Dochter heeft een hekel aan school

Paddington

Hoe zit het bij haar met die vrienden en vriendinnen? Bij een van mijn kinderen is dat ook echt het enige positieve aan school, dat zorgt dat ze zich er doorheen sleept. Maar jouw dochter zit in de brugklas en is veel ziek geweest, of ander had ze wel wat anders aan haar hoofd. Heeft ze wel kans gezien om haar sociale leven op orde te krijgen op de nieuwe school?

Oorzaak

Waarom vind je dochter het op school niet leuk? Is ze ooit wel zonder weerstand naar school gegaan of speelt het letterlijk al vanaf groep 1?

Bij mijn kinderen was het altijd een combinatie van sociaal en cognitief welbevinden. Als een van de twee in orde was, gingen ze zonder te veel weerstand naar school.

De organisatie

Wat niet helpt is dat ze door ziekte nu al achterstanden heeft die een hoop gedoe kunnen kosten om dat in te halen.
Misschien helpt het als je even samen met haar naar de (gemiste) resultaten kijkt en bespreekt met wie, hoe en wanneer ze afspraken maakt om zaken in te halen. En controleer of het haar lukt.
Als ze een goede mentor heeft kun je haar daarna naar de mentor sturen die even kan meekijken hoe ze haar werk op orde krijgt of zorgen dat ze wel contact kan krijgen met die ene ontwijkende leerkracht.
Interesse van jou in haar schoolwerk op een dagelijkse basis, als zij dat toelaat, kan zorgen dat zaken snel weer op de rails zijn en dat kan voor opluchting zorgen. Iets minder moeite om naar school te gaan en iets meer mogelijkheid om aan leukere dingen te denken als je naar school gaat dan achterlopende in te halen zaken.
Waar je vaak op de leeromgeving direct een onvoldoende cijfer voor krijgt. Zeer demotiverend.

wat wil ze wel?

Haar het gevoel geven dat er iets te kiezen is wil misschien helpen. Heeft ze zelf haar huidige school gekozen? Ze moet naar school, ze weet zelf ook dat ze leerplichtig is. Zit ze op de juiste plek? Is er binnen de grenzen van de leerplicht iets wat haar beter lijkt?
Al zit ze op het vwo en wordt ze gelukkiger van de praktijkschool bijvoorbeeld.
Praten, met haar en school, het gevoel hebben dat ze mee kan denken en beslissingen mag maken kan al opluchting voor haar geven.

Bedankt voor de reacties

Het speelt al heel lang, vanaf groep 1. School was toen een grote teleurstelling, mocht ze 'eindelijk!', moest ze spelen. Dat vond ze helemaal niets.

Over vrienden/vriendinnen laat ze niet zoveel los. Ze praat wel over de meiden in haar klas en daarom dacht ik dat het wel goed zat. Hoorde ik afgelopen maandag van haar, dat ze vaak alleen zit tijdens de pauzes, dat je dan niet naar school wilt begrijp ik ook wel.

Verder twijfel ik of het de juiste school is voor haar. Ze was vorig jaar bij schoolkeuze erg aan het twijfelen. Ze wist niet wat ze wilde en is daarom naar deze havo/vwo klas gegaan. Een brede basis waaruit je nog alle kanten op kunt.

De mentor weet dat ze school niet leuk vindt, maar ik heb het idee dat hij het ophangt aan het veelvuldig ziek zijn aan het begin van het schooljaar en de situatie thuis, niet aan hoe mijn dochter school beleeft.

De achterstand die ze heeft opgelopen heeft ze in kunnen halen en daarom staat ze er op zich niet slecht voor, behalve haar talen. Het is ook erg veel (vind ik persoonlijk) engels, duits, frans en spaans het eerste jaar. Vooral voor een kind met dyslexie. Dat mag ze van mij trouwens niet als excuus gebruiken. Gelukkig heeft ze met wiskunde en rekenen helemaal geen moeite.

Morgen heb ik weer een gesprek op school, dit keer met de orthopedagoge over de begeleiding van mijn dochter in zake haar dyslexie.

Ik heb ook al nagedacht om te kijken naar een andere school, een die meer met praktijk doet. Op school geven ze aan dat mijn dochter, ondanks alle opstart problemen, in hun ogen wel op de juiste school zit. Ik weet niet of dat klopt.. Pff, al die twijfels.

De juiste school

Als de school zegt dat ze op de goede plek zit bedoelen ze meestal het niveau. Dat zal ook zo zijn, maar of het huidige niveau je dochter ook een ontspannener schooltijd kan bieden is de vraag.
We leven in een maatschappij waar hoog presteren erg belangrijk is. Niet ieder kind kan dit geestelijk goed op de rit krijgen, het kan enorm helpen als de druk van de ketel is. Of dat kan door mavo te doen waardoor ze een stel talen er eerder uit kan gooien, of door een school waar ze meer haar creativiteit kwijt kan.
Of het huidige niveau met meer begeleiding. Laat haar meedenken, dingen samen opzoeken op internet. Misschien wil ze liever kapster worden dan studeren om een voorbeeld te noemen.
Voldoen aan de leerplicht en roeien met de riemen die er zijn kan een kind een stuk gelukkiger maken. Ik herken het nodige in je verhaal.

