Hoe om te gaan met geld dat verdiend wordt met een bijbaantje?

loslaten

De helft verplicht naar haar spaarrekening? Waarom zo veel? En waarom verplicht?

Ik zou het loslaten hoor. Het is haar inspanning, het is haar geld. Natuurlijk zou ik haar stimuleren om te sparen, maar niet verplicht de helft. Moet ze dan ook toestemming aan jullie vragen om het uit te geven? Waneer is 'later'?

Het is haar keuze waar ze haar geld aan wil uitgeven. Daar leert ze van. Laat haar haar eigen fouten maken. Misschien wil ze volgend jaar met vriendinnen op vakantie en realiseert ze zich opeens dat het zonde is om haar geld uit te geven aan koffie en chocola.

En even OT: troep van het haren kleuren? Kleurstof de niet meer weg wil? Ik kleur al jaren zelf mijn haar en ik herken het totaal niet. Als je wilt dat je dochter spaarzaam is, dan zou ik samen met haar kijken hoe ze dit wel netjes zelf kan doen. Dat is namelijk echt niet moeilijk. Je straft haar nu wel hard af voor een eenmalige 'misser'.

hier

Zoon is 15 en wil graag met 16 beginnen aan zijn rijbewijs maar de deal is dat ze daar zelf 1000 euro voor gespaard moeten hebben. Als hij elke maand zijn zakgeld (19 euro) daarvoor spaart gaat hij dat op tijd halen.

De rest mag hij dus vrij besteden maar dat is niet zoveel als bij jouw kind. In dat geval zou ik ook willen dat ze wat meer sparen dan dat alles uitgegeven wordt. Helemaal niet zo gek, het is mijns inziens niet goed als een kind 100% van wat het verdiend heeft direct mag uitgeven.

Waarom

Waarom vinden jullie het nodig om je te bemoeien met wat een kind doet van het zelf verdiende geld? Ik zou toch tamelijk pissig worden als mij werd verteld dat ik de helft van wat ik verdien niet mag uitgeven. Zou spontaan stoppen met werken.

Regels over niet in huis verven van je haar kan ik me voorstellen, maar laat haar het dan zelf oplossen. Nu heeft ze in feite geen mogelijkheid om dit op te lossen (Want van 70 euro (20 zakgeld en 50 loon) vrij te besteden per maand is het niet reëel dat ze dat bij de kapper kan laten doen.

Laat haar der haren verven

Beter kun je afspreken dat ze minimaal een bepaald bedrag op haar spaarrekening moet hebben voor X,Y en Z. En dat ze rest naar eigen inzicht mag besteden.

Ik kan me haar wens wel voorstellen. En ze verdient ruim voldoende om af en toe een haarkleurtje te kunnen missen.

haren kleuren (ot)

"En even OT: troep van het haren kleuren? Kleurstof de niet meer weg wil? Ik kleur al jaren zelf mijn haar en ik herken het totaal niet. "

Ik herken dat wel bij mijn dochter. Als ik die de vrijheid geef bij het zelf haren verven zitten mijn voegen, kunststof wastafel, badmat en handdoeken onder. Kwestie van niet vooruitdenkend puberbrein dat niet vooraf bedenkt dat vooraf de badmat weghalen handig is, de met verf besmeurde spullen vrolijk op de wastafel legt en vooral niet al te subtiel de verf in het haar in masseert.

Mijn oplossing is dat we het dan samen doen. Zij blij, want dan weet ze zeker dat de achterkant ook goed gedaan is. Ik blij want mijn badkamer blijft toonbaar (en het kost me max 10 minuten).

Wel hoor Hanna

Kost mij maandelijks 27,50 euro bij de kapper. Dus dat zou ze prima zelf kunnen betalen.

eigen geld

Ik vind het echt raar om je als ouder te bemoeien met wat een kind met zijn zelf verdiende geld doet. Dan geven ze het allemaal uit aan onbenulligheden, nou en? Lijkt me een heel leerzame ervaring. Beginnen ze maar een jaartje later aan hun rijbewijs.

