dochter van ruim 16 heeft geen bijbaantje.

Stagevergoeding

Flanagan: ‘Een stageplek kent geen vergoeding. Degene die te laat komen, weten dat het geen consequenties heeft ( behalve matige beoordeling). Grote kans dat de late stagiaires zaterdag wel op tijd zijn bij hun werkgever.’
Bij ons wel een stagevergoeding hoor, paar honderd euro per maand. Overheid. En stagiairs die regelmatig niet op tijd komen met onduidelijke/vage redenen, krijgen van mij een onvoldoende en geen matig. Heb ik één keer meegemaakt. Onze stages zijn voor studenten mbo/hbo.
En je laatste zin begrijp ik niet, hoezo wel op tijd op zaterdag?

En wat is een ‘type die ‘s ochtends vakken vult’?

Mijn oudste heeft heel veel weken vrij (eindexamen). Ik ben zeker voorstander van lekker tijd in ledigheid doorbrengen, niet iedere minuut hoeft nuttig besteed te worden, zeker als puber.
De vrije weken na het eindexamen zijn er wel heel veel. Nu werkt ze meestal tussen 10-14/5 en daarna vrij om af te spreken en leuke dingen te doen. Dat gaat heel lekker zo.

Amsterdamse

Ik ging ervan uit dat een stagiaire geen vergoeding kreeg.
Eerlijk gezegd ook eerder ca. 16 jaar oud dan 18+, daar het hele draadje zich meer rond de 15-16 jarigen afspeelt.
Op de zaterdag staat er in ieder geval een vergoeding tegenover.

Toen de pubers hier voor hun VO-school een paar weken winkelstage of maatschappelijkstage liepen, kregen ze geen vergoeding. Sommige klasgenoten kwamen wel eens te laat. Maar dat deden ze het rest van het jaar op school ook.
Ze zagen de stageplek niet als baan; ze moesten ook een verslag inleveren en onderzoek doen. Scholieren dus nog.

De jongen achter de broodafdeling kwam in eerste instantie uiterlijk ook jonger over, type scholier met een prettig rooster zodat hij meerdere uurtjes kon maken. Ik had hem daar niet eerder zien werken. Ik verwachtte ook een antwoord in de orde van dat hij het even aan een iets oudere collega moest vragen.

Geslaagde hier heeft nu ook veel vrije tijd. De afgelopen weken waren nodig om geestelijk bij te tanken, zo spannend was het eindexamen. Nu valt de vakantie ook midden in de zomervakantie. Daarnaast heeft ze haar vriend, die ver weg woont, weken niet gezien. Ze zijn de verloren tijd aan het inhalen. . Zelfs als ze gezocht had naar een vakantiebaan, dan nog kon ze geen drie weken achter elkaar. Voor een bedrijf niet interessant .

Zelf weten

Ik vind er zelf eigenlijk niks van of mijn kinderen wel of niet werken. De oudste is 15 en als hij meer geld wil moet hij werken. Zo niet dan niet. Hij vermaakt zich prima, zonder of met baantje, dus het is ook niet zo dat ik hier twee maanden een vervelende puber op de bank heb hangen. Hij hoeft zich voor mij niet te verantwoorden en ik niet naar anderen.

Opknappen

‘Ik ging ervan uit dat een stagiaire geen vergoeding kreeg.
Eerlijk gezegd ook eerder ca. 16 jaar oud dan 18+, daar het hele draadje zich meer rond de 15-16 jarigen afspeelt.’
Bij stages van scholieren denk ik ook niet dat ze een vergoeding krijgen, hoor. Lijken me ook meer soort snuffelstages? En grappig, ik dacht meer aan 16-17 jarigen :-), dus ook wel mbo’ers.

En dat geestelijk bijtanken begrijp ik heel goed. Heeft mijn oudste ook veel nodig na school.
Het leuke is ook dat ze eigenlijk best opknapt van het bijbaantje. Lekker dóen, ze wordt erg gewaardeerd, doet haar werk goed, geen stress in haar hoofd, en als ze de winkel uitloopt is ze ook echt klaar en vrij.

