eetstoornis

Wat zegt ze zelf?

Waarom eet ze zo weinig? Heeft ze geen trek of wil ze graag afvallen? Wil ze naar de huisarts? Wat denkt zij dat er aan de hand is? Als er geen duidelijke antwoorden komen en ze wil wel mee naar de huisarts, kun je hem of haar natuurlijk gewoon deze situatie voorleggen. Vertel dat ze zo weinig eet, hij of zij zal dan doorvragen en met mogelijke oplossingen komen.

Succes ermee!

Wat ze zelf zegt

Ze zegt dat ze geen trek heeft maar ik denk dat ze echt wilde afvallen. Van de dietist moet ze nu aan komen en daar is ze het dan ook wel weer mee eens. Verder zegt ze niet zoveel hierover.
Binnenkort gaan we weer naar de huisarts oa omdat ze nog steeds niet ongesteld is, Ik hoop niet dat hij dan weer over medische middelen begint.
De dietist heeft ook kontakt met de huisarts, hij is dus op de hoogte, voor de vakantie zat ze echt op het randje, zo weinig woog ze.

Website

http://www.proud2bme.nl/

Ken je deze website? Kent je dochter deze website?

Ik wens jullie heel veel sterkte en kalmte. Het zal niet meevallen.

Anorexia

Anorexia komt helaas steeds meer voor bij hele jonge kinderen; ook jongens. Goed dat jullie tijdig aan de bel trekken! Dit is ook een hele goede site met veel informatie http://www.humanconcern.nl/
Sterkte!

sites

Bedankt voor jullie reacties.
Ik ga de sites lezen.

Pauze school

Wat doet ze in de pauze? Is ze dan down omdat ze alleen is , kan ze aansluiting vinden bij leuke vriendinnen? Dat kan effect hebben op haar eten, als ze in de vakantie wel goed had gegeten...ik zou haar mentor erbij betrekken en gesprekken voor haar bij therapeut die haar kan helpen meer sociale vaardigheden te geven en werkt aan zelfexpressie. Sterkte en khoop dat het geen anorexia is, dat kan tientallen jaren duren..kans op sterven is ook groot risico..dus probeer dit te vermijden...dat ze geen muurtje bouwt om haar werkelijke gevoelens, een depressie of angststoornis etc...

Pauze school

Bedankt voor uw reactie.
Op school heeft ze wel meiden waar[in de pauze] ze mee omgaat. Ze komen nooit bij ons thuis. Als ik daarna vraag, trekt ze haar schouders op.
Pas zijn ze wel geweest voor haar verjaardag. Dan hebben zij het hoogste woord en *piep*zegt vrijwel niks. Was wel gezellig, hoor.*piep*lijkt er niet mee te zitten dat ze stil is. En aan therapie oid, voor haar stil zijn, heb ik weleens gedacht maar ik wil haar niks aan praten. Als ze er zelf geen last van heeft, dan is ze goed zoals ze is.[ Heb ik steeds gedacht maar ik begin hierover wel te twijfelen.]

Stil

Was ze altijd al stil, of is dat later gekomen?

Veel,vriendinnen hoeft niet perse belangrijk te zijn, als er maar een of twee zijn bij wie ze zich op haar gemal voelt.

Wat doet ze buiten school? Heeft ze hobby''s? Muziek, sport ?

Stil

Ja, ze is altijd stil geweest.
Muziek en sport doet ze niet.
Ze is veel met kleding bezig. Wat ze op de computer ziet[print ze uit] en in folders.
Ook bakt ze graag of kookt ze eten.{!!]

Hulp

Veel mensen met Anorexia houden zich bezig met koken en bakken voor anderen, terwijl ze er zelf niets van eten. Het gaat om de controle hebben en houden; niet alleen wat eten en gewicht betreft, met alles. Ze zijn ook vaak ontzettend perfectionistisch en denken heel zwart-wit en obsessief. Maar het komt voort uit onzekerheid, een gebrek aan zelfvertrouwen en vooral angst. Als je vermoedt dat iemand anorexia of een andere eetstoornis heeft, moet je zo snel mogelijk goede, gespecialiseerde hulp inschakelen. Want het is een ziekte. Een psychische ziekte met ernstige lichamelijke gevolgen. En als ouders heb je ook goede hulp nodig om er op de juiste manier mee om te gaan. Mijn zus heeft ernstige anorexia gehad, is er bijna aan overleden. Het heeft er in gehakt in ons gezin; al die jaren. Ook al was ik toen nog maar 8 jaar. Mijn zus is gelukkig helemaal hersteld maar ze is een van de weinigen. Dus zoek gespecialiseerde hulp!

hulp

Naar de huisarts geweest. We zijn nu door gestuurd naar een psycholoog. Hij/zij gaat bekijken of ze een eet stoornis heeft.
Ben er wel blij mee, dacht dat hij haar hormonen zou willen geven om de menstruatie weer op gang te krijgen.
Ze is nu wel weer afgevallen sinds ze weer naar school gaat. Blij dat we nu verdere hulp krijgen!!

