Dochter van 13 is te zwaar

Dietist

Bij een puber zou ik geen weight watchers o.i.d. proberen. Zoals je zelf al zegt, jij houdt je er wisselend aan, het zal voor haar mogelijk ook lastig zijn om zich eraan te houden. Ik zou eerder een doorverwijzing vragen naar een goede dietist. Of heb je daar geen doorverwijzing voor nodig? Weet ik eigenlijk niet...
In combinatie daarmee zou je evt. de weekmenu's van Project Gezond eens kunnen proberen. Hele lekkere gerechten maar toch kan je er prima mee afvallen. Er zijn ook kookboeken van.

Herkenning

Mijn dochter is ook te zwaar. Al van peuter/kleuter af aan hoor ik dat lengte en gewicht niet in evenwicht zijn. Beweging, of liever het gebrek eraan, is het grootste probleem.
Gestimuleerd om te sporten, samen gesport, maar toen ze in de puberteit kwam wilde ze dat niet meer.
We hebben verschillende diëtisten gezien, maar omdat het al van kleins af aan speelt, hebben we al een redelijk sober eetpatroon.
Afgelopen jaar met dochter via de kinderarts een speciaal traject gevolgd, met diëtist, sportclub onder begeleiding en psycholoog.
Grootste winst is dat de stijgende lijn qua gewicht afgevlakt is. Maar helaas geen dalende lijn, waar dochter flink van baalt.
Hier ook een oudere zus die alles kan eten en waar geen grammetje vet aan zit.

Het traject bij de kinderarts is bijna afgelopen en heeft helaas niet zoveel gebracht als waar we op gehoopt hadden.
Ze heeft nu plannen om met een vriendin te gaan sporten, dus hopelijk gaan de sportscholen snel weer open en kan ze dat oppakken.

Moraal van het verhaal, ga niet zelf aan de slag, maar zoek hulp bij een diëtist en evt een sportcoach vanuit de gemeente.

Niet op dieet!!!

Echt, echt, echt, echt niet op dieet! Geen Weight Watchers, geen intermittent fasting, geen punten tellen. Dat is de start van een levenlang jojo-ellende. Ga naar de huisarts en vraag een doorverwijzing naar iemand die haar kan helpen bij het aanleren van een gezond evenwicht tussen voeding en beweging, waarbij de nadruk ligt op wat ze doet (gezond gedrag), niet op wat ze weegt.
Ik woog zelf op mijn 17e stabiel 70 kilo bij 1.71 en ben toen begonnen met lijnen. Inmiddels, 35 jaar en vele afvalpogingen later, kan ik van die 70 kilo echt alleen nog maar dromen!

Gezond

Misschien kun je wel samen een plan trekken. Bij overgewicht is het vooral belangrijk om zo gezond mogelijk te gaan eten. Het probleem te definieren en er zelf bij jou passende oplossingen voor te vinden.

Het beste werkte het voor mij, geen gewichtsprobleem maar wel dieet, om stuk voor stuk voedingsmiddelen te vervangen en niet alles tegelijk en meer zelf voor mijn voedsel te gaan zorgen dan dat onderweg of waar ik was even aan te schaffen. Nu nog, neem ik 99 procent alles gewoon zelf mee.

Wij hebben hier een moment op de woensdag dat beide jongeren doorgeven wat ik voor 'lekkers' voor ze mee ga nemen. Gelukkig is dat meestal iets gezonds als pistachenootjes, bepaald fruit, stukje gekruide worst, kwarktoetjes oid.

Dochter, met aanleg, ontbijt met 2 stuks fruit. En omdat we nu toch wat beginnen uit te dijen dankzij de lockdown, dat is hier heel uitzonderlijk, beginnen we te denken aan minder suiker/honing in de thee, en meer even naar buiten.
Want binnen bewegen lukt niet zo.

Ik heb van een logee begrepen die een vader heeft die geen rem heeft en geen 'vol' gevoel kent. Beiden, zoon en vader hebben dus een neiging tot overgewicht, maar het is beiden gelukt om dat te beperken door gezond te kiezen maar ook de porties te beperken. Niet voor een tweede keer opscheppen en geen te grote borden.

Kortom. Je verdiepen in gezonde keuzes en gezond voedsel bereiden, meenemen en klaarmaken voor de avondmaaltijd. Rustig veranderen. En kiezen wat bij jou past.

Hier hetzelfde verhaal als Allison: als 14-jarige was ik wat stevig. Toen ben ik gaan lijnen. Einde verhaal: volkomen verstoord metabolisme en een levenlang ellende.

Natuurlijk moet het om gezondheid gaan, maar ik was gezonder gebleven als ik niet was gaan lijnen.

Wat ik het engste vind in deze situatie is: meisjes staan al zo onder druk om aan bepaalde normen te voldoen. Bij dieten kan er veel te veel druk op het uiterlijk komen te liggen en een dissociatie van het eigen lichaam ontstaan, zoals bij mij is gebeurd.

Gezondheid moet natuurlijk voorop staan, en dat weet je dochter denk ik ook wel.
Persoonlijk zou ik me afvragen wat er achter haar eetgedrag zit. Vindt ze zichzelf toch een 'lost case' of verweert ze zich juist tegen een bepaald vrouwbeeld. Zoals bij mij het geval was: toen ik 13 was voelde ik me ineens een openbaar object en me bedreigd door alle blikken dus werd ik wat te zwaar, toen ging ik dieten maar kreeg ik meer aandacht dus schoot ik door naar anorexia.

Inderdaad

Laat haar eens een week opschrijven wat ze eet (vaak helpt dat al in beperken) en bespreek wat ze zou kunnen vervangen door iets anders.

Ook is het handig om het aantal dagen van de week dat je iets mag kopen te beperken. Je geniet er dan meer van als het wel mag en dan voel je je minder schuldig.

Verder: fietsen en wandelen is ook bewegen. Ga pokemons vangen of geocachen of gewoon een boodschap doen op de fiets.

En nog maar een keer..

.. dezelfde waarschuwing; geen dieten! Werk vooral aan haar zelfbeeld. Hier ook ervaring genoeg en ik weet hoe ontzettend rot een voller pubermeisje zich kan voelen.. hoe lelijk en ondergeschikt aan haar slanke vriendinnen. En hoeveel effect dat op haar leven en keuzes kan hebben. Dus geef haar vooral een positief voorbeeld, waarin de nadruk ligt op haar natuurlijke schoonheid en eigenschappen ipv op de kilo's!

Ik heb in mijn vriendenkring een stel met 3 pubers. Slanke sportieve ouders, die goed letten op voeding en gezondheid. 2 van de 3 pubers zijn slank, 'normaal' postuur. En een dochter is 'vol'. Ook wel maat 42. Met een behoorlijke boezem en een beetje onderkin. Alsof ze er niet bij hoort.. hoe het kan? Zelfde genen, zelfde opvoeding, ze is hartstikke sportief. En toch zij wel en die andere 2 niet. Ze lijkt, als enige, qua postuur erg op een zus van vader, ook een 'volle'. Ik vind haar het levende bewijs van wat genen kunnen doen. En ik heb met haar te doen. Ze valt buiten de boot in het slanke gezin en zit nu al aan de shakes. Triest..

Maarlen

Wat ik me afvraag: was jouw dochter als meisje van 5, 6 wel dun, of was ze toen ook al stevig? Als je dochter zwaar gebouwd is - ja, dat bestaat, al lijken sommige mensen dat niet te willen geloven- dan wordt ze nooit zo dun als haar vriendinnen, al lijnt ze tot ze er letterlijk bij neervalt. Werken aan gezonde eetgewoontes lijkt me niet verkeerd, maar streven naar onhaalbare doelen is een recept voor veel ellende.

