Alleen met fiets in donker?

Ach, er zal geen onderzoek naar gedaan zijn, denk ik zo, dus onderbouwen wordt moeilijk. Het is misschien ook niet goed uitgedrukt dat het risico even groot is. Maar ik kan uit eigen ervaring vertellen dat gezelschap geen veiligheid biedt. ik wil er niet over uitwijden maar het is echt niet moeilijk om als volwassen man een meisje van 14 aan te vallen en 2 andere meisjes verstijfd van angst te laten toekijken. dat mensen zich daar niets bij kunnen voorstellen en de illusie hebben dat gezelschap veiligheid biedt, geeft alleen maar aan dat ze inderdaad geen idee hebben van de kracht en het geweld en de gemeenheid en de doodsangst. En van de inventiviteit va dit soort monsters. En dat is goed, het siert mensen die geen idee hebben. Ik word daar altijd een beetje door getroost. De meeste mensen zijn niet zo.

Amelie en effe anoniem

Gek hè, het komt vandaag allemaal weer een beetje boven maar toch vind ik het fijn om jullie reacties en die van de meeste anderen te lezen. Het voelt inderdaad of je niet alleen bent. Ik heb zelf geen dochters en ik vraag me wel eens af hoe ik hiermee omgegaