U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Herzien diagnose
Onze zoon (17) heeft toen hij 8 jaar was de diagnose ASS gekregen, destijds heeft dat hem geholpen, extra begeleiding op de basisschool en voor ons meer inzicht zijn gedrag. Hij heeft daarna nooit meer een psychiater gezien , nooit medicatie gebruikt. Op het VO heeft hij geen extra begeleiding nodig gehad.
Heeft succesvol zijn HAVO diploma gehaald en is bezig met zijn HBO, gaat goed, regelt alles zelf. Werkt, heeft niet veel vrienden maar sociale contacten gaan wel steeds beter. Kortom het gaat goed met hem.
Nu vraag ik me af of het zinvol is om eens opnieuw te kijken naar deze diagnose, of deze nog klopt. Binnenkort wil hij starten met rijlessen, dan moet het weer gemeld worden. Ik heb het idee dat dit hem gaat achtervolgen. Ik wil dit met hem bespreken , het is uiteindelijk zijn keuze.
Heeft iemand hier ervaring mee ? Is het verstandig om er opnieuw na te laten kijken of beter om het er nooit meer over hebben ? Wat is het handigste om te doen en als hij dit zou willen , hoe pakken we dat aan.
Als mijn zoon een half uur lang in een stressvolle situatie onder de radar kan blijven, gaat een psychiater echt niet wel wat vinden.
Hier viel diagnose samen met de rijlessen
Omdat zoon al 16 was geworden zonder diagnose lag het er voor niemand erg dik bovenop dat dit aan de hand was. Zoon begon met zijn rijlessen (waar hij al zijn hele leven van gedroomd had - hij is autogek en doet nu ook een opleiding in de autotechniek) ongeveer tegelijk met het inzetten van het diagnosetraject. De instructeur heeft nooit aangegeven dat hij op wat voor manier dan ook twijfelde aan de rijcapaciteiten van zoon. Bij het proefexamen was de feedback dat hij een beetje voorzichtig reed, dat was alles. Was daar iets anders uit gekomen, of had de instructeur aan de bel getrokken, dan hadden we braaf gemeld bij het CBR dat er een verse diagnose lag. Maar daar hebben we totaal geen aanleiding toe gezien, en we hebben het dus laten gaan. Hij is keurig geslaagd voor zijn rijbewijs en rijdt nu alweer ruim 2 jaar uitstekend. Heeft er zelfs ook zijn bijbaan van gemaakt. Ik zie dus oprecht geen reden om er nu alsnog wat mee te doen.
Ad Hombre
Voor de duidelijkheid: mijn zoon heeft geen enkel etiketje. Ik zie dat mijn bericht nummer 16 anders te lezen is maar dat heb ik dan niet duidelijk neer gezet.
Anna
Ik interpreteerde het zo dat de examinator/instructeur gevoeliger zijn dan de professional, toch?
M. Lavell
Welke problemen iemand met een vroegere autisme diagnose had die het rijden zou kunnen bemoeilijken?
Dat schreef ik toch? : om kunnen schakelen, participeren op, adequaat en snel kunnen interpreteren van prikkels bijv.
Dit geldt voor de meeste mensen met een ass diagnose niet meer (zo evident) omdat de diagnose een enorme vlucht heeft genomen.
Dat is ook sinds het afschaffen van rugzakje nog niet echt veranderd.
Wat ik bedoelde met het treiteren met behandeling is dat veel mensen met ass (hetgeen je niet altijd als een stoornis hoeft te zien, dat ligt ook aan je zienswijze) onterecht andere diagnoses kregen en soms nog wel krijgen. Die hen vaak echt geen goed deden.
(persoonlijkheidsstoornis, dysthyme stoornis, die vaak eerder gevolg van onbegrepen worden was dan primair aanwezig, tot en met zelfs psychotische stoornissen zoals schizofrenie.
Ik ken helaas wel een hoop mensen (beroepshalve) in psychiatrie waarin op z'n minst het, niet gediagnosticeerd autisme, zorgt voor een verkeerde blik en een hoop miscommunicatie.
...
Ik zou het lekker zo laten. Er wordt vaak onterecht met labeltjes gestrooid. Dan kom je daar dus nooit meer vanaf als het niet terecht is. Niet elk kind dat goede structuur nodig heeft is een autist bv terwijl al snel die sticker wordt geplakt. Ook is het voor je zoon echt niet leuk om die sticker nog te hebben als hij een relatie wil of krijgt. Nieuwe partners worden over het algemeen niet blij als hun vriendje een diagnose heeft. Als alles goed gaat lekker zo laten dus.
Bewust genegeerd
Anne “ Dat schreef ik toch? : om kunnen schakelen, participeren op, adequaat en snel kunnen interpreteren van prikkels bijv.”
Ja, dat had ik gezien.
Maar dat had ik bewust genegeerd omdat het een bar slechte analyse is.
Eentje van het kaliber lik mijn vestje.
Maar omdat je er nu om vraagt:
Die gezondheidsverklaring stuurt aan op een medische keuring om zaken boven te krijgen die tijdens de lessen en het examen niet getoetst worden en dus kunnen worden gemist. Of, als ze niet gemist worden, buiten de competentie van de les of het examen vallen. Bijvoorbeeld: je kan prima auto rijden, maar je bent een gevaar op de weg wegens epilepsie.
Je beschrijft wat vage gedragingen die allemaal wel getoetst en niet over het hoofd gezien worden. Dit nog helemaal los van de vraag over wat je beschrijft werkelijk over autisme gaat.
Ergens in een wet of memorie van toelichting moet uitgelegd worden waarom autisme ook tot het rijtje van te onderzoeken kwalen gaat.
“ Ik ken helaas wel een hoop mensen (beroepshalve) in psychiatrie”
Want? Je bent schoonmaakster op een psychiatrische afdeling?
Je kant wel zo veel zeggen en dat kan allemaal een beetje waar zijn.