U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Even helemaal loslaten?
Hoi,
Ik weet niet of dit tussen relatieproblemen of pubertijd thuis hoort.Het gaat wel over mijn dochter.Maar ook over mijn man en eigenlijk heel ons gezin.
Het zit zo.Mijn dochter is een gevoelige maar aan de andere kant pittige meid.Dus aan de ene kant wil ik haar beschermen,zodat ze niet te hard gekwetst wordt ,aan de andere kant heeft ze duidelijke sturing en moet ze echt afgeremd worden.
Mijn man werkt veel en laat de opvoeding en alle keusez die gemaakt worden aan mij over.Dat ging altijd prima,tot mijn dochter is gaan puberen.Nu ben ik de stomme rotmoeder die zich overal mee bemoeit en is pap geweldig ,die vraagt niets ,alleen of ze nog geld genoeg heeft en vervolgens zijn portomonnee opentrekt.
Man en dochter zijn beide geen praters.Ik ben degene die het gesprek aan tafel gaande houd,die informatie doorgeeft,zodat iedereen weet waar de ander mee bezig is.Nu,na de vakantie,waarin dochter weer vreselijk moeilijk tegen me deed en me al doodkijkt zodra ik de kamer binnen komt,heb ik het even helemaal gehad.
Afegeloopen week-end al,ben ik gestopt met ons gezin te sturen en de boel gezellig te houden,wat al de nodige verbaasde blikken opgeleverd heeft.het was opvallend stil aan tafel.Man en dochter geven allebei ,precies antwoord op het geen je vraagt of reageren alleen op iets wat je zegt en gaan niet verder.Dan krijg je gesprekken van 2 zinnen.Dus het viel steeds stil aan tafel.Ik ging weg en vraag aan dochter om dit door te geven aan haar vader,had ze niet gedaan,dus ik ben 2 uur weg geweest ,ik kom thuis,man kijkt heel verbaasd en wist niet eens dat ik weg was geweest.Dochter gaat nar vriendje,ik vraag als ze weggaat dan wat ze gaan doen wat haar planning is voor de dag,maar als ik het niet vraag,zegt ze niets,dus vraagt man 's avonds aan tafel waar dochter is en of ze niet komt eten,ik zeg ,ik heb geen idee.Snappen jullie,als ik niets vraag,niets doe,gaat het helemaal fout,leeft iederen langs elkaar heen hier in huis.Ik sta eigenlijk op het punt om het even helemaal los te laten.Denken jullie dat ik daarmee iets kan veranderen?Ik heb mijn man al verteld dat ik me even niet meer met dochter bemoei,dat hij het over mag nemen.Ik was en kook en laat het even daarbij.En dan maar toekijken als het fout gaat??Niet ingrijpen ,maar laten gebeuren?
Dat is natuurlijk prima
Even loslaten is prima, maar denk eraan dat je dat voor jezelf doet, niet om hen te veranderen. Voor jezelf is het vast lekker om je er even wat minder in te storten, maar je puber blijft gewoon puber en je man blijft ook gewoon zichzelf. Waarschijnlijk ben jij de enige die er wat van leert, zoiets als 'Als ik me er minder mee bemoei hoeft dochter zich ook minder af te zetten tegen mij, da's dus voor allebei wel eens plezierig'.
Inderdaad
Dat besef ik ook,ik kan hun,vooral mijn man niet veranderen.Er zijn natuurlijk veel kleine dingen waar ik me niet mee hoef te bemoeien.Aan de andere kant vind ik het erg moeilijk,het is wel haar toekomst.Dochter vindt alles belangrijk behalve school.Ze is al overgestapt van de havo naar tl.Ik moet haar echt in de gaten houden met toetsen en haar punten,anders zakt ze af.Ze heeft een vriendje,wil naar vriendinnen enz enz.
Van mij mag ze naar feesten enz ,maar nog niet ieder week-end uitgaan.Afijn,nu is hier op het dorp een stamkroeg waar geen jeugd is en een dorp verderop een jeugdcafe met dezelfde naam.Vrijdag had vriend iets van de voetbal,komt dochter thuis en vraagt aan man of ze meemag naar cafe.Man zegt okee.Verder niets.Dus dochter vertrekt.Ik zeg tegen man,hoelaat komt ze thuis.Man verbaast,ooojaa, weet ik niet.Ik vraag of hij wel weet dat ze niet cafe in dorp bedoelt ,maar waarschijnlijk kroegje in ander dorp,6 kilometer verder en hoe ze daar naartoe gaat en terug komt.Man wist van niets.Ik vraag hem te bellen en gaat ze dus met 3 jongens op de fiets.Ze kwam om 2 uur thuis.Ik vind dat dus niet kunnen en behoorlijk eng.snap je,het was ook helemaal niet bedoeling ,maar omdat man niets vraagt ,gaan er vast meer van dit soort situaties gebeuren in de toekomst.
Ik wil gewoon zo graag dat ze zich beter inzet voor school,maar dat betekent wel dat ze zich enorm gaat afzetten tegen me,want ze wil gewoon niet.Zo jammer.hier op het dorp is 1 middelbare school,een vmbo basis kader en ze al een poos dat ze liever daar naartoe gaat,want dan is ze eerder thuis.Ze moet nu bijna een uur fietsen naar school,dus als de kinderen hier een uur later uit zijn,zijn ze nog eerder thuis dan haar.Daar baalt ze van.
Afijn,we zullen wel zien.Misschien heb ik wel te weinig vertrouwen in haar en komt het zo ook wel goed,wie weet.