Herkenning

Hier ook herkenning. Uiteindelijk ging ons kind helemaal niet meer naar school na een schoolwisseling. Op de eerste school was dat overigens al begonnen en uiteindelijk waarschijnlijk ook zo gelopen. Hier spelen nog wel wat andere dingen mee, kenmerken van ASS o.a.

Twee kinderen

Ik heb twee kinderen (eentje met ADHD) die vanaf groep 1 met weerstand naar school zijn gegaan. Bij beiden heeft een schoolwissel wonderen gedaan. Voor jongste een schoolwissel van reguliere basisschool naar Leonardoklas, voor oudste een schoolwissel van klassikaal VO naar flexibel VO. Sindsdien is het goed gegaan, ook met jongste op het VO en oudste op de universiteit.

Als het duidelijk is waarom deze school niet bij je dochter past, is een schoolwissel zeker het overwegen waard.

@Paddington

Waarom mag je dochter de dyslexie niet als excuus gebruiken? De brugklas kan veel vragen van een dyslect, helemaal met 5 talen waarbij de klanken en uitspraken veel concentratie vergen om die woorden goed te kunnen schrijven en de betekenissen en uitspraken niet door elkaar te gooien. Dat kost best veel energie. De onrust in haar leven na de scheiding, kost ook energie en haalt een kind uit de concentratie. Dan is leren dubbel op zwaar.

Mijn kinderen zijn ook dyslect en ik merk hoe dit aan hun kan vreten, hun klasgenoten leren de woordjes in 1 x, zij moeten meerdere avonden herhalen voor eenzelfde resultaat. Dat bij iedere taal waarmee ze te maken krijgen. Dan wilt het koppie wel eens hangen, bang dat ze het niet beheersen en dat het wegwerken van de onvoldoende nog meer van hun vergt. Ze willen op een niveau blijven omdat ze de stof wel begrijpen, maar ze zijn bewust van een spanningsveld ( zichzelf willen bewijzen dat ze het wel kunnen) dankzij de effecten van dyslexie.

Jouw dochter heeft ook dyslexie, misschien in een andere mate, maar nog steeds een factor die van invloed is op het plezier van leren ( en dus van naar school gaan). Een factor die een kind vermoeid en dan is het niet fijn als je moeder aangeeft dat dit niet als excuus mag gebruiken. Sorry, maar dat komt bij mij best koud over. Onderschat dyslexie niet.

flanagan

"hun klasgenoten leren de woordjes in 1 x"
Dat is echt niet zo hoor. Mijn kinderen zijn niet dyslectisch, leren makkelijk maar woordjes leren kostte veel tijd. Inderdaad meerdere avonden alles herhalen.

In 1x?

Mijn zoon is goed in inzichtvragen, begrijpend lezen. Maar woordjes stampen is een drama. Heeft een slecht werkgeheugen, zo noemen ze dat. Niet of moeilijk kunnen stampen, daar hoef je niet dyslecties voor te zijn. Onvoldoendes betekent afstromen zodat er talen af kunnen vallen op een lager niveau. Je hoeft ook geen dyscalculie te hebben om een slechte rekenaar te zijn.

Moni,

Je gaat voorbij aan het punt dat ik wil duidelijk maken. Voor een kind met dyslexie is de schrijfwijze en het oefenen iets dat het kind nog moeilijker afgaat dan een niet-dyslect. Ze hebben niet voor niets moeite met lezen, schrijven en spelling. De verwerking van informatie gaat nu eenmaal anders. Een dyslect heeft simpelweg een remmende factor dat het leren nog eens extra bemoeilijkt.

Natuurlijk is het lastig voor een dyslect

Maar je bent te makkelijk in je uitspraken over andere kinderen. Daar ga jij aan voorbij. Ook Wil40 reageert niet voor niets op je uitspraken.
Er zijn meer kinderen die hard moeten werken voor hun school, niet alleen de dyslecten.
Mijn jongste besteedt minimaal 50% van zijn leertijd aan twee talen. En dat terwijl hij nog heel veel meer vakken heeft. Hij zit in de tweede klas VO.

term leertijd aanpassen

Ik bedoel met leertijd de tijd die mijn jongste thuis besteedt aan school. Dat is dus inclusief maakwerk.

Voldoende uitgedaagd?

Een kind dat in groep 1 al wil leren, dat ondanks dyslectie een vwo advies krijgt, die ondanks dyslectie achterstanden inloopt... is er ooit naar haar iq gekeken of is ze doorgetoetst?

Weinig wat zo'n gruwelijke hekel aan school geeft als moeten over- of onderpresteren.
Loes