U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Dochter van 16
Ik ben een alleenstaande vader met een dochter van 16 jaar,vrouw/moeder is 4 jaar geleden overleden.
Mijn dochter mag veel qua uitgaan e.d.in mijn ogen,maar niets lijkt goed genoeg,ze is al geruime tijd eigenlijk onhandelbaar.
Meestal verbetert het aan einde van de maand even omdat ze dan haar zakgeld/kleedgeld krijgt en elke keer trap ik er dan weer in dat gewoon te geven,eigenlijk meer om ruzies te voorkomen.
Het is niet normaal wat ik regelmatig aan scheldwoorden naar mijn hoofd geslingerd krijg en ik voel mij eigenlijk behoorlijk machteloos in deze.
Zelfs zo machteloos dat ik deze week niets anders kon bedenkenn om haar een behoorlijk klap in haar gezicht te geven,niet goed natuurlijk,maar ik was zo verschrikkelijk kwaad,het resultaat was echter dat ze nog hysterischer werd.
Ik heb eigenlijk alles geprobeerd,van streng tot bijna in alles toegeven,maar niets lijkt te helpen.
Mijn dochter bepaalt zelf wel hoe ze leeft,vertelt ze mij regelmatig.
Nu weet ik wel dat degene die het dichtstbij staat de meeste klappen krijgt,maar dit is eigenlijk geen leven zo.
Wie kan mij hier raad geven?
Hoelang duurt dit gedrag al? Is dat vanaf het moment dat haar moeder stierf, of al van daarvoor?
In ieder geval: ik vind het niet normaal. Ook een dametje van 16 hoort te weten dat je niet met scheldwoorden communiceert.
Kun je (anoniem inderdaad) iets meer vertellen over het gedrag van je dochter? Uit je berichtje kan ik opmaken dat het niet alleen over schelden gaat, maar dat ook haar gedrag zelf, hysterisch bv., een probleem is.
Ik heb zelf een (stief)dochter die o.a. vanwege haar gedrag enkele jaren niet thuis heeft kunnen wonen. Zij bleek hechtingsproblematiek te hebben wat resulteert in een soort borderline gedrag. Ik weet dus hoe erg het kan zijn.
Kan het zoiets zijn, dus een soort stoornis, of is het gedrag dat voortkomt uit het feit dat ze misschien niet gelukkig is omdat ze bijvoorbeeld haar moeder mist? Misschien ben jij als vader na het overlijden van je vrouw te lief voor je dochter geweest, als een soort compensatie van het gemis, en ben je daardoor misschien wel teveel gaan goedvinden?
Moeilijk in ieder geval, zeker omdat je geen partner hebt om dit mee te delen.
Henk
Ik heb zelf geen dochters (gelukkig?) maar kan je niet met je huisarts erover praten en hulp zoeken.Sterkte en als je gewoon ff lekker gal wil spugen schrijf hier je frustratie's weg.Dat lucht zeker op!
sterkte
Dochter
Eigenlijk is dit al vrij snel na het overlijden van mijn vrouw begonnen en met name de laatste 2 jaar van kwaad tot erger geworden.
Ik heb denk ik inderdaad te veel goed gevonden.
Ik ben er nu gisteren achter gekomen via-via dat ze nu ook rookt en zelfs af en toe een blowtje rookt,wat mij gigantisch van haar tegenvalt,vooral gezien het feit dat haar Moeder en Tante aan kanker zijn overleden(weliswaar niet door roken veroorzaakt) zij zelf altijd een groot tegenstander van was en iedereen in haar vriendengroep die rookte hiervoor altijd veroordeelde en voor gek verklaarde.Dat zij rookt en blowt wordt m.i.veroorzaakt vanwege het feit dat ze omgaat met een foute vriendin met daaraan verwant een foute vriendengroep,dat van die vriendengroep heb ik via-via,dat van die vriendin kan ik zelf constateren.
Het liefste zou ik deze hele omgang willen verbieden,maar dat zal op veel weerstand(ruzie)stuiten hetgeen de situatie niet zal verbeteren.
Ik hoop haar in het weekend zo ver te krijgen dat we professionele hulp gaan zoeken om van daaruit verder te werken aan betere verhouding en beter inzicht van haar kant dat ze totaal verkeerd bezig is.
Henk
Wanhopig wordt je ervan ik snap het.Je bent gewoon de hele grip op je kind kwijt en je ziet dat het helemaal fout gaat maar je kan haar rem niet vinden.
Ik hoop dat ze ook inziet dat ze hulp nodig heeft
Contact
Hoi Henk,
Ik begrijp dat jij en je dochter stevig ruzie kunnen maken, maar is er ook nog iets anders? Zijn er positieve momenten of momenten dat je wel bij haar kunt binnenkomen? Is er een onderwerp waar jullie wel over kunnen praten, hoe onnozel dan ook?
Als je 16 jarige kind gaat roken is dat natuurlijk enorm balen, maar op dit moment is het aller belangrijkste dat jullie contact houden/krijgen. Professionele hulp is een goed idee en moet je zeker doen. ook als je dochter er zelf geen trek in heeft, kun jij denk ik ook best ondersteuning gebruiken bij haar opvoeding. Laat het niet van haar afhangen.
Voor je dochter is het heel belangrijk om zich gelieft en gewaardeerd te voelen, ongeacht hoe stoer en vreselijk zij zich gedraagt. Als de gelegenheid zich voor doet om iets positiefs tegen haar te zeggen, doe dat dan ook (ook al zijn er naast dit positieve punt er 10 die je mateloos ergeren). Zorg dat je meer positieve dingen zegt dan negatieve en probeer het contact te behouden (of herstellen) op ongevaarlijke onderwerpen. Ze denk waarschijnlijk dat ze de hele wereld aankan en het allemaal prima weet. Zij laat waarschijnlijk geen gelegenheid voorbij gaan om je dat te vertellen, maar ze heeft jou nog heel hard nodig.
Sterkte ermee.