Valkuil van een thuisblijfmoeder?
Pfff,ik ben weer wakker!Afgelopen week-end leek het net of ik in een roes was,niet echt aanwezig.Te moe waarschijnlijk?Geen idee,ik was al moe,aan vakantie toe,we gingen ook een weekje weg en daar ging de jongste stuiteren,een week lang inclusief een bezoek aan de huisarts,door een val.dus niet uit kunne rusten en toe nnog de aanvaring met dochter en man.en toe nwa ik op.
Heb afgelopen week uitgerust,zelfs zoon thuis gehouden,geen puf om hem naar school te brengen,gisteren wat voomezelf gaan doen en ik ben er weer,geloof ik.
Veel nagedacht ook.Ik besef dat ik teveel ben blijven regelen,zorgen dat het voor iedereen soepeltjes liep.Zie het huishouden en mijn gezin een beetje teveel als mijn verantwoordelijkheid.Daar ga ik mee stoppen.
Moet dat uiteindelijk ook voor mijn dochter.eigenlijk is ze gewoon een verwende puber,waar alles voor geregeld wordt.Daar leert ze niet veel van.
Ik ga me minder verantwoordelijk voelen voor de gezelligheid thuis,minder regelen tussen pa en dochter.En niet vanzelfsprekend klaar staan voor dochter.Verder zal ik degene blijven die regels stelt voor dochter,man is veel te makkelijk en mist veel doordat hij niet doorvraagt,dochter profiteert daar van,heel normaal als je pubert.
Verder heb ik de afspraak met dochter gemaakt,dat ze zorgt dat ze voldoende rapporten haalt,dat ze dit niveau kan blijven doen en dat ze dan verder mag regelen of ze doro de week naar vriend of vriendinnen gaat.Als schoolprestaties te laag zijn,ze weet zelf ook heel goed,dat niveau haalbaar is voor haar en dat ze te weinig leert,dan komen er regels voor door de week.
Op financieel vlak trek ik me terug.Van mij krijgt ze zakgeld en ik vind dat ze het daar mee moet doen,maar als man haar,na meerdere gesprekken met mij,haar geld toe blijft stoppen,dan is dat maar zo,ik ga daar geen energie meer in stoppen.Hopen dat ze het waardeert en toch verstandig genoeg is later goed met geld om te gaan.
Verder ga ik minder klaar staan voor iedereen,heb ik niet meer aan een half woord genoeg,reageer ik pas als iets me ook werkelijk gevraagd word en buig me niet meer in alle bochten om het hier voor iederen makkelijk te maken.
Hoop dat ik zo zelf wakker blijf en niet meer zo moe wordt dat het me niets meer doet.
Nee hoor
Dag Emma
Nee hoor, volgens mij heeft dit niets met thuisblijfmoeders te maken. Ik werk en zit in dezelfde situatie. Ik denk ook regelmatig: zoek het maar uit. Maar dan wil ze iets waarvan ik denk dat het ook wel erg leuk voor haar zou zijn en hup daar ga ik weer.
Tot afgelopen week. Ook zij merkt dat de maat nu echt vol is. We hadden al besproken dat ik een maand weg zou gaan, om rust te creeëren hier in huis. Als je overal voor zorgt ben jij ook degenen die het heeft gedaan.
Ze wilde niet dat ik ging en had heel veel spijt. Toch had ik nog niet het idee dat ze begreep waar het om ging. En toen kregen we, totaal onverwacht, steun van haar vriendje. Ze had hem het 1 en ander verteld en hij vond dat ze maar eens na moest denken. Hij liet haar onze kant zien. En dan voor een jongen van 14! Hij mag blijven 
Ik hoop voor je dat je het nog een poosje vol houdt.
Sterkte.
Paal,
Dank je voor je bericht.
Wat een fijn vriendje,niet met je dochter meepraten,maar haar in jullie schoenen plaatsen.super.
Ik ben afegelopen week-end wel weggeweest,had hotel geboekt en heb jongste meegenomen.Ben heerlijk tot rustgekomen aan het strand en kwam met leeg hoofd thuis.
Man is wakker geschud.Ik ben natuurlijk zelf ook schuldig aan de situatie thuis,ik heb door, altijd te zorgen voor iedereen,de situatie zelf gemaakt zo hij is.
en het is cliche,maar nu ik het niet meer doe,valt pas op wat ik doe.
Het was ook weer zo grappig,ik kom thuis,vraag waar dochter is,man zegt bij vriendje,bel ik om te vragen waar ze eet,blijkt ze gewoon thuis op haar kamer te zijn,alleen.
Mar afijn,man vertelde in 1 keer,zonder dat ik alles uit hem moest trekken,hoe zijn week-end was geweest.Hij had er wel moeite mee,maar deed zijn best.En dochter krijgt door haar vader wel degelijk dezelfde regels heeft als ik,maar dat het nooit opvalt ,omdat ik altijd de boodschap doorgeef.Dat doe ik dus niet meer.Ben geen postbode meer tussen pa en dochter.Het geeft een hoop rust voor mij.
gisteren wel weer een discussie met man gehad over haar zakgeld,maar daar zijn we uitgekomen.Vanaf nu moet ze het echt doen van haar zakgeld en krijgt ze niets meer toegestopt.Telefoonabonnement wordt opgezegd,ze krijgt prepaid.Ik geloof echt dat het mijn dochter allemaal iets te gemakkelijk gaat.
Groetjes.