Geld

Mijn dochter krijgt van mij 100 euro per maand, incl kleedgeld. Ze heeft een bijbaan waar ze ongeveer evenveel mee verdient. Ze moet alles doen van haar geld. Ook telefoon, de helft van rijlessen straks (ze is 16), haarverf, make up enz. Ze heeft een paar handdoeken verpest met roze haarspul. Die koopt ze zelf nieuw, geen enkel probleem of discussiepunt. Ook ruimt ze zelf de haarverfrommel op. Roze voegen en tegels die niet meer schoon worden herken ik niet. Ik bemoei me er verder niet zo mee. Dat van die haarkleuren gaat vanzelf een keer over (hoop ik )
Sparen doet ze zelf, voor eigen dingen. Maar zeker niet de helft van haar werk-geld, en al helemaal niet als ik het zeg.

Tja...

Natuurlijk is elk kind anders, maar mijn dochter overdenkt heel erg wat ze met haar geld doet.
Bij mij heeft ze de vrijheid. Ze zoekt zelf maar uit wat ze aan kleding nodig heeft en waar ze haar geld aan uitgeeft. Soms geef ik een advies. Bijvoorbeeld over schoenen. Dat stevige warme schoenen een betere keus zijn met het slechte weer in aankomst.

Bij haar vader gaat het anders. Daar krijgt ze alles voorgeschreven. Ze moet zoveel sparen en ze moet zoveel kleding hebben enz.

Persoonlijk denk ik dat het juist goed is om het nu los te laten en alleen te gaan adviseren. Geef haar nu de verantwoording. Nu kan het nog niet zoveel kwaad. Wel zou ik bepaalde dingen als verplicht aangeven. Bij mij is het zo dat ze kadootjes moet kopen voor de verjaardagen van de gezinsleden en voor of sinterklaas of kerstmis (ligt aan hoe en wanneer we vieren). Daarnaast heeft ze de verantwoordelijkheid dat ze zorgt dat ze genoeg kleding heeft. Ze weet hoe vaak er wordt gewassen.

Je dochter is 16, jouw rol is in mijn ogen meer de rol van een coach/adviseur. Ook op financieel gebied. Ze kan er beter nu achter komen hoe vervelend het is om zonder geld te zitten dan als je op zichzelf woont.

Reacties

IJsvogeltje:
Dochter was altijd fel tegen het kleuren van haren. Omdat ze nogal beïnvloed wordt door een vriendinnetje, wilde ze het nu ook. Eerst riepen wij dat dit niet ging gebeuren. Maar omdat ze het héél graag wilde, hebben we toegegeven. Mits wij er geen "hinder" van zouden vinden. (Ik ben zelf anti haar kleuren, dus dat speelt zeker mee....) De eerste keer zaten er al vlekken op de douchebak (net een jaar oud) en de tweede keer weer. Wij vinden het niet nodig dat sanitair verknald wordt door kleurstof...... Daar was het allemaal nét te duur voor

En wellicht heb je gelijk hoor, moeten we dat verplicht sparen los laten. Toen we de afspraak maakten dat de helft van het verdiende geld naar haar spaarrekening zou gaan, was ze het daarmee eens.
Uiteraard is het háár geld. Maar juist omdat we het haar zo gunnen om straks een spaarpotje te hebben, willen we haar behoeden voor "fouten". (En echt, ik besef zeker dat je van fouten maken leert enz.)

Triva:
Ben blij dat ik niet de enige ben die bepaalde afspraken maakt

Hanne:
Waarom we ons er mee bemoeien? Omdat het leven nu eenmaal geen "vrijheid blijheid is". Dat je nu al te maken hebt met verantwoordelijkheden. Met het maken van keuzes.....

Ik heb mijn vraag hier puur neer gezet om te polsen hoe anderen hier mee omgaan. Wellicht zijn mijn man en ik "te streng" / te ouderwets? Wellicht speelt het mee dat dochter een pleegkind is en dat we het "perfect" willen doen.... Dat we haar in bescherming willen nemen.....

hoho

'Dan geven ze het allemaal uit aan onbenulligheden, nou en? Lijkt me een heel leerzame ervaring.'

Onbenulligheden worden hier niet gekocht, die fase hebben we allang gehad. Mijn zoon vind het prettig dat we hebben uitgerekend hoe hij op tijd aan voldoende geld komt voor zijn rijbewijs.

Als een kind elke maand 100-120 euro vrij te besteden heeft met 16 en dat inderdaad nog steeds uitgeeft aan van alles en nog wat vind ik dat zelf niet zo'n best idee. Hoe je daar vervolgens mee om gaat moet je zelf weten, er zijn verschillende mogelijkheden waaronder gewoon praten met je kind.

Voor 'later' vind ik wel erg vaag moet ik zeggen, dat zou ik ook niet doen. Voor paardrijlessen, netflix en nog iets kan ook prima.

Overigens: 5 euro voor netflix is geen beste deal. Voor 12 euro kunnen er vier mensen kijken, over heel Nederland kost dan dus maar 3 euro per maand per persoon.

hoho

Tja, wat de een onbenullig vindt, is voor een ander misschien wel heel waardevol. Natuurlijk praat ik met mijn kinderen, maar ik ga ze niet vertellen wat zij belangrijk moeten vinden en wat niet.

Hier gaat altijd een hoop van het net binnengeharkte folderwijk-nieuwjaarskaartjes-geld op aan vuurwerk. Ik zou dat zonde vinden van mijn geld. Voor mijn zoon is het het hoogtepunt van het jaar.

Prima toch?

Overigens heeft hij al bijna genoeg gespaard om over 3/4 jaar als hij qua leeftijd mag beginnen met rijlessen ook meteen te starten. Wij betalen niets bij aan rijles, dat vind ik ook een eigen keuze voor mijn kinderen, of ze daar hun zelf verdiende geld aan willen uitgeven of niet.

Zakgeld is leergeld

Hier krijgen de kinderen vanaf jong leeftijd zakgeld. Daar moet een gedeelte van gespaard worden, vroeger een verplicht percentage nu ze wat ouder zijn geen vast percentage meer. Ze zijn nog te jong voor een baantje.
Al vanaf het begin dingen die ze zelf (moesten) kopen. Ik haal shampoo en douchegel voor algemeen gebruik in een neutrale geur. Wil je alleen maar vogue girl dan moet je dat vragen voor Sint of je verjaardag of zelf kopen. Als je alle roze strijkkralen opmaakt aan 5 roze hartjes en je kan dan niet meer iets maken van de voorbeelden die bij het pakket zaten? Jammer zelf kopen.
Dan kom je er ook snel achter dat in een keer 4 nagellakjes kopen niet handig is, als je dan douchegel wilt kopen moet je eerst weer sparen.
Dochter van ruim 14 heeft het nu al goed door en gaat verstandig met haar geld om. Ze krijgt nu een bepaald bedrag per maand waar ze ook leuke dingen met vriendinnen van moet doen. Pas kwam ze hier met 2 vriendinnen een taart bakken als cadeua voor een andere vriendin en ze hadden zelf de boodschappen gedaan. De restanten van de suiker, meel en boter mocht ik houden als vefgieding voor de stroom van de oven en de kaneel die ik geleverd had. Prima opgelost. Tegen de tijd dat ze een baantje heeft heeft zij in ieder geval goed door dat alles opmaken niet verstandig is en hoef ik er denk ik niet meer op aan te dringen dat ze wat opzij zet voor andere uitgaven die nog gaan komenz zoals een rijbewijs.

keuze en verantwoordelijkheden

Hanne:
Waarom we ons er mee bemoeien? Omdat het leven nu eenmaal geen "vrijheid blijheid is". Dat je nu al te maken hebt met verantwoordelijkheden. Met het maken van keuzes.....

Eh, dochter heeft een bijbaantje met de daar bij horende verantwoordelijkheden. Geef haar dan ook de ruimte om te kiezen wat ze daar mee doet.

Nu je geld uitgeven en straks geen rijbewijs kunnen betalen en met een luchtbed en een 3e hands tafel op kamers gaan is ook een keuze.

Ze had ook kunnen kiezen om geen baantje te nemen en nu minder geld te hebben. Had ze nu meer vrije tijd en straks ook geen geld voor een rijbewijs of op kamers gaan gehad.

Vrij

Mijn dochter (15) is geheel vrij in het besteden van haar zakgeld en kleedgeld. Ze heeft niets om voor te sparen en dat doet ze ook niet. Nu heeft ze een nieuwe dure hobby ontdekt: popconcerten. Misschien dat ze om die reden binnenkort ook een baantje wil. Dan is ze daar ook vrij in en zal ze alleen aan kortetermijnsparen doen voor een paar popconcerten per jaar. Ik zou wel willen dat ze iets gaat sparen, al is het maar een tientje per maand, voor de langere termijn. Maar ik ga haar dat niet verplichten.

we adviseren wel

om wat te sparen van het salaris van de bijbaan maar we bepalen zeker niet het spaarbedrag. En als er iets duurs gekocht wordt, dan weet onze zoon ook wel dat hij vervolgens een aantal weken wat zuiniger aan moet doen met zijn geld. Is soms wel eens lastig maar ook een kwestie van keuzes maken. Ene keer vallen de keuzes beter uit dan de andere keer.
Een tijd geleden wilde hij een tatoeage, best prijzig maar hij had er al een hele poos over nagedacht en had het geld ervoor over. Moet eerlijk bekennen dat de tatoeage wel netjes gezet is (wij gingen mee op de dag zelf) terwijl ik er toch wel gemengde gevoelens over had.

Het was overigens geheel en al mijn zoons eigen keuze om te sparen voor het rijbewijs. Mijn oudste heeft het geld ook al liggen maar begint nog niet. Ik vind sparen belangrijk maar waar ze voor sparen is eigen keuze.

3 x

Drie kinderen, alle drie anders met geld. Oudste werkt vanaf haar 15e verjaardag. Ze was altijd gemakkelijk met geld. Gaf uit wat binnenkwam. Aan make up, kleren, kapper, concerten/festivals etc (ja, ook wel eens een jointje). Voor de een onbenulligheden, voor haar levensbehoefte nummer 1 om onder de ellende van verplichte school uit te komen. Nu woont ze op kamers en is ze toch zuinig geworden. Over iedere cent denkt ze na en de aanbiedingen van supermarkten worden nageplozen. Heel goed.
Middelste werkt vanaf de 16e verjaardag. Is echt heel zuinig. Die zit op het geld. Die moeten we juist leren om ook eens wat uit te geven. Want daar moet absoluut een balans in gevonden worden.
Jongste is net als oudste. Wat binnenkomt, vliegt eruit. Die zitten we bij te brengen dat er een balans moet zijn in uitgeven en sparen.
Ik denk dat kinderen zelf moeten leren met geld uitgeven en sparen. Al doende leert men. En wat de een onbenullig vindt, heeft voor een ander grote waarde.

ik bedoel

Ik bedoel dat wij de kinderen leren om te gaan met geld maar dat we ze niet dwingen.

Johanna

Als we 100 euro aanhouden van wat ze verdient en ze moet daar 50 euro van op de spaarrekening zetten en van de overgebleven 50 euro paardrijden en Netflix van moet betalen, blijft er 25 euro over voor wat ze vrij mag besteden. In gunstige maanden ligt dat dus ietsje hoger, maar ik vind dat ook wel wat buiten proportie. Als je nu eens afspreekt dat er elke maand 20 euro naar de spaarrekening gaat? Verven is een dure hobby en met je eerlijke opmerking over dat je tegen haarverven bent, riekt de verplichte 50 % spaargeld wel een beetje naar obstructie.

