alles kwijt en zoek

Overal de naam op of in

Hier gaat op alles een sticker met de achternaam. Bij sportspullen zet ik met een stift de naam van de club er ook bij. Voor als iets blijft liggen bij een andere club.
Kijk eens bij goedgemerkt.nl Handige stickers die op kleding kunnen (zonder strijken), doorzichtige kleine stickers voor de smartphone en gewone stickers.

Leeftijd

Hoe oud is je dochter?

leeftijd

Mijn dochter is 12 jaar. Altijd al wat chaotisch geweest.
Er hoeven geen stickers op de kleding. Op shirts en trainingsbroeken staat haar naam opgedrukt. Ze laat ze liggen in een sporthal 100 of 200 km verderop. Als we bellen zijn ze vaak niet gevonden (erg vreemd) of ze willen ze niet opsturen.

Broodtrommels en dat soort dingen blijven in kluisjes en kantine liggen, ook nadat ik nadrukkelijk zeg dat ze voor een vakantie haar kluisje leeg moet maken. Dan komt ze thuis en dan " o ja vergeten". Deze dingen zou ik evt. Wel kunnen stickeren.

Primaire reactie

Mijn eerste reactie is ach, nog zo'n jong meisje, waarschijnlijk in de brugklas met ook nog een extra druk programma vanwege de beoefening van topsport. Jouw aanpak (nadrukkelijk zeggen vooraf en mopperen achteraf, zelf laten betalen) werkt bij haar in elk geval niet.
En het door middel van naamstickers vervolgens terugkrijgen van spullen is natuurlijk geen oplossing voor jouw probleem.

Aan dit soort dingen denken is voor haar in elk geval (nu nog) te moeilijk. En dus zul je moeten zoeken naar een manier die haar gaat helpen dit te leren. Ik zou beginnen met een positievere insteek, ze doet het vast niet expres! Als jij je voorneemt niet meer te mopperen (mopperde je ook toen ze haar veters nog niet kon strikken?) en dit met haar bespreekt, dan kun je ook bespreken met haar wat ze nodig heeft om het beter voor elkaar te krijgen (en zij weet dat natuurlijk zelf nog niet).
Wat dacht je van: alarm op de telefoon 5 minuten na de laatste les: denk eraan, locker leeg. In de telefoon of in de tas of in de locker een briefje maken met een lijstje wat er mee moet. Zelf een berichtje sturen "liefje, neem je je brooddoos mee naar huis". Hetzelfde kan natuurlijk met sport, ben je daar overigens meestal niet gewoon zelf bij?
Succes!

Herkenbaar

Maar dan voor mezelf, zo was ( en ben) ik ook. Echt supervervelend, geloof me, ook voor haarzelf! Dingen vergeten en kwijt raken doe je niet expres maar is iets wat je overkomt. En ik kan me voorstellen dat na een sportwedstrijd in een drukke en chaotische kleedkamer waar de wedstrijd wordt nabesproken of iedereen doorelkaar praat en overal kleding en spullen hangen en liggen, dat juist dat een situatie is waar je spullen vergeet, juist omdat je dan met je hoofd er niet bij bent of het overzicht niet meer hebt, zeker bij een niet al te georganiseerde puber.
heeft ze geen beter georganiseerde teamgenoot die haar kan helpen haar te herinneren aan haar spullen, of je stuurt haar na de wedstrijd een appje: alles bij je? Ze is nog maar 12, een beetje mededogen is nog geen pamperen, vind ik.

karin

Karin

Dit zijn wel bruikbare tips. Ze doet het ook niet expres, maar ze heeft een vol programma en is wat chaotisch aangelegd. Dit is geen goede combi.
Ik ga niet altijd mee. Ze sport 10 tot 15 uur per week. 1 Dag in ons eigen dorp en de rest 100 km verderop. Wedstrijden zijn door het hele land. Gelukkig doet ze dit samen met een ander meisje uit de buurt, zodat we een groot netwerk aan familiechauffeurs hebben.
Ik heb nog 3 kinderen waarvan er nog een veel sport en die verdienen ook hun aandacht.

We helpen onze dochter met plannen, zodat het overzichtelijk blijft en er zijn afspraken met school gemaakt.Ze zit niet in de brugklas maar in 2 vwo. Ze heeft op de basisschool een jaar overgeslagen.

Franmi

Ik neem zonder meer aan dat je je dochter zo veel mogelijk helpt hoor. Maar de formulering in je openingspost roept wel de vraag op of er niet al erg veel van haar wordt gevraagd. Zeker als zij de oudste is, is dat immers een bekende valkuil. Twaalf en/of 2V lijkt dan al heel wat maar zelf merk ik, met de oudste in 4V en de jongste in de brugklas dat ik er nu toch wat milder over denk dan toen de oudste in de brugklas zit.
Ik denk dat het helpt om praktische tips die je hier krijgt op een positieve manier te gaan gebruiken en, voorzover je dat misschien onbewust doet, je af te vragen of je op dit gebied misschien wat te veel van haar vraagt.

Logica?

"Ze speelt op landelijk nivo en ze laat dan een team in de steek."

Als ouder heb je ontegenzeggelijk veel verantwoordelijkheden, maar dat een team niet in de steek gelaten wordt dat lijkt me echt jouw pakkie an niet.

Ad Hombre

Als je hoger en nog hoger gaat spelen moet je soms wel eens een contract tekenen opdat je er niet zomaar mee stopt. Je kunt niet in januari opeens een kind toevoegen.

Of hier een contract ligt weet ik niet maar bij elke teamsport is het vervelend als er kinderen halverwege het jaar stoppen, zeker om zulke redenen.

