Eerder naar bed dan kind

Vroeger

Net als Maylise vind ik dat de huiskamer bij uitstek een ruimte is die van het hele gezin is. Mijn kinderen moesten op een gegeven moment wel eens aanvaarden dat ik om half 9 iets op tv wilde kijken wat niet persé leuk voor hen hoefde te zijn. Tot half 9 hadden ze mijn volledige aandacht en vanaf half 9 was het grote mensen avond. Maar daar hoefden ze niet voor de kamer uit. Het huis is net zo van de kinderen als van man en mij. Natuurlijk betalen wij de huur, beslissen wij wat er op de vloer komt en welke gordijnen we kopen, maar ik vind niet dat ik door het betalen van de huur meer recht op de huiskamer heb dan de kinderen. Ze wegsturen om half 8, omdat ik met man alleen wil zijn, is dus niet mijn stijl:-)

Wie doet het licht uit?

Maylise, dat is toch een invulling die ik wat fantasieloos vindt. Op zo'n forum heb je maar een beperkte hoeveelheid woorden. Wat overblijft is je kernmotivatie. In werkelijkheid verschillen we (allemaal) daarin veel minder dan het in die paar woorden lijkt.
Toegegeven, we gebruiken andere woorden.
Ja, ik kan me flexibiliteit voorstellen bij wat P beschrijft en ik vind Kaaskopjes suggestie 'ik kijk wat vervelends maar ze hoeven niet weg' een beetje schijn in relatie tot mijn 'het is half acht, nu is de hk van ons'.
Het komt op hetzelfde neer.
En dat dan vooral ook in relatie tot de vraag: kind is 15, gaat steeds later naar bed en krijgt zo zijn eigen smaak.
"Prima als ze vrijwillig op hun kamer gaan zitten maar om nu echt bewust te zeggen ga maar boven zitten want pa en ik willen samen thee drinken dat zou ik niet doen."
Ik zie perspectieven voor die 15 jarige. Die wil binnenkort ook met iemand thee drinken in de hk, terwijl pa en moe iets voor zichzelf doen.
Nu hadden mijn kinderen ieder een balzaal van een kamer, je zou er met gemak meerdere studenten op kunnen huisvesten, dus kozen zij nooit voor de hk. Wij wel, want onze slaapkamer was zo groot als ons bed ongeveer.
Maar dat is een verantwoordingsdetail dat er eigenlijk niet toe doet volgens mij.
In relatie tot de vraag gaat het niet verder dan: Wie doet het licht uit? Van een 15 jarige mag je verwachten dat ie dat ook wel eens gaat doen. Je hoeft niet op te blijven om hem of haar die verantwoordelijkheid te besparen. Kleintjes worden groot. En dat komt met nadelen.
Groet,
Miriam Lavell

Niet wegsturen, wel aanpassen

Ook ik ga regelmatig boven in de slaapkamer "mijn" televisieprogramma kijken (zeg maar twee keer in de week). Maar mijn kids liggen dan al in bed. 20.30-21.00. Heel ongezellig voor mijn man Ik heb hem nog niet horen mopperen. Voor die tijd: mijn kids mogen van mij altijd in de woonkamer zijn, maar als ik wil dat ze hun mond houden of zachtjes praten, omdat ik het nieuws wil volgen, kunnen ze kiezen: of je past je aan, of je gaat naar boven.
We splitsen dus regelmatig op als het over tv kijken gaat. Maar: ik heb niet het idee dat samen tv kijken nou zoveel saamhorigheid oplevert. Wij zoeken die "gezelligheid" en het samenzijn dus in andere dingen: even kletsen na schooltijd, samen naar de sporten, tijd nemen voor het in bed-stop-ritueel, wat extra aandacht bij het huiswerk begeleiden; over school praten, even dollen na het eten met de hond. Meer "tussendoor" dus.