Zelf

Mijn kinderen mogen in principe zelf weten waar ze hun geld aan uit geven. Zeker als dat zelfverdiend is.

het is ook wel een beetje karakter. Mijn ene zoon geeft het geld uit zodra het binnenkomt. Hij geeft ook weinig om geld. Hij leent makkelijk uit, is gul met zijn geld als hij het heeft, leent ook makkelijk van anderen en maakt zich niet druk als hij geen geld heeft. Ik vind dat ergens wel mooi maar het is ook een zorgwekkend want het is een houding die hem makkelijk in de problemen kan brengen. Ik heb wel het idee dat hij er de laatste tijd wat serieuzer mee omgaat. Hij wil graag wat grote uitgaven doen en hij realiseert zich wel dat hij dat geld allang had kunnen hebben als hij iets zorgvuldiger was geweest. Nu moet hij alles van 0 weer opbouwen. Hij is nu wel aan het sparen al valt hem dat niet makkelijk.

Mijn andere zoon en oudste dochter zijn veel serieuzer. Ze sparen veel en geven hun geld vooral uit aan grotere uitgaven waar ze van te voren over nadenken. Bij mijn zoon slaat de balans soms weer wat door naar de andere kant. Die vindt het echt moeilijk om geld uit te geven. Dat is ook niet goed. Nu in deze tijd van het jaar a Christmas Carol maar weer een keer lezen Mijn dochter spaart gericht voor doelen maar heeft geen moeite met het uit te geven als ze haar doel heeft bereikt. Ze geeft ook regelmatig geld uit aan kleinigheidjes maar ze houdt daar een goede balans in.

Ik heb niet het idee dat het veel te maken heeft met mijn opvoeding maar dat karakter en levenservaring een belangrijke rol spelen.

sparen of uitgeven

Ik denk dat het voor ieder kind ook anders is, net zoals dat voor ouders is. Mijn dochter is geen spender, maar een spaarder. Ze krijgt 20 euro zakgeld, daarvan spaart ze de helft, zelf bedacht. Ik betaal haar telefoonabonnement (10 euro) en ze krijgt 45 euro kleedgeld. Ze past met enige regelmaat op en heeft een klein baantje van zo'n 2 uur per week. Van dit verdiende geld, gaat elke paar maanden het grootste deel naar de spaarrekening, maar zo af en toe koopt ze er wel wat van. Zo heeft ze laatst een eigen tablet gekocht. Wij moeten haar wel aansporen om het kleedgeld te gebruiken, ze heeft nu zo'n 150 euro op haar rekening staan en 'heeft niks nodig' en als ze iets koopt, geneert ze zich niet om naar de Zeeman of Wibra te gaan, vooral als het gaat om bijv. basic shirts.
Ik weet niet hoe ik er mee om zou gaan als mijn kind (bijna) alles zou willen opmaken, ik geloof niet dat ik het fijn zou vinden en op z'n minst een goed gesprek aan gaan over het nut van sparen, niet alleen voor 'later' maar ook voor grotere dingen zoals bijv. de tablet. Als het gaat om snoep of koek: ik heb wat in huis, maar niet zo heel erg veel. Van huis meenemen, kost niets, de supermarkt wel en zij vindt het zonde van haar geld om dat allemaal aan eten, lees: snoep, uit te geven.
Ik zou haar, denk ik, niet dwingen 50% te sparen. Wij verwachten wel van haar dát ze spaart, zodat ze leert dat je voor grotere dingen geld apart moet zetten en dat lukt dus.

Verplicht sparen van een bijbaantje heb ik nog nooit gehoord. Het stimuleren vind ik wat anders. Vraag haar of ze graag een rijbewijs wil bijvoorbeeld, en bereken met haar wat dat kost. Misschien wil ze er wel voor sparen. Misschien wil ze liever wat minder sparen en wat later haar rijbewijs, dat is haar keus.

Schulden maken zou ik voor gaan liggen, maar dit is wat anders.