En serieus afvallen door veel te bewegen is meestal niet haalbaar, je haalt de winst in wat je (niet) eet. Meer info hierover op de (Engelstalige) site weightymatters.ca . Een van de motto' s van die arts: ' lose weight in the kitchen, gain health in the gym

Groeten,

Temet

Bewegen

Ik eet hetzelfde als voor de quarantaine maar nu ik niet meer vier keer per week sport en niet vijf dagen in de week naar m'n werk fiets ben ik echt wel zwaarder geworden. Ik geloof zelf erg in de combinatie: minder eten meer bewegen. Gewoon allebei. Niet overdreven lijnen, niet wezenloos sporten maar matigen met eten en vaker fietsen o.i.d.

skik

Skik

Meer bewegen kan natuurlijk wel enig verschil maken, maar als je serieus gewicht wil verliezen is dat via sporten amper te doen. Je valt sneller af door minder in te nemen.
Ik heb hier het nodige over gelezen, maar het was me al duidelijk toen ik ooit eens op het display van een crosstrainer keek. Een kwartier zweten verbrandde geloof ik 1 knackebrodje zonder beleg

Groeten,

Temet

Temet

Een kwartiertje zweten is natuurlijk helemaal niks

Nou ja, het draait uiteindelijk om balans, dat je op een punt komt dat je je overgewicht kwijt bent en je enigszins normaal kan eten zonder weer aan te komen. Afvallen gaat prima op een dieet (wat voor dieet dan ook) met flink minder calorieën, dan kan je met minder eten veel resultaat halen. Maar dat houd je niet een leven lang vol.

Ik ben 20 kilo afgevallen, heb ik best lang over gedaan, maar nu kan ik eigenlijk wel normaal eten zolang ik blijf sporten en bewegen. Ik snoep wel minder dan voorheen maar hoef niet te beknibbelen op ontbijt, lunch en avondeten.

Nu de coronakilo's er weer af...

skik

Niks, niks en nog eens niks

Ik zou er ook echt niks, direct, mee doen.
Gewoon echt niet.

Indirect kun je wel veel, heb ik hier ook wel gedaan.
Gewoon zorgen voor een gezonde evenwichtige basis. Zorgen dat haar lijf niets te kort komt, dat scheelt al een hoop. Ik koop veel groente en fruit, daar zitten ze hier al erg mee vol.
Dochter hier eet nu bijv graag avocado's, ik zorg dat ze in huis zijn.

Dochter hier (16) lijnt nu overigens wel, lijkt me niets mis mee. Maar... ze doet het zelf, wil dit zelf.
Ik heb juist altijd benadrukt dat ze prachtig is zoals ze is. Had ze ook wel wat vaker nodig want ze vond zichzelf ook echt te dik, meisjes groeien echt verkeerd op tegenwoordig en de druk is immens.

Verder mochten ze bij mij snoepen en snaaien zoveel als ze wilden. En alles wat ze vroegen kocht ik voor ze. Maar ik haalde het niet uit mezelf in huis. Er was gewoon niks, ze moesten het dus vragen en wachten tot ik weer naar winkel ging, dat was voor de meeste momenten drempel genoeg.
Maar laatst wilde dochter bijv snoepen en baalde ze dat er niks in huis was. Toen heb ik haar gestimuleerd iets te bakken, daar is altijd wel wat voor in huis. Dat heeft ze toen gedaan. Er zelf voor werken snoept toch anders dan het kant en klaar kopen.

En ik heb altijd benadrukt dat ze moet genieten van eten, zeker ook van snoepen.

Ze moet zelf willen afvallen. En wil ze dat niet, is het ook ok!!! Ook dikke mensen kunnen prachtig zijn.

En iemand erbij halen

kan wel maar dat zou ik echt alleen maar doen als dochter zelf met een hulpvraag zou komen.

Bas, avocado’s

Bas, één avocado bevat 370 kCal!
Daarvoor kan ze heel wat paprika’s (17 kCal) of appels (75 kCal) eten.

Ik heb maaltijden ‘s avonds waarbij ik (kleine eter) tegen de 400 kCal eet, een heel bord rode kool, aardappelen en een gehaktbal bevat ongeveer evenveel calorieën als één avocado.
Dus als je dochter wil afvallen moet ze avocado’s als eerste van haar menu schrappen.