Op de situatie van P: als mijn zoon zo duidelijk aan zou geven dat hij het ongezellig vind om na de training een kwartier alleen op de bank te zitten, omdat wij al in bed liggen, zou ik me dat wel aantrekken ja, en er wat mee doen. Mijn zoon zou ook niet zomaar daarover zeuren. Hij zou het dan ook echt niet leuk vinden. En daar zou ik me dan wel op aanpassen ja. Maar ik ken de zoon van P. niet.
Misschien kan hij dan ook bij hen op de slk. gaan zitten en daar z'n toetje op eten ? Lijkt me de kortste klap.

Miriam bijval?

Miriam je lijkt P bij te vallen maar zij vindt het onbeschoft als het niet over de vraag gaat.
Ik hoop trouwens wel dat Forumbeheer in ruil voor jouw bijval jou weer ongebreideld je gang laat gaan met het gebruikelijke in mootjes hakken.

Miriam

In de basis ben ik het ook niet oneens met dat een 15jarige best 's avonds het licht uit kan doen en dat je een zekere autonomie van die 15jarige kan verwachten op dit en andere gebieden.

Het heeft bij mij ook niks met verantwoordelijkheid te maken. Niet dat ze niet verantwoordelijk genoeg zijn om dat licht uit te doen en ook niet dat ik verantwoordelijk ben voor hun entertainment 24 per dag.

Voor mij heeft het vooral te maken met wat flexibiliteit tonen naar de kinderen toe; ergens is het natuurlijk ook heel fijn dat ze je nog nodig hebben en vragen of je er bij wilt zijn. De tijd komt gauw genoeg dat ze dat niet meer zullen doen.

Vanuit die basis zeg ik dat als er een verzoek is om 's avonds samen tijd door te brengen dat ik dat ja tegen zeg maar uiteraard en dat heb ik ook al aangegeven binnen het redelijke. Als Trix half slapend op de bank zit dan kan ze best naar bed gaan en het is heel redelijk om niet te wachten. Immers het alternatief (genoeg slaap) is ook belangrijk.

Ik heb laatst dochter uitgelegd dat ik toch echt én op tijd naar bed wil én minstens een half uur voor het slapen gaan de huiskamer voor mezelf wil hebben. Dit was naar aanleiding van haar opmerking dat ik rustig vast naar bed kon omdat zij het licht en de tv wel uit kon doen. Ik heb vriendelijk gezegd dat zij daar misschien al wel aan toe was, maar ik niet.

Liora en kaaskopje

Wil je me alsjeblieft correct citeren? Ik heb het woord onbeschoft NIET gebruikt.

Kaaskopje: mijn zoon komt niet alleen uit training, ik ben de hele avond met hem mee geweest zodat hij geen 7 km heen en terug hoeft te fietsen. Normaal gaan we altijd pas naar de slaapkamer als de jongens ook naar bed gaan maar het is nu een paar keer voorgekomen dat hij nog niet klaar was na de training (enig idee hoe een jongen van 13 kan treuzelen met douchen en een toetje eten?).

Jullie maken van een hele kleine mug een hele dikke olifant!

Kaaskopje: mijn zoon komt niet alleen uit training, ik ben de hele avond met hem mee geweest zodat hij geen 7 km heen en terug hoeft te fietsen.
Dat is gezellig:-) Je hebt gelijk dat het praatje na trainen dan niet meer hoeft. Ik zou alleen bij een kind van 13, bijna 14, toch liever de hekkensluiter zijn wat de benedenverdieping betreft. Mijn dochters zouden het niet prettig gevonden hebben om met hun toetje achtergelaten te worden en het dan maar niet genomen hebben. Of in hun kamer alwaar het bakje dan later in beschimmelde toestand weer vandaan gevist had moeten worden.. (oudste). Als kind nog moet douchen hoef je niet beneden te blijven natuurlijk.

Miriam

Ja, ik kan me flexibiliteit voorstellen bij wat P beschrijft en ik vind Kaaskopjes suggestie 'ik kijk wat vervelends maar ze hoeven niet weg' een beetje schijn in relatie tot mijn 'het is half acht, nu is de hk van ons'. ===
Nee, dat is geen schijn. De huiskamer blijft openbaar terrein. Je hoeft geen tv te kijken als je in de huiskamer bent. Onze computer staat er, tegenwoordig heeft iedereen behalve man een smartphone, dus daar kun je gewoon naast je tv-kijkende moeder mee op de bank zitten. (Man met de mijne in dat geval.) Je kan brownies bakken in de keuken terwijl de rest tv kijkt (open keuken). Dat ze niet mee willen kijken naar Private Practice, of eerder op de avond DWDD saai vinden, is hun 'probleem'. Ik heb voor het evenwicht dan in de middag soms al MTV moeten aanhoren en tussen 5 en 7 de nodige al 10 keer herhaalde comedy's moeten zien waar man graag naar kijkt. We streven een democratie na en geen dictatuur.
Wat bezoek betreft: als onze kinderen mensen uitnodigen voor de koffie, doen ze dat maar lekker waar wij bijzitten. Ik ga daar niet de kamer voor uit. Ik maak een uitzondering voor verjaarsfeesten. Daar ben ik even bij voor de gezelligheid en dan ruim ik het veld. Als wij bezoek hebben, zijn de kinderen vrij om erbij te komen zitten. Sterker nog: ik moedig het aan. Even sociaal doen, daarna kun je gewoon weer je gang gaan.

Mtrm

een 18 jarige kun je toch geen kind meer noemen! Onvoorstelbaar dat je die nog om 10 uur naar bed stuurt, en nog veel onvoorstelbaarder dat je 18 jarige dat pikt...

Tja ach

Wie zegt dat die 18-jarige gaat slapen?

Ik snap wel wat Mtrm bedoelt. Als je zulke grote kinderen over de vloer hebt, heb je in feite nooit meer privacy. Althans dat lees ik hier wel eens tussen de bedrijven door.

Ik denk dat ik straks ga voor een huisje in de tuin voor de oudste. Op zichzelf, maar toch bij ons. Overigens veroordeel ik P niet en vind ik ook nogal wat verschil zitten tussen het verhaal van P en Mtrm. Bij P ging het er mij vooral om dat het maar een kwartiertje is - voor beide kanten en dat je daar dus op verschillende manieren mee om kunt gaan. Verder speelt dan natuulijk ook de toonzetting mee, die vond ik ook nogal hard en koud. Maar ik geloof best dat P's oudste geen jeugdtrauma gaat overhouden aan dit kwartiertje.

Ik geloof zelf niet dat het al of niet naar bed sturen van een meerderjarige enig verband heeft met het doodslaan van grensrechters... maar ieder zijn mening, inderdaad.

Maar mtrm

Als jullie allemaal zo begripvol zijn en zoveel rekening met elkaar houden, dan heb je zo'n bedtijd regel toch helemaal niet nodig??
Het lijkt me dat je met iemand van 18 afspraken maakt, en niet dat je autoritair regels oplegt.

Afspraken

Ook als ze 18 zijn kun je gewoon nog eenzijdig afspraken maken als dat je gewoonte is. Lijkt me geen punt als je kinderen dat toch al van je gewend zijn.

Mtrm

"dus als mijn kind morgen 18 jaar wordt moet ik m\'n handen er van aftrekken omdat ze dan zogenaamd meerderjarig is?"
Nergens gaat het hier over 'handen er van aftrekken', dus heel vreemd om dit te noemen en daar dan zelf weer op te reageren. Ik begrijp dat je graag met jezelf discussieert? ;-)
En wat bedoel je in vredesnaam met "zogenaamd" meerderjarig??

Alle respect

Ik vind dat persoonlijk nogal respectloos overkomen, wanneer iemand een opmerking begint met 'alle respect..."
En nee, je noemde je regel niet autoritair, maar door je manier van beschrijven klonk het wel zo. Je zegt namelijk niet: "ik heb met mijn zoon afgesproken dat hij rond 22 uur naar boven gaat", maar je geeft aan dat hij zolang hij lekker thuis woont aan jouw bedtijd regel heus geen trauma over zal houden. Dat klinkt niet echt als iets wat jullie samen hebben afgesproken. Maar als je het wel zo bedoelde klinkt het alweer heel anders.

Mtrm

Ik houd er niet van als er op een oneigenlijke manier wordt gediscussieerd. Daar bedoel ik mee: iets geheel uit zijn verband rukken en daar dan op verder gaan. Dat vind ik jammer en zonde, want dan gaat het inhoudelijk nergens meer over. Met mijn opmerkingen heb ik echter op geen enkele wijze iets respectloos bedoeld. Ik verbaas mij over de manier waarop jij praat over en omgaat met een meerderjarige. That's all.
Tot slot vind ik dat je ook best de hand in eigen boezem mag steken: erg tolerant en respectvol komen je bijdragen niet op mij over..
Groeten van jippox (ook moeder van 4 trouwens)

Moet toch kunnen??!

Nou hier nog geen 18 jarige in huis, wel 1 van 13. En ja die gaan zeker eerder dan ik naar bed.
door de weeks gaat ze om 20.45 uur naar boven, ze hoeft nog niet te slapen, maar wel van mijn vloer af, zodat ik ook nog even met mijn man heb.
En in het weekend bekijken we het, meestal roep ik ineens, over ene kwartier naar boven. En de ene keer is dat om 21.30 en de andere keer pas om 22.30. Gewoon wanneer ik ze zat ben.
En ik weet nu al zeker dat wanneer ze 18 is, en naar school en/of werk moet dat ze van mij 22.00 naar boven moet.
Ik ben zelf opgevoed met de regel, zo lang je onder ons dak woon, hou je je aan onze regels. En zo voed ik mijn kinderen ook op.. Ik ben op veel vlakken niet consequent, maar op bed (naar boven) tijden wel. Mijn uurtje rust 's avonds is heilig!

Rust...

Maar ik kan ook rust vinden MET mijn kinderen beneden...en het zijn toch echt pubers..:)

Van wie is de huiskamer?

Ik heb niet het hele draadje gelezen dus misschien val ik in herhaling... De vraag die bij mij opkomt na het lezen van de reacties (van de afgelopen 4 dagen) is van wie de huiskamer is in jullie gezinnen? Mijn uitgangspunt is dat die van iedereen is en dat degene die rust wil of alleen wil zijn naar zijn/ haar eigen kamer gaat. Een kind naar bed sturen (of afspreken etc om het even voor mijn vraag) om op jezelf te kunnen zijn, indiceert dat dat de huiskamer meer van de ouders is?

Ach mensen...

Dus zelf naar boven gaan als je kind nog beneden is is afkeurenswaardig, en je kind naar boven sturen als je zelf beneden rustig wil zitten mag ook niet. Moeizaam allemaal. Ik zou zeggen, doe het lekker zoals het bij je past, de kinderen komen er wel weer overheen (overigens, Aida, je denkt nu dat je straks je achttienjarige naar boven stuurt, maar geloof me, dat gaat allemaal heel anders, het zijn dan volwassen mensen!)

Serra

Ik wil even geen uitspraak doen over van wie die huiskamer is (ik vind die discussie al lastig genoeg hier thuis, nu er twee micronaties zijn uitgeroepen die overpad eisen over ons grondgebied ). Maar feit is wel, dat de kinderen een eigen kamer hebben die meer is dan alleen maar slaapkamer. Ikzelf daarentegen heb alleen een kamer met een bed en een kledingkast, zonder verdere prettige voorzieningen. Die van zijn namelijk in de huiskamer.

Ja genista

Dat maakt wel verschil.

Ik dacht trouwens eigenlijk dat die ontwikkelingen parallel lopen. Tieners trekken zich steeds meer terug op hun eigen kamer en ouders zitten dan weer meer en meer alleen in hun eigen kamer. Ik denk dat een eigen tv op de slaapkamer nog wel eens een strategisch cadeau zou kunnen gaan worden :-)

Eigen

woonkamer dus....

Ginny

Dat klopt, maar desondanks komen mijn jongens ook vaak beneden zitten voor de gezelligheid.