan ook nog dat als er hulp is, er gezegd wordt: Hij/zij is nu 17 en een half, dat heeft niet veel zin meer want over een half jaar is hij meerderjarig.
Ik sluit me dus aan bij vorige postings, maar ik zou zeggen doe allebei. Probeer de reclassering EN de huisarts. Misschien kan die laatste de boel nog wat meer aanzwengelen. Jeugdzorg schat ik in dat dat te lang gaat duren. Het is belangrijk dat je snel hulp krijgt, want als hij 18 is kan je hem niet meer "dwingen"
En misschien overbodig, maar als je iemand spreekt, probeer dan eerder te overdrijven dan het af te zwakken. Een crisisplaatsing voor 6 tot 12 weken kan al veel doen. Heb al heel wat jongeren daar zo van zien schrikken dat ze zich realiseerden dat ze het thuis nog niet zo slecht hadden.
Sterkte!
Groetjes Elske
Elsje78
Ik heb maandag een afspraak bij de huisarts en ik wil afwachten wat zij voor ons kan doen. Uithuisplaatsing vind ik toch een stap te ver. Ik zit zelf meer te denken aan verwijzing naar een kinderpsychiater want zijn gedrag doet mij sterk denken aan ODD.
Zonnebloem
Ik snap ook dat uit huisplaatsing het laatste middel moet zijn (is het natuurlijk ook) maar heel goed dat je al een afspraak hebt. Ik las net dat je zoon 16 is had zelf 17 in mijn hoofd, maar ik hoop dat je snel je verwijzing krijgt en dat er snel hulp komt!
Heel veel sterkte en knap hoor dat je zo snel doorgezet hebt! Heb het wel eens anders gezien, ook begrijpelijk uiteraard, maar petje af!
groetjes