Eén ding mis ik in de reacties

"Zelf maakt ze grapjes over "liever dik in de kist dan een feestje gemist", maar stiekem is ze niet blij want ze kan ook heel denigrerend over zichzelf praten."

Ik zou vooral aanslaan op dat denigrerende praten. Jezelf fatshamen is óók fatshaming! Sta niet toe dat je dochter zichzelf zo naar beneden haalt!

Felina

Ik schreef toch dat ik vind dat ts niets van dat alles naar haar dochter moet doen?!
En zeker geen calorieën tellen oid!
Doe ik dus zeker niet naar mijn dochter ook.
Niet nodig ook want helaas weet ze precies hoeveel calorieën er in een avocado zitten.
Ik ben wel blij dat ze vooral gezond probeert te eten en dat wat ze lekker vindt.

Avocado

Dat is een ouderwets advies om magere producten te gebruiken. Goed vet is juist gezond en verzadigend. Het heeft vitaminen als A, D, E en K. Zo'n avocado heeft ook vezels. Dus prima. Doen!

En ophouden met die verhalen over mager of met suikervervangers. Goed voedsel houdt je gezond en houdt je lichaam niet voor de gek. Het inzicht is nu zoveel mogelijk onverzadigde vetten gebruiken.

https://www.mlds.nl/hoe-gezond-is-jouw-buik/artikelen/hoogleraar-jaap-seidell-over-avocados-en-vezels/

"Jaap Seidell laat ten slotte weten dat er nog eens 10 gram voedingsvezel in deze vrucht zit. Met elke hap avocado krijg je dus een hoop voedingsstoffen binnen en omdat het goed verzadigt, eet je er moeilijk te veel van. Ondanks de grote hoeveelheid calorieën is een hoge avocadoconsumptie dan ook geassocieerd met een lager ­lichaamsgewicht. Die mineralen helpen om je bloeddruk goed te houden."

Precies AnneJ

Dochter heeft hier trouwens geen overgewicht (meer).
Maar had ze het wel dan zou ik ook blij zijn dat ze avocado's at.
En hoewel ik (ergens) liever niet had dat ze zo bezig was met haar gewicht ben ik blij dat ze op een heel gezonde en verantwoorde manier probeert af te vallen/op gewicht te blijven.

Temet

Ik weet niet wat je bedoeld met 'zwaar gebouwd zijn' maar het is echt niet zo dat het gewicht van je botten zoveel kan verschillen bij dezelfde lengte dat het ook maar een excuusje kán zijn: https://www.voedingscentrum.nl/nl/service/vraag-en-antwoord/afvallen-en-gewicht/bestaan-zware-botten-.aspx

Zwaar gebouwd

Je kan zwaar gebouwd zijn omdat je een gedrongen postuur hebt. Dan lijk je al snel stevig.

skik

Excuus

Het denken in 'smoezen' en 'excusen' is ook al zo'n emotionele energievretende aangelegenheid.

Het is handiger als je overgewicht weet te voorkomen door gezond voedsel te eten. Afvallen is echt een bijna onmogelijke opgave.

En ja, niet alleen cultureel overerfelijk maar ook biologisch kun je verschillen in je aanleg om dik te worden.

En dan nog de omgeving waarin gezond voedsel al dan niet aanwezig en beschikbaar is. Voor het grijpen.

Via de omweg van gezond eten kun je nog wel eens gewicht verliezen, en als dat niet zo is dan heb je in elk geval een gezonder lichaam.

Ik ben het dan ook helemaal met Bas eens dat je je richt op weerbaarheid tegen prestatiegerichte te dunne lichaamsvormen als de norm en je daar excessief mee bezig houden. Zoek een leuke hobby of studie. En ook een maatje meer kan gezond en goed verzorgd zijn.

AnneJ

Dat is een ouderwets advies om magere producten te gebruiken., zeg jij.
Waar schrijf ik dat precies? Ik heb het alleen over het aantal calorieën van avocado's.