Neeltje

Als ze zo weinig eet dat ze niet meer menstrueert, brengt dit ook haar vruchtbaarheid in gevaar. Goed dat er verdere hulp komt, het zal nog een lange weg zijn. Sterkte!

Lotgenoot

Hallo Neeltje...wij zitten ook in dezelfde situatie met onze dochter(13 jaar)....zucht. Lastig allemaal. Ik voel met je mee. Wij zijn vandaag bij de kinderarts geweest, hij zal ons morgen terugbellen. Hebben bloed laten prikken en horen morgen meer over hoe nu verder. Het zit in haar hoofd. Het is bij haar begonnen met een opmerking van een nichtje over haar billen en bovenbenen. Is daarna begonnen met minder snoepen en uiteindelijk doorgeschoten naar de verkeerde kant. Hopelijk nu snel hulp en ook voor jullie veel sterkte en wijsheid. Zo kom je ineens in een situatie terecht waar je echt niet in wil zitten.

Groetjes San

lotgenoot

Hoe gaat het nu verder met je dochter? Wat zijn de volgende stappen?
Wij gaan dus naar de psycholoog en sinds we dat weten, ging het beter met het eten. En dan ga ik zelfs twijfelen, is het wel echt nodig. Het klinkt best zwaar: naar de psycholoog.
Weer gewogen, is ze toch niks aan gekomen. Viel me tegen. Ja en dan denk ik maar goed dat we verder gaan.

vervolg

We zijn nu bij de psycholoog geweest. Gesprekken gehad. Zij gaven aan dat er een meteen diagnose gesteld moest worden ivm de verzekering. Eerst werd er met ons samen gepraat. Daarna onze dochter alleen, apart en wij ook apart. Over haar hele ontwikkeling.

Daarna werd ons verteld dat er voordat de behandeling gestart wordt dat er eerst onderzocht wordt of ze een vorm van autisme heeft. In die richting dachten ze een beetje.

Dit is totaal nieuw voor ons. Wij hebben daar zelf nooit aan gedacht en op school is daar ook nooit over gesproken. En meteen zie ik dan toch kenmerken. Dochter zit bv er onbewogen bij, bij dat gesprek. Reageert hier haast niet op.
Is ze gewoon rustig? Gewoon stilletjes?

Uitzoeken inderdaad

Bij meisjes wordt een ass minder snel duidelijk. Laat het uitzoeken en vraag tips. Wat je vast kunt doen is je realiseren en bij je dochter controleren dat een ass te maken heeft met het moeilijker kunnen afsluiten voor uitwendige zintuigelijke prikkels en dat daardoor overprikkeling en oververmoeidheid ontstaat. Ook kan je dochter meer behoefte hebben aan neutrale informatie over feitelijke dingen maar ook over het hanteren van emoties en het vinden van woorden daarvoor.
Routine is heel belangrijk. En ook het idee controle over zaken te hebben in een verwarrende wereld.
Het kan helpen met de behandeling van anorexia.
Ik heb mijn dochter, met een ass, verboden zich bezig te houden met voedsel, dieten en obesitas om deze reden. We eten gezond, we bewegen en we doen niet mee aan die nationale hysterie op het gebied van gewicht die je overal opgedrongen wordt op school en in de media.
Ze wordt een royaal maatje als je naar haar familie en haar bouw kijkt, en dat is erfelijk, dat hoort bij je, kun je niet wegdieten. Een maatje extra is juist gezond.
Je kunt je dochter helpen met dit soort informatie.
Ook hebben kinderen met een ass vaak een body dismorfic disorder. Geen idee over de juiste proporties van hun lichaam als ze in de spiegel kijken, of zelfs ingebeelde lelijkheid. Mijn dochter heeft neigingen naar beiden en is altijd onzeker over haar (beslist mooie) uiterlijk en omvang. Dat vraagt veel bevestiging en uitleg.
Je kunt je dochter met dit soort tekst helpen een beter beeld van zichzelf te krijgen.

beperkt houdbaar

Ik zag gisteren de documentaire 'beperkt houdbaar' van Sunny Bergman en het vervolg. In de documentaire wordt op een gegeven moment een getal genoemd van het aantal 'perfecte' gefotoshopte beelden die meisjes, en jongens, in deze generatie al voor hun 17e jaar gezien hebben. Onrealistisch omdat elke oneffenheid glad gestreken wordt.
Als je gevoel voor detail hebt, wat ook een patroon is bij autisme, kan dat een ingebouwd minderwaardigheidscomplex opleveren en de behoefte aan jezelf te knutselen om het goed te krijgen, botox en plastische chirurgie.
Voor meisjes die daar aanleg voor hebben is het zaak om je daar realistisch mee bezig te houden.
Ik heb dit net vanmorgen met mijn dochter gedeeld. Weer een argument waarom het haar moeite kost om een realistisch beeld van zichzelf te zien en te bevestigen dat ze goed is zoals ze is.