U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Gebruik mobiele telefoon - aan banden leggen?
Dag,
Ik heb drie zoons. Eentje van 21, eentje van bijna zestien en eentje van bijna 13. Alle drie de mannen zijn mijns inziens volledig verslaafd aan social media en gamen (de middelste). Bij vader thuis (ik ben gescheiden en samenwonend met vriend, al zeven jaar) is er geen enkele beperking. Vader zelf zit ook met laptop en/of IPhone op de bank. Heeft de kinderen ook alle drie een IPhone gegeven (zonder overleg).
De "gezellige familie-zaterdagen" zijn weg. De jongens zitten allen op hun kamer (oudste is vaak bij zijn vriendin, prima) maar de twee jongsten zijn van 's morgens acht tot s'avonds bedtijd (half twaalf) alleen maar bezig met mobiele telefoon en/of gamen. Gordijnen gaan dicht (want dat is gezellig) en liggend in bed wordt er continu geappt/gegamed etc.
Ik wil dit niet meer. Ik voel me volledig falen als moeder als ik hier geen grenzen in stel. Ik heb als voorstel gedaan: vier uur per weekenddag. Met het gezin naar de bios, of iets anders leuks doen. 's Avonds een film kijken o.i.d. of een spel.
Jongste reageerde gelaten "oke mam, als jij dat wilt". Oudste is razend. "dit kun je niet maken. Dit doet geen enkele ouder. Ik vind dit ziek".
Vraag: hoe doen jullie dat? Stellen jullie grenzen of laten jullie het los. En hoe dan?
Dank!
Andere dingen
Ik zorg ervoor dat er andere dingen op de agenda staan. De een leuker dan het andere. Sporten, huiswerk maken, soms een wandeling, boodschappen doen, samen warme chocolademelk met speculaasjes bij de open haard, gezamenlijk (met 1 bijvoorbeeld) koken. Ook ontbijten wij in het weekeinde altijd samen, op een voor iedereen redelijke tijd. Ik wek ze om ongeveer 10u met een blij 'de croissants zijn klaar!' Hun (overige) vrije tijd mogen ze appen, gamen, koptelefoon op.
ja grenzen
Mijn oudste is pas 13. Hij houdt erg van gamen en allerhande schermpjes. Whatsapp meer functioneel dan dat hij dat de hele dag zit te doen maar bv wel veel youtube ed.
Ik heb nu nog makkelijk praten want hij is nog jong en laat zich nog redelijk begrenzen. Maar ik zeg gewoon: afmaken waar je meebezig bent en dan klaar.
Ik probeer inderdaad ook wel alternatieven te geven of samen iets te doen of naar buiten of iets. En ik probeer het goede voorbeeld te geven. Niet de godganse dag met dat ding.
Hebben ze in het weekend dan geen sport ofzo of andere afspraken?
Ik zou denk ik even een familievergadering doen. Allemaal aan tafel. Het 'probleem' op tafel en ze inbreng laten hebben op een manier die voor iedereen acceptabel is. Dus een beetje geven en nemen. Maar ik ben wel echt vrij simpel. Er mag veel bij ons, en ik sta altijd open voor suggesties en overleg maar IK ben de ouder, IK bepaald de regels. Als het je niet bevalt moet je wachten tot je 18 bent. Die van 21 kan op zichzelf. Kan ie fijn de hele dag gamen.
Maar nogmaals hier nog niet leeftijden van jouw kinderen.
Idd omdraaien
Ik zou geen uren noemen maar gewoon afspreken wat vaste dingen zijn in het weekend, bijvoorbeeld brunchen (hier meestal rond elf uur, maar wordt soms aangepast voor sport) en bijvoorbeeld savonds samen koken en eten. Koken dan wel eten als: gourmet of hamburgers met veel keuze wat erop, wraps met vulling voor elk wat wils. Zoiets. Verder wil ik nog wel eens roepen dat ik een spelletje wil doen met elkaar, lukt soms, soms ook niet.
Ik geef geen schermtijden meer aan bij de oudsten (op basisschool nog wel), die boeien me niet, wat boeit is of het goed gaat, we het leuk hebben als gezin, school, sport, vrienden goed gaan. Voorbeeld: op t moment speelt oudste vaak online een (mi leuk) spel met een neef die ver weg woont. Ze hebben het heel gezellig samen. Dankzij een scherm zeg maar.
21, 16 en 13?
En dan wil jij ineens grenzen gaan stellen en heb je het gevoel dat je faalt als moeder als je dat niet doet?
Echt dat gaat niet werken. Wat je kunt proberen is wat gezamelijke activiteiten proberen in te plannen en kijken of je ze daarvoor kunt motiveren. Zo niet, dan klaar. Je kunt het nog een beetje proberen met 'mijn huis; mijn regels'. Maar ik adviseer je om niet te dwingend te worden. Loslaten!
Een goede moeder ben je echt wel. Je hebt toch 3 gozers grootgebracht? Ze zijn tot nu toe bij je gebleven? Maak je vooral niet te druk, Goudvink!
Even vragen
Als 15-jarige zou ik wel grenzen stellen, maar niet met een vast aantal uren. Hoelang is het geleden dat jullie een gezellige zaterdag hadden? Wordt het minder gezellig door de telefoons, of is het gewoon omdat je kinderen liever communiceren met vrienden?
Ik zou ze even vragen, en dan niet boos of in de context van telefoongebruik, met wie ze dan zo al praten via hun mobiel. Zo kom je er achter of ze inderdaad uit pure hufterigheid op hun telefoon zitten of omdat ze het oprecht leuker vinden.
Familie-avondjes
Ik denk ook dat die familie-avondjes eerder ten ziele gaan vanwege het ouder worden van de kinderen (en dat gaat bij de jongste uit het gezin altijd eerder dan bij de oudste) dan door de smartphones.
Probeer maar een activiteit te vinden die zo leuk is dat één of meer kinderen de telefoon er voor laat staan. Ga met je man lekkere borrelhapjes maken en die oppeuzelen op de bank. Willen ze erbij komen dan kan dat, maar ze mogen niet een bordje volladen om die mee naar boven te nemen. Doe of koop een gezelschapsspel dat jij en je man leuk vinden en kijk maar of ze bij jullie enthousiasme en plezier aanhaken. Al vinden ze het niks, dan hebben jij en je man het tenminste gezellig. Op zaterdagavond verplicht leuk doen met mopperige ouders is niet bepaald aantrekkelijk.
skik