Goed vet is juist gezond en verzadigend. Het heeft vitaminen als A, D, E en K. Zo'n avocado heeft ook vezels. Dus prima. Doen!, zeg jij.

Kan wel zijn, maar een hele avocado heb je zo weggegeten, ik in ieder geval wel op twee boterhammen. En als je daarmee 360 kCal binnenkrijgt, die je nooit binnenkrijgt als je appels eet omdat je dan 5 appels moet eten, is het toch beter om appels te eten dan een avocado.
Hoe gezond de vetten en vezels ook zijn die er in avocado's zitten.

Is er de keuze tussen vette chips en vette avocado, ja, dan moet je voor avocado kiezen.

Mijn idee

Op het gevaar af zweverig over te komen: ik denk dat overgewicht er blijk van geeft dat de persoon in kwestie niet helemaal in evenwicht is en/of zelfs nogal van zichzelf vervreemd. Ik zou de oorzaak ervan dan ook niet per se zoeken in het voedingspatroon, maar vooral ook op andere levensterreinen. Staat de dochter in kwestie bijvoorbeeld om welke reden dan ook onder te hoge druk en levert dat te veel stress op? Hoe staat het met haar assertiviteit? Kan zij zich op een gezonde, evenwichtige manier manifesteren? Heeft ze te maken met pesterijen op school of verloopt de communicatie thuis misschien niet al te best? Is er sprake van (verborgen) verdriet?

Doordat sporten vereist dat lichaam en geest goed samenwerken, kun je het vooral ook zien als een manier om weer met jezelf in contact te komen of weer meer in balans. Op termijn. Goede kans dat een eventuele hang naar al wat al te zoet en vet is dan automatisch verdwijnt.

Rode krullenbol

P.S.

Vergeet ik misschien nog het belangrijkste i.v.m. de aanmaak van groeihormoon: een goede nachtrust. Komt ze aan voldoende uren en is haar slaap van goede kwaliteit?

Rode krullenbol

Triva

Ik weet ook dat alleen het verschil in skeletgewicht het verschil in eindgewicht niet verklaart, maar als je naar mensen kijkt dan zie je toch gewoon dat er niet maar éen uitgangsmodel is? Mensen verschillen in aanleg niet alleen in lengte, maar ook in breedte. Dat zit deels in skelet (kijk eens naar het verschil in breedte van polsen tussen verschillende mensen) en deels in spiermassa. Ik weet niet of de combinatie dun skelet/veel spieren ook voorkomt, ik heb het idee van niet.

Als je van nature de bouw van een kogelstoter hebt, dan heeft het niet zoveel zin om door flink lijnen te proberen het postuur van een marathonloper te krijgen. Je wordt hooguit een iets dunnere kogelstoter.

Ik vrees dat bij de dochter van TS er misschien zoiets ook meespeelt: als die in aanleg breed is maar ze heeft allemaal vriendinnen om zich heen van het type aangeklede bezemsteel (en die 13/14-jarigen zijn vaak op hun bezemsteligst) dan kan ze lijnen wat ze wil, een bezemsteel zal ze niet worden.
Als dochter van TS daarentegen rond haar 5e niet afweek van haar klasgenootjes en nu veel dikker is, dan is de kans groter dat het verschil alleen door eetgewoonten komt. En misschien kan ze dan ook wel weer gemiddeld worden als ze haar eetgewoonten aanpast.

Ik heb een broer die volkomen anders van bouw is dan ik, we kregen van huis uit hetzelfde soort eten, maar hij was altijd breed en ik was altijd smal. En nu heb ik zelf ook twee verschillend gebouwde kinderen, en al is het verschil minder groot, ik hoop van harte dat mijn dochter niet gaat proberen net zo dun te worden als haar broer, daar kan alleen maar ellende van komen. Gelukkig is ook mijn dochter niet te zwaar, dus er is geen reden om iets aan haar gewicht te doen, dat scheelt.

Groeten,

Temet