U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Gezondheidsonderzoek klas 2 (VO)
Ik heb net een brief ontvangen over een gezondheidsonderzoek van ons kind in klas 2 van het voortgezet onderwijs. Zit een brief bij met wat, met name, medisch gerelateerde, vragen. Ook wat algemene waar we nee op kunnen antwoorden.
Ik lees ook dat de leerlingen een digitale E-MOVO vragenlijst van Schoolkracht moeten invullen, die breder lijkt te zijn. Gebeurt tijdens het mentoruur. Ik ken de vragen dus niet.
Ons kind heeft geen problemen (gezond, doet het goed op school en sociaal etc.), maar ik vind het niet prettig niet te weten wat de vragen zijn en heb al helemaal geen zin dat het antwoorden van die vragenlijst door ons kind aanleiding zou kunnen zijn (wat ik dus niet verwacht, maar je weet het nooit) voor verdere actie door jeugdgezondheidszorg (JGZ) van de GGD. Er zou nl. een advies uit kunnen komen dat kind contract op zou moeten nemen met mentor, vertrouwenspersoon van school of JGZ.
Wie heeft hier ervaring mee?
Wat doen jullie hiermee?
Gisteren gehad
Mijn zoon heeft gisteren die E-movo test in gevuld. Ik heb er wel over gebeld met school maar toch besloten dat hij hem wel mocht invullen. Ook mijn zoon wijkt wat af van gemiddeld maar hij vertelde gisteren lachend dat hij volgens de lijst toch wel een heel normaal kind was. Terwijl dat eigenlijk niet zo is, riep hij. Hij heeft bijna overal nee ingevuld zei hij. Ik ben hier ook altijd wel heel voorzichtig mee, maar zoals ik het nu begrijp was het voor hem toch vrij onschuldig.
Geen vage vragen?
Juist door de vragen vaag te houden komen de probleemgevallen die nog niet bekend zijn bovendrijven. Door het heel expliciet uit te vragen gaat het juist mis. Ja daarvoor zullen er kinderen eens een lesuur missen. Vreselijk!
Mopperkont
Signalering is geen hulp. Integendeel komt een klein deel van ouders en kinderen terecht in een subjectieve mallemolen met subjectieve dossiers en juridische trajecten (justitie, OTS en UHP, drang en dwang) die hun leven ernstig ontwricht. Dat maar 'hulp' blijven noemen voor 'kindermishandeling' is een gotspe. Hier worden ouders en kinderen door de overheid mishandelt.
Het wordt erger
Met de nieuwe jeugdwet wordt dat alleen maar erger. Alom heerst de gedachte dat problemen veroorzaakt worden door een gebrek aan rust, reinheid en regelmaat. De jeugd ggz wordt gemarginaliseerd. Met als gevolg dat jeugdzorg geen oplossingen heeft te bieden dan repressie als ouders niet voldoen aan een politiek correct plaatje. Dat plaatje gaat uiteraard niet echt helpen ouders en kinderen van hen problemen af te helpen. Integendeel hebben ze er dan een levensgroot probleem bij. Zie daarvoor de diverse rapportages over wat kinderen werkelijk overkomt in de jeugdzorg. Onveiliger dan bij ouders, geen behandeling, losgezongen van hun eigen netwerk, geen schoolcarriere, tienerzwangerschappen, drugs, criminaliteit.
Het geld dat nu besteed wordt aan signalering en repressie is dringend nodig voor het verder ontwikkelen en inzetten van deskundige hulpverlening en werkelijke hulp aan ouders en kinderen. Repressie en kinderen loszingen van ouders is geen hulp maar staatsterreur.
Nu al lukt het jeugdzorg niet om effectief jeugd ggz in te zetten waar dat nodig is door eigen blindheid. Maatschappelijk werkers en verpleegkundigen als beroepsopvoeders inzetten is misleidend. Ouders wegzetten als onwillige onbenullen en ze het recht af te nemen de zorg voor hun kinderen zelf te bepalen roept verzet op en tegenwerking. Ouders zijn niet dom. Je weet wanneer je knollen voor citroenen wordt verkocht. Daar kan geen mediacampagne of politiek hijgprogramma of nieuwe repressieve jeugdwet tegenop.