Barvaux

OK, daar wreekt mijn gebrek aan ervaring zich op het gebied van topsport. Mijn kids zitten op de scouting en daar doen ze niet zo lastig.

Dat snap ik...

De dochter van mijn vriendin (13) moest haar ouders dus een contract laten ondertekenen toen ze in een selectie dansgroepje wilde. Die kinderen moeten dus soms ook naar andere landen en ze hadden ervaring met ouders die dat plots niet wilden betalen. Daar hebben ze dan weken voor geoefend...

Met teamsport is dat dus ook lastig, het is al vervelend genoeg als er eentje ziek wordt maar als er ook nog kinderen mee stoppen wordt het helemaal een gedoe. Ik ben bestuurslid van een hele gewone teamsportclub die niet bijzonder goed presteert maar elk jaar is het weer lastig om teams te vormen (ene team te groot, andere te klein) en dan word je gedurende het jaar nog voor allerlei verrassingen gezet. Ouders van de kinderen die wel doorgaan balen als er geen reserves mee gaan, balen als een team moet worden opgeheven, balen als er wedstrijden moeten worden opgezegd en dan heb ik het dus nog niet eens over selectie!

Het zal door de griep komen, maar ...

Er schoot opeens een heel argwanende gedachte door mijn hoofd! Het zal toch niet zo zijn, dat iemand uit het team de kleding 'kwijt maakt'? Al of niet in de wetenschap, dat de dochter dan zelf vervanging dient te bekostigen?

Of iemand van het concurrerende team?

Herkenning

Oudste is inmiddels dertien en sport sinds een jaar of twee op landelijk niveau en man, man, man wat een gedoe met de spullen. Het is een sport met een boel spullen en er is zo vaak wat kwijt geweest, ook vlak voor een wedstrijd. Wat hier hielp:
-Geplastificeerde checklist maar in telefoon kan ook. Als ze die tenminste niet kwijtraakt. Hier zat de checklist op de tas...
-routine, altijd checken in dezelfde volgorde of je alles hebt, die routine ook thuis 'droog' doornemen.
- waar mogelijk zelf laten zoeken, onder begeleiding. Zoeken moet je blijkbaar (opnieuw) leren als puber :)
- tijd, geduld en begrip maar het begrip vooral om samen trucs/oplossingen te bedenken. Wij waren/zijn wél heel streng op nonchalance (kind moet wel ook het erg vinden dat iets kwijt is, dat onverschillige maakt me laaiend) en inspanning op zoeken en oplossingen bedenken.
Bij ons gaat t langzaamaan steeds beter.

Helpen en verantwoordelijkheid

Ik zou haar proberen te helpen. Zo kan je haar bijvoorbeeld als ze gaat sporten een lijstje meegeven met alle spullen die ze bij zich heeft. Voordat ze dan weggaat moet ze checken of ze alles bij zich heeft. Verder zou ik haar aanraden om alleen het broodnodige mee te nemen. Hoe minder je bij je hebt hoe minder je immers kunt verliezen. Misschien kan ze een deel van haar sportkleding na de wedstrijd gewoon aanhouden. Shirt is niet zo fris maar een trainingsjack bijvoorbeeld kan misschien wel.
Een berichtje sturen ter herinnering met een checklist is ook een goed idee.
Verder zou ik toch wel haar zelf haar eigen verantwoordelijkheid laten nemen. Ik zou dus wel haar laten betalen. Heeft ze het geld niet dan zou ik haar klusjes laten doen in en rond het huis tot dat ze heeft het afbetaald.
Ze doet het misschien niet expres maar ze heeft wel een eigen verantwoordelijkheid hierin. Ze is al 12 dus dat is oud genoeg om daar aan te denken en als je weet dat je van je zelf wat chaotisch bent om dat wat extra in de gaten te houden (en eventueel met wat hulp van jouw kant)

Reactie gekopieerd vh andere zelfde draadje

Overmacht bij dochter?

Ik denk echt niet dat je dochter dit expres doet. Ook doet ze het niet om jou te pesten.

Probeer haar te helpen. Ga samen kijken naar praktische tips, hoe te voorkomen dat ze iets kwijtraakt.
Inderdaad: lijstjes in de tas die ze kan nalopen. Een smsje sturen voordat ze naar huis komt (heb je alles?). Of misschien zelfs even bellen (Heb je alles?). En dan niet verwijtend.
Stress moet je zien te voorkomen, als je haar elke keer weer confronteert met een strengere aanpak wordt zij steeds gespannener. En blijkbaar werkt streng (zelf betalen, enz. ) niet.

Heeft ze het alleen bij sportspullen, of ook bv met schoolspullen, fietssleutels, enz.?

Misschien gaat het bij de sport te snel voor haar, moeten ze snel, snel verkleden en de kleedkamer uit? Kan ze op andere terreinen (school?) meer haar eigen tempo bepalen?

Ik weet dat ik zelf ook eerder geneigd ben om dingen te vergeten als iemand mij zit op te hitsen, dan als ik mn eigen tijd kan nemen. Dan volg ik blijkbaar meer mijn eigen routine. En routine is belangrijk. Zodra die wordt onderbroken, gaan mensen dingen vergeten of fout doen.

Nogmaals, probeer stress weg te nemen, probeer praktische oplossingen te vinden voor haar, die haar helpen bij het verzamelen van haar spullen. Niet straffen, en ja, als het echt nodig is, toch blijven betalen... De gevonden voorwerpen nabellen... En probeer samen met haar een routine te ontwikkelen.