Eindexamenreis

Niemand?

Ze heeft jou toch? Plan samen een leuke stedentrip en ze heeft iets om naar uit te kijken.

En....klasgenoten plannen van alles, in de praktijk valt het wel mee met de feesten en reisjes na het examen. Blijkt er toch geen geld voor te zijn en vriendschappen blijken na het examen ook vaak minder hecht te zijn.

Alternatief

Je dochter lijkt wel wat op mij en eerlijk gezegd: een 'vakantiereisje' met een groep leeftijdsgenoten zou mij helemaal niet aanspreken. Ik hield er niet van.
Toen ik mijn vwo-diploma had ben ik 3 weken naar een internationaal kamp van de emmausbeweging gegaan. Alleen, met de trein naar Zuid-Frankrijk, (mobieltjes bestonden nog niet), naar een internationaal gezelschap, waarvan ik met 17 jaar de jongste was. En slechts één van de twee die zowel Engels als Frans sprak, dodelijk vermoeiend, constant lopen vertalen. Blij dat er een Belg kwam, bleek een Waal te zijn. 6 dagen per week werken: oude fabriek schoonmaken, bij mensen oud papier, kleding en spullen voor de rommelmarkt ophalen (je kwam bij de meest wonderlijke mensen binnen), papierbalen maken etc. zondag vrij en dan maakten we een uitstapje om ergens in de bossen te gaan relaxen. Geen alcohol, beperkt budget per week (ik dacht 15 franc), maar wel altijd lekker eten. Behalve het Franse ontbijt, daarop hielden wij het werk niet vol, dus protest, aanpassingen, nou ja, zo'n leven. Op de dag van de terugreis werd ik 18. Een onvergetelijke ervaring, met lessen voor het leven, waar ik nog steeds af en toe aan refereer.
Ze bestaan nog, of in elk geval iets soortgelijks. Er is veel terechte kritiek op dergelijke, tegenwoordig zelfs vaak duur betaalde 'vakantiekampen', dus ik zou even goed uitzoeken wat je wil doen. Dit kan een begin zijn van de zoektocht van je dochter: http://emmaus-europe.org/nouvelles-generations/172-le-volontariat-dete-les-camps-de-jeunes-en-europe.
Echt, daar kan geen week Salou tegen op.

Tsjor

paar vrienden

ik lees dat je dochter wel een paar vrienden heeft, kan ze niet samen met hen iets regelen of hebben die vrienden zich aangesloten bij een grotere groep?

En anders zelf iets leuks organiseren om samen met je dochter te ondernemen na het eindexamen.

Ziet er goed uit Tsjor

http://emmaus-europe.org/wp-content/uploads/2013/08/2012_zomerkamp_presentatie.pdf

Zelfs twee weken in Nederland. Werken aan het opknappen van het klooster en in het weekend varen in de Biesbosch.

Grappig inderdaad. Waarom zou je je niet ergens bij aansluiten?
Maar dit soort dingen was vroeger, toen kerken nog voller zaten en er meer mensen bij betrokken waren, veel meer vanzelfsprekend.

Ik heb zelf dat jaar christelijk campingwerk gedaan en naar een christelijk congres in Belgie. Deed ik toch wel alleen op mijn zestiende.

Toch vraag ik me af of dat toch ook niet veranderd is. Vroeger sloot je vanzelfsprekend aan mij zo'n groep campingwerkers en ook het christelijke congres ging min of meer vanzelf. Tegenwoordig rekenen we veel meer op de zelfredzaamheid van mensen, ook van jongeren, om zich zelf er bij te betrekken.

Werkvakantie

Zoon zit ook in eindexamenjaar en heeft wel een vriendenkring.. komt af en toe thuis met drieste plannen, varierend van Disneyland Parijs tot met het viegtuig naar Griekenland. Hij zit in een klas met relatief veel kinderen van gefortuneerde ouders.. vandaar. Het zou me niks verbazen als er van al die plannen toch nog niks terecht komt. Gebeurt vaak!

Hij is het afgelopen jaar op vakantie geweest met een jeugdorganisatie, Vinea. Dat is hem erg goed bevallen. Vinea zoekt elk jaar weer oudere jeugd om de kinderkampen te begeleiden (sport en spel). Dat lijkt hem wel wat! Het levert financieel niet veel op, maar het is een prima tijdsbesteding voor al die maanden tot hij op kamers gaat voor zijn studie.

