

Puberteit
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

polly48
08-04-2010 om 12:04
Herkennen jullie dit?
Onze zoon, bijna 15, is in relatief korte tijd heel erg veranderd.
- zijn kleding (van kort blond, naar aardig lang zelf gesteild zwartgeverfd haar dat voor zijn ogen moet hangen)
- van vrolijk babbelend en altijd om mij naar introvert en alles behalve bij mij in de buurt.
Ik begrijp dat hij zijn eigen ik aan het zoeken/ontwikkelen is, maar de sfeer tussen hem en ons maakt me de laatste tijd erg verdrietig.
Zo wil hij bijna nooit meer vertellen wat er in hem omgaat. Zijn nieuwe vrienden zien we nooit ondanks het feit dat we regelmatig zeggen dat hij ze mee kan nemen.
Irritaties zijn er aan de lopende band.
Hij is vaak te laat op school,
ruimt zijn kamer natuurlijk niet op en
raakt van alles kwijt
Hij is vaak boos, kijkt boos en doet geirriteerd naar mij toe.
Bij mij wekt het veel negatieve emoties op en huilbuitjes zijn de laatste tijd niet van de lucht.
Ik heb 2 vragen:
1) maakt het gedrag van jullie puber jullie ook zo verdrietig?
2) welke ouder die al verder is dan ik, geeft me hoop door te zeggen dat er ergens weer een positief omslagpunt komt.
bedankt voor het lezen en ik hoop op jullie reacties.
een moeder

sus-anne
08-04-2010 om 13:04
Herkenning
ja hoor,ik herken het helemaal; je zoon is duidelijk een puber!
niet iets om je zorgen over te maken,maar wel heel erg wennen voor jou als moeder.
Toen onze oudste zo begon,trok ik het me persoonlijk aan,en voelde me verdrietig.
nu,drie pubers verder,weet ik dat het tijdelijk is ,dat ik het me niet persoonlijk moet aantrekken,en dat het over gaat,heb geduld ,het gaat voor bij!

Sanneman
08-04-2010 om 15:04
Herkenning
Absoluut herkenbaar! Jeetje wat heb ik vaak zitten janken om het gedrag van mijn kind! Ongelofelijk onredelijk en irritant. Het heeft bij mij zo'n jaar geduurd. Ik liet ook echt mijn onmacht zien. Werd er gek van. Op een gegeven moment samen zitten janken en dat was een omslagpunt. Niet dat het volledig over is hoor. Mijn kind kan het ene moment aardig en vrolijk zijn en het andere volledig uit haar dak gaan. Heb het nu aardig onder controle. Hou wat meer mijn mond, ga niet iedere confrontatie aan (want dan is het eind zoek) en probeer vooral rustig te blijven, denkend aan het feit dat ze het zelf ook niet makkelijk hebben. Als het even mis gaat wacht ik ook een rustiger moment af om er even over te praten.
Maar...... het gaat echt over!

Kaaskopje
08-04-2010 om 15:04
Ja hoor
Mijn oudste dochter is geen makkelijk kind geweest, maar vanaf haar 16de kwam er duidelijk verandering in. Ze was meer aanspreekbaar, reageerde weer vriendelijker, vertelt heel veel, is minder nukkig. We zijn er nog niet, dat zal ook aan haar karakter liggen, maar het is wel heerlijk dat de moeilijkste tijd op dit gebied verleden tijd is.

sita
08-04-2010 om 18:04
Ook ja!
Zie mijn stukje hierboven, vorige week zat ik hier ook een potje te huilen (al dan niet terecht ) Maar bij mij was het ook een gevolg van het opstapelen van ervaringen, teleurgesteld zijn. Maar ook mijn eigen moeite met het opeens hebben van een puberdochter die veel minder behoefte heeft aan contact en het samen dingen doen.
Ik moet ook leren mijn verwachtingen bij te stellen.
Datr is nog een hele klus...Het is ook zo snel gegaan, zo was mijn dochter ook nog zo'n schattig lief meisje en nu een puber met oogpotlood, mascara etc, ook een metamorfose.
Maar ik ga er ook vanuit dat het tijdelijk is, ik denk dat het belangrijk is dat je kind wel weet dat je onvoorwaardelijk van hem/haar houdt.
Succes!

Nikus
09-04-2010 om 10:04
Vroege puber
Hier een bijna 13 jarige puber. Zoon is vroeg qua puberen en erg heftig. Zijn haar moest ineens groeien. Supper lelijk! Zijn broeken het liefst met het kruis op zijn enkels. Alles is achterlijk, iedereen doet idioot en "doe normaal" is het meest gebruikte zinnetje.
Opruimen is een nutteloze bezigheid en van een wasmand heeft hij nimmer gehoord.
Pas op dat je niet 'teleurgesteld" raakt. Dat is niet de taak van een ouder. Ons credo: Wij houden van je, we zijn boos op wat je doet niet om wie je bent!

Nikus
09-04-2010 om 10:04
zijn wekker wordt niet gezet, opstaan is een ramp en naar school gaan is een onoverkomelijke berg 's ochtends.

angel3
09-04-2010 om 10:04
Is er echt niks mis?
Ik heb altijd begrepen dat als een kind/puber in een zeer korte tijd echt een hele grote verandering in karakter heeft dat er dan meer aan de hand kan zijn (verslaving? extreem gepest worden? dat soort dingen)
Ik heb geen pubers maar volgens mij als een kind echt ineens zo omslaat dan moet je misschien verder kijken.....sterkte

Bastet
09-04-2010 om 17:04
Nikus (ot)
13 jaar is toch niet vroeg?Mijn jongens begonnen in groep 8 al..:))Mijn jongste zoon (13) brengt vaak klasgenoten mee,en die puberen allemaal al volop.
Bastet

Nikus
10-04-2010 om 13:04
Bastet
Volgens de heren professoren is zoon erg vroeg. Zowel fysiek als mentaal. Hij wordt in juli pas 13 en inmiddels pubert hij er al een jaar op los!
Nu moet ik wel zeggen dat het steeds heftiger wordt maar ook steeds leuker. Ik kan me helemaal suf lachern om hem en zijn opmerkingen. Puberen is best pittig maar ook zo leuk! De ontwikkeling die ze doormaken is grappig!

Bastet
10-04-2010 om 15:04
Nikus(ot)
Ach,volgens het boekje zal het wel vroeg zijn,maar ik ken veel vroege pubers,dus ongewoon is het zeker niet.
Bastet

Nikus
11-04-2010 om 13:04
Bastet
Maar dat claim ik toch ook niet? Hij is wel erg vroeg. Maar goed, dan ben ik er ook eerder weer af haha

Bastet
11-04-2010 om 15:04
Nikus
Dat hoop ik voor je..:)) Ik vind 13 eigenlijk een heel normale leeftijd voor puberen.
Groetjes,bastet