@Guera

Ik snap oprecht jouw reactie niet. Waarom zou een puber die tevreden is over zijn financiële situatie wel gaan werken? Wat is de winst voor de puber? Ik snap dat de puber dan liever doet wat hij leuk vindt. En je leert vast wel dingen van baantjes, maar moet de puber alleen dáárom gaan werken? Dus indien hij het geld niet nodig heeft, heeft werken geen prioriteit voor de puber, nee. Leef jij dan niet juist te weinig in het nu? Ben je niet gericht op de toekomst waarin het geld en de vaardigheden van pas komen? Of bedoel je dat je in de moderne tijd leeft waarin werken erbij zou horen? De puber leeft in het nu, waarin hij liever op de telefoon zit, shopt, rondhangt. En van mij mag hij. Het voelt niet goed om een puber te dwingen te werken. Anders dan bij beleefdheid, huishoudelijke klussen en zelfs sporten heb ik er ook geen last van als puber niet werkt. Dus: je moet je hele leven nog werken, nu kun je nog lanterfanten, geniet ervan, zou ik zeggen. Maar goed, mijn puber is nog maar dertien. Wie weet kijk ik die over een paar jaar ook van de bank. Ik denk het echter niet. Van mij mag er best de hele vakantie gelummeld worden. Als ik last heb van het rondhangen is dat míjn probleem, niet dat van de puber lijkt me. Toch heb ik die dertienjarige al op een baantje gewezen, maar dat was omdat de puber wilde sparen.

Renate

Mijn ervaring met wat oudere pubers (15+)is juist dat ze wel al een beetje vooruit kijken. Scooter, rijbewijs, na school een grote reis maken of misschien gewoon met vrienden naar Salou of de Appelhof. Juist voor die plannen wordt hier gewerkt.
En die telefoon waar ze de hele dag op zitten moet toch ook betaald worden?

Een puber dwingen, nee. Maar hier is het gewoon vanzelfsprekend hoor.

Maar

het ging mij juist om de puber die geen financiele wensen heeft. Waarom zou die een intrinsieke motivatie hebben om te werken in plaats van iets te doen wat hij leuk vindt.

Renate

Maar die leuke dingen kosten meestal toch geld? Ik bedoel dan de leuke dingen in de toekomst. Er komt toch voor vrijwel ieder kind het moment dat ze zonder ouders op vakantie willlen, op zichzelf willen wonen etc.

Renate

Een puber die geen financ wensen heeft heb ik nog niet ontmoet. Dan krijgt puber blijkbaar veel???
Ik dwing ze ook niet hoor. Maar ik heb gesprekken over wat wij in redelijkheid betalen en wat niet.
En dat zoon toen hij jonger was afspraken ging skippen met vrienden die geld kostten omdat hij dat zonde van zijn geld vond. Dat vind ik ook niet wenselijk. Dat waren geen rare dingen. Dus nu heeft hij een klein baantje en is het meer voor het idee dan dat het zoveel verdient. Gewoon het gevoel dat ze zelf daar verantwoordelijk voor zijn doet ook veel voor hun zelfvertrouwen. Daarbij gaan wij dit jaar mede op verzoek van de kinderen een bijzonder trip maken. Zij dragen daar financieel ook aan bij. Ik denk ongeveer 0.1 procent van de kosten maar het gaat om het idee nogmaals....:)

Kweenie

Er zijn in dit draadje pubers langsgekomen die tevreden zijn met hun financiele situatie. Ik zou niet weten wat die krijgen. En ik zou ook niet weten waarom ze dan toch zouden moeten werken. Van die pubers vind ik het heel logisch als ze zeggen dat ze hun hele leven nog kunnen werken en dus nu ervoor kiezen om lekker vrij te zijn. Ik zie aankomen dat mijn kinderen tegen de tijd dat ze pubers zijn wel financiele wensen hebben.

guera

"Een puber die geen financ wensen heeft heb ik nog niet ontmoet. Dan krijgt puber blijkbaar veel?"

Ik heb zo'n puber.
En hij is echt geen uitzondering.

Hij koopt wel eens wat, maar niet veel. Uitgaan, feestjes etc. doet hij ook vrijwel niet.