Dat blijft maar ouders criminaliseren en kinderen in het ongeluk storten. Dat komt zo nooit goed.
het zicht benomen
Door de signaleringsdrift wordt ook het zicht benomen op de jeugdzorg waar werkelijk behoefte aan is. Het soms taaie werk in de modder door ambulant begeleiders thuis en op scholen, de hulp bij tienerzwangerschappen en zwerfjongeren, jongeren in de criminaliteit. De sociale en maatschappelijke ondersteuning aan gezinnen bij verslaving of verstandelijke beperking of geestelijke problemen. Ook daar worden gezinnen meegesleurd in repressie in plaats van het ontwikkelen en inzetten van deskundige en duurzame praktische hulp. Die hulp wordt afgebroken. Mensen moeten maar voor zichzelf zorgen. Lukt dat ze niet dan zijn ze strafbaar niet helpbaar.
afgemeld
Heb niet alle antwoorden gelezen, maar ik heb op het formuliertje wat we thuis kregen geschreven dat zoon hier niet aan meedeed. Het schoot me al in het verkeerde keelgat dat zoon gewoon 'moest' komen. Nergens het verzoek of zoon mee wilde doen, of dat je je ergens af kon melden, gewoon een mededeling dat zoon op die en die tijd bij het schoolonderzoek moest komen, en er zat volgens mij wel een vragenlijst bij. Ik heb op die lijst geschreven dat zoon hier niet aan meedeed. (en aan zoon gevraagd of dat oké, was en of hij misschien wel mee wilde doen). Nou dat wilde hij niet, vond het stom enz. enz. De hele klas vond het stom, zo kwam hij al thuis binnen met het formulier. Enfin. Later bleek dat iedereen had meegedaan en alleen hij niet (wat hij weer lastig vond, want hij wil niet graag opvallen).
Hij is trouwens wel meegevraagd door de onderzoeker/ggd medewerker en moest zelf ook bevestigen of 'hij niet mee wilde doen?" (wat ik op het formulier had geschreven). Dus zoon had daar aangegeven dat hij inderdaad niet mee wilde doen en toen was het klaar.
helaas
gisteren weer een voorbeeld van een gezin dat al WEL boven was komen drijven en bekend was bij de hulpverlening, en waar het toch vreselijk mis ging daarna. Dus signalering is niet gelijk aan effectieve hulp en zeker niet aan voorkoming van drama's (als je dat al ooit zou kunnen voorkomen).
Inderdaad Stenna
Waar het in de hulpverlening over moet gaan is of en hoe je ouders en kinderen die echt in bedreigende situaties zitten kunt helpen. Het opwaarderen van alle mogelijke problemen of afwijkingen bij ouders en kinderen tot een veiligheidsprobleem (ieder kind veilig, ouder als kindermishandelaar) gaat daarbij niet helpen.
Maar dat gebeurt niet. Er komt weer een Pieter van Margriet veiligheidsonderzoek en deze verontwaardigde burger eist vervolgens nog meer repressie. En iedereen knikt ja, er moet meer 'veiligheid' komen. Dat de veiligheid vervolgens de achterdeur uitholt bij het toenemen van de repressie en door de repressie is een effect dat niemand zoekt maar dat wel het gevolg is van deze kortzichtige manier van denken.
gezwel in de samenleving
http://www.trouw.nl/tr/nl/4656/Jeugdzorg/article/detail/3540827/2013/11/07/Negatieve-berichtgeving-dwarsboomt-Jeugdzorg.dhtml
Erik Gerritsen die als jeugdzorgbestuurder zich een positie heeft verworven in de RMO. Kritiek van ouders zijn alleen 'emoties' en de media gaan daar teveel in mee.
Alles zingt mee om van de nieuwe jeugdwet een 'succes' te maken. Dat worden nog meer boze ouders.
De signaleringsindustrie is een gezwel in de samenleving geworden. Nog meer mensen gaan daar zelf of in hun omgeving concrete ervaring mee opdoen.
http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/
Ben benieuwd
Kind gaat vragenlijst niet doen. Verder wel even laten wegen en meten, maar heb verder uitgelegd hoe te reageren op vragen (nl. dat kind niet meedoet aan vragenlijst dus ook niet op vragen in gesprek). Kind is slim genoeg, lijkt me dat dat geen problemen moet opleveren.
Ben het wel ermee eens, dat al dat signaleren leuk lijkt, maar niet hoeft te helpen. En vooral ook het risico met zich mee brengt heel veel geen echte probleemgevallen wel als potentieel probleem te bestempelen.