Biurjongen

Ging ook met klasgenoten op reis, al 2 jaar aan het sparen, puntje bij paaltje kon niemand en ging hij met zijn moeder op stedentrip, dus al die plannen, eerst zien dan geloven

het hoeft toch niet ver te zijn

onze zoon is vorig jaar met een aantal vrienden een midweek naar een bungalowpark binnen Nederland gegaan, hij en nog 5 vrienden. Dat was niet vlak na de examenperiode maar ergens in de zomervakantie. En nu maken ze plannen om volgend jaar naar Engeland of Ierland te gaan, de kans is erg groot dat dit dan ook zal doorgaan.

genoeg keuze

mijn kind is destijds alleen op een georganiseerd surfkamp gegaan in Frankijk. Allemaal alleengaanden, was een succes.

AnneJ

Ik begrijp het niet helemaal geloof ik. Volgens mij had ik de mogelijkheid gewoon ergens in een foldertje of zoiets gevonden, het werd in elk geval niet vanuit de kerk georganiseerd. Ik heb het zelf georganiseerd. Treinreis boeken, opgeven, ter plekke de weg vinden etc. Het gezelschap was internationaal, geen idee wat de religieuze achtergrond van mensen was.
De emmaus-beweging is wel begonnen door een pater, die in een koude nacht een man trof, die van de brug wilde springen. Hij zou toen hebben gezegd: als jouw leven jou niet meer zoveel waard is, geef het dan aan mij, want ik heb nog zoveel te doen (daklozen in Parijs). In Frankrijk was het vooral een organisatie die aan alcoholisten onderdak en werk bood. En goed eten. Maar dat ontdekte ik allemaal pas toen ik in Frankrijk was. In Nederland zijn er ook verschillende groepen, voornamelijk 'voddenrapers'; recycling zou het nu heten.
Er zijn wel meer organisaties die soortgelijke mogelijkheden organiseren.

Tsjor

Ja zelf Tsjor

Maar ik vraag me af of er niet een soort vanzelfsprekende gemeenschap was waar je op terug kon vallen. Per slot spreek je dezelfde taal. En mensen waren meer gewend om in groepen op te treden en elkaar te betrekken. Dat verwachtte je ook meer dan nu.

Nu leer ik mijn kinderen actief dat je gemeenschap bent met de mensen met wie je bent en dat je jezelf daarbij betrekt en hoe je dat doet. Dat sprak vroeger meer vanzelf, onuitgesproken.

Hier ontbrak het mij ook niet aan initiatief maar volgens mij was het ook veel eenvoudiger om iets gedaan te krijgen.

Nog steeds niet

Ik begrijp het nog steeds niet zo heel erg goed geloof ik. Wat ik me wel kan voorstellen is, dat het veel minder voor-de-hand-liggend was dat je iets voor jezelf ging doen (de leukste vakantie, met topervaringen) en dat het veel meer 'gewoon' was dat je iets voor anderen ging doen.
Maar als ik zie wat jongeren nu in een mum van tijd via facebook en twitter kunnen organiseren, ook voor anderen, dan denk ik dat het eigenlijk niet waar is.
Ik zie wel dat het vooral topervaringen voor jezelf moeten zijn, die leuke vakanties.

Tsjor

Ja Tsjor

Dat zijn wel de studenten die genoeg vaardigheden hebben. En dat is niet de standaard hoewel we veel moeite doen om iedereen te laten meekomen wat betreft zelforganisatie en zelfstandigheid en opleiding. Zie het Passend Onderwijs. Maar dat spreekt voor veel jongeren toch niet vanzelf.

Ik ga af op

wat TS schrijft: 17, 6 VWO en dat redt ze met hard werken.

Tsjor

Hard werken

Dat je cognitief sterk bent en met hard werken door school heenkomt wil niet zeggen dat je verder ook genoeg praktische vaardigheden hebt om planmatig en organisatorisch en flexibel zon duik in het diepe te nemen.

Natuurlijk hoef je ook niet te voorzichtig te zijn maar zelfredzaamheid, ook weten hoe je op anderen kunt rekenen ontwikkelen sommigen nou eenmaal nauwelijks of nooit of gewoon prima maar op wat oudere leeftijd.

Dat kun je alleen samen met je kind beoordelen.

Hier wel

Van de examenklas van oudste zijn de meesten wel gezamenlijk op vakantie geweest. Dochter zelf is met een vriendin vier dagen naar Edinburgh geweest. Het oorspronkelijke plan was een rondreis per OV maar dat vonden de ouders van de vriendin niet zo geslaagd. Beetje suf, want die meiden lopen echt niet in zeven sloten tegelijk.

Dank

Voor de reacties. Dochter neemt komend jaar tussenjaar om te gaan reizen en vrijwilligerswerk te gaan doen.natuurlijk kan ik met haar weg, maar dat is het probleem niet. Ze mist vrienden om zich heen. Maar er werden nu geloof ik toch plannen gemaakt met twee vrienden... ik wacht af...