Maar zelfs als een puber graag meer geld wil, dan betekent dat niet automatisch dat hij/dus dus een baantje wil. Je maakt toch altijd een afweging hoeveel moeite iets kost en wat het je oplevert.
Veel volwassenen zouden ook best meer geld willen, maar kiezen toch voor een parttime (of minder zware) baan omdat ze die balans prettiger vinden.
Pubers zijn net gewone mensen:-)

Bicyclette

Maar jouw puber wil toch ook niet eeuwig thuis blijven wonen/met jullie op vakantie/fietsen?

Dendy

"Maar jouw puber wil toch ook niet eeuwig thuis blijven wonen/met jullie op vakantie/fietsen?"

Daar hij is echt niet mee bezig, laat staan dat dat een motivatie zou zijn om te gaan werken. Lijkt mij ook niet zo vreemd. 'Sparen voor later' vind ik nogal volwassen, en niet bepaald des pubers. Een puber leeft meestal nogal in het hier en nu. Die spaart misschien voor de volgende vakantie. Maar voor later-als-ik-op-mijzelf ga wonen? Dat soort pubers ken ik dan weer niet:-) (en niet iedereen wil een scooter)

grappig

Een van mijn kinderen heeft geen speciale financiele wensen. Toch werkt zij al 3 jaar in de supermarkt. Want zij vindt het leuk om geld te verzamelen. Zij heeft een bedrag van net geen 5 nullen op haar rekening staan. Tegenwoordig geeft ze wat gemakkelijker uit maar nog steeds niet veel. Ze gaat op vakantie met vrienden en betaalt het van haar eigen geld.
Ander kind geeft het net zo snel uit, als het binnenkomt. Ze gaat graag naar concerten en festivals en die zijn prijzig.

De winst

Waarom zou een puber die tevreden is over zijn financiële situatie wel gaan werken? Wat is de winst voor de puber? ===

De winst voor de puber is dat hij of zij volgend jaar op vakantie wil en daar voor moet sparen, of omdat puber dure winterschoenen wil, maar zelf moet bijbetalen, of omdat puber naar de bioscoop wil en vooraf een pizza gaat eten en zo zijn er meer dingen te bedenken voor een puber.

Ik zelf was ook een puber die er totaal niet aan dacht om een baantje te zoeken. Bollenpellen was niet echt 'mijn ding', dat heb ik wel gedaan, maar ik was niet snel genoeg en ik heb toen ik niet meer naar school ging een flink aantal weken op een melkfabriek gewerkt, de administratie. Dat was een vakantiebaan, dus niet bedoeld om te blijven. Maar tussen het bollenpellen en die fabriek, kwam het niet eens in me op om iets te zoeken. Alles werd door mijn ouders betaald, dat je daar zelf nog een schepje bovenop zou kunnen gooien, kwam niet in me op. Dat gold ook voor mijn vriendin en een vriend, waar ik veel mee optrok. En dat is nu precies de reden dat ik het bij mijn dochters wel gestimuleerd heb. Raar toch als het niet eens in je opkomt?

Bicyclette

Jij 'Sparen voor later' vind ik nogal volwassen, en niet bepaald des pubers.
Laat ik nou zo'n exemplaar in huis hebben.

Zelf weten

Mijn kinderen mogen zelf weten of ze een baantje zoeken. Het is geen verplichting maar natuurlijk is het wel handig als ze wat meer geld willen verdienen. Mijn dochter en pleegzoon werken deze zomer een aantal weken op een boerderij in de buurt. Daar hebben ze ook al eerder gewerkt. Ze vinden dat leuk werk en krijgen er ook nog redelijk voor betaald. Voor mijn zoon ligt het lastiger. Hij heeft een handicap waardoor hij veel baantjes niet kan doen (bijvoorbeeld supermarkt, krantenwijk). Iets op kantoor zou prima zijn maar dat heb je voor 16jarigen niet veel. Overigens heeft hij er ook niet zo veel problemen mee. Hij heeft nog niet aangegeven dat hij graag wil werken.
Ik betaal ze trouwens ook wel eens als ze oppassen op hun kleine broertje/zusje bijvoorbeeld. Niet als het maar voor een uurtje is maar wel als het een hele avond is.

Bicyclette

Maar als je 16 bent duurt “later” niet meer zo heel lang. En ik vind het echt apart dat jij denkt dat pubers daar niet mee bezig zouden zijn.

