U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Gamen beperken? (15 jaar)
Zoon van 15 gamet aan een stuk door.
Hebben we laten gebeuren. Zeggen er wel af en toe wat van, maar nooit consequent voor langere tijd het beperkt.
Staat er op school niet slecht voor, maar is ook nog geen gelopen race. Doet meestal erg weinig aan school, en zou nu echt wel (om zeker te zijn van overgang) wat meer tijd aan school mogen besteden. Moet over gaan en moet volgend jaar (denk ik) veel harder werken om ook over te gaan.
Wij werken allebei veel. Vaak pas na half 6 a 6 uur thuis. Twee avonden sport hij (tussen het gamen door).
Hij kan gamen op computer of laptop, of anders Youtubefilmpjes op mobiel kijken. We kunnen die apparaten niet allemaal innemen (dat wil ik trouwens ook niet), omdat hij ze nodig heeft voor huiswerk, toetsen, toetsmateriaal etc.
Hoe doen jullie dat praktisch? Beperken jullie het wel? Hoe? Afspraken? Hoe controleer je dat dan als je er niet bent? Houdt hij zich er dan aan? Afsluiten (technisch) of innemen?
In overleg of gewoon gedaan?
En hoe veel/weinig laten jullie je zoon gamen?
Alle tips welkom. Alvast bedankt.
Ouders willen
'Eigenlijk ook om hem te laten ervaren dat het ook fijn is om een tijd (paar uur per dag) NIET te gamen, niet die afleiding en drukte/stress (naast de lol) te hebben.'
'Het is overigens nu niet dramatisch (kans dat hij over gaat is groter dan dat hij blijft zitten, maar we willen liever niet hebben dat het net mis gaat).'
Wat heb je in de aanbieding om zoon te laten ervaren dat het fijn is om een tijd niet te gamen? Ik ben niet opgegroeid met gamen, maar ik weet wel dat mijn kinderen er veel plezier in hebben gehad, ook zelfs veel van geleerd hebben. Het is een eigen wereld, waarin kinderen ondergedompeld worden en andere facetten van het bestaan vrijwel risicoloos kunnen uitproberen. Ik ken die wereld niet, dus ik kan er rustig op tegen zijn, ik verlies er niets mee. Maar ik zie wel dat het een bepaalde fase is, die veel kinderen doormaken en die hen ook wat oplevert. Er zijn echter wel risico's, sommige spelen zijn zo opgebouwd dat ze ronduit verslavend zijn. Daar kun je heel ernstige gesprekken over gaan voeren met je kind en afspraken maken over beperkingen.
Ik zou dus zeker eens gaan praten met je kind: wat speel je dan? Kijk eens mee, maak bespreekbaar wat hij daar zo fascinerend aan vindt en help hem dan om de balans te vinden tussen die fascinatie, school en dat je ook nog eens kontakt met hem wil (of dat hij al heeft gekookt als jullie thuiskomen).
Ergens tussen 12 en 18 jaar moet de overgang gemaakt worden van: hoe krijg ik het voor elkaar dat mijn kind doet wat ik wil (thuis zijn als je kind uit school komt, regels instellen, straffen, belonen etc.) naar: hoe krijg ik het voor elkaar dat mijn kind zelf de keuzes kan maken tussen wat hij allemaal wil (eten, school, gamen, sporten, vrienden, geld etc.)
En soms hoort daarbij dat een kind een keer de neus stoot: ai, één onvoldoende teveel, dat kost me een jaar extra, of een lager schoolniveau of een extra vakantieopdracht.
Tsjor