Sparen voor later?

Ik heb best serieuze pubers maar hun 'later' bestaat uit de komende vakantie en telefoon en de huidige uitgaven voor eten en drinken als ze op pad zijn.

Zelf spaarde ik wel heel behoorlijk. Ik was al vroeg aan het werk (wekelijks) en gaf daarvan weinig uit. Maar dat sparen was niet heel bewust. Ik wilde graag werken en geld achter de hand hebben voor als ik het nodig had. Ik had nog niet zoveel uitgaven. In die zin dacht ik toen wel aan 'later' hoewel ik geen idee had of dat 'later' binnen een half jaar of binnen 3 jaar zou gebeuren.

Overigens heb ik dat nog altijd. Ik wil altijd een grote buffer hebben om eigen keuzes te kunnen maken op het moment dat het ertoe doet. Zonder me druk te maken om het geld.
Mijn kinderen hebben dat tot nu toe niet overgenomen :-)

Later

Het ‘later’ van mijn dochter is de scooter die ze in sept wil kopen, maar ook de reis naar Korea die ze over 2 jaar wil maken. En het is er ook wel zo één die zodra het kan op zichzelf wil gaan wonen.
Een zelfstandig avontuurlijk type blijkbaar. Maar haar vrienden zijn ook zo hoor. Zoeken elkaar misschien om deze reden ook wel op.

Dendy

"Maar als je 16 bent duurt “later” niet meer zo heel lang. En ik vind het echt apart dat jij denkt dat pubers daar niet mee bezig zouden zijn."

Niet zo rechtlijnig doen Dendy.
Jij stelt hier dat pubers bezig zijn met later. Ik reageer daarop dat in ieder geval mijn puber (en ik ken er echt meer) daar niet mee bezig is. En ik vind dat niet gek. Plannen en vooruitzien is nu eenmaal niet waar pubers (gemiddeld genomen) erg mee bezig zijn cq erg sterk in zijn. Dat heeft met het puberbrein te maken.

Ik zeg daarmee helemaal niet dat er geen pubers zijn die wél met de lange termijn bezig zijn. Natuurlijk zijn die er ook.

Wij kunnen wel vinden dat 'later' voor een puber niet zo ver weg is, maar dat is voor veel pubers nou eenmaal anders. Die vinden een toetsweek over vijf weken al ver weg. Ook zo iets: uit de havo-4 klas van mijn zoon heeft nog vrijwel niemand zich verdiept in een vervolgopleiding. Terwijl ze zich 'al' over 9 maanden moeten hebben ingeschreven. Ik vind 'al', zij vinden 'pas'.

Nike welke supermarkt is dat?

Daar wil ik ook werken. In 3 jaar tijd een ton verdienen!!!! 5 nullen....?
Bedoel je misschien 3 nullen?

Of vier

Als het toch vijf nullen zijn wil ik het ook graag horen.

haha

Oeps, 5 cijfers, 4 nullen, bedoelde ik. Even door elkaar gegooid. Ze heeft inderdaad bijna een getal met 4 nullen op haar spaarrekening bij elkaar gespaard. En dat vind ik heel knap.

Dan nog

4 Nullen begint met 10.000 Dan heeft ze meer dan ik.

Over het puberbrein en de toekomst: mijn dochter heeft altijd geweten wat ze wil, welk beroep en welke opleiding en hoeveel geld voor iets, al vanaf groep 7. Dat maakt dat ze "over" de middelbare school "heen" heeft kunnen kijken en dat ze die, voor haar moeilijke periode goed door is gekomen. Nu zit ze op de felbegeerde opleiding en het puberbrein werkt volop: ze ziet de verhoudingen nog niet, plannen blijft moeilijk, verwachtingen vaak onrealistisch. Ze heeft meer dan ooit support nodig terwijl ze het graag allemaal zelf doet. Ze krijgt straks het beheer over een spaarrekening waar ze een mooi apparaat voor haar beroep van wil kopen, dat is prijzenswaardig. Aan de andere kant werkt ze zich uit de naad voor merkschoenen, concerten en make-up. Het puberbrein gaat alle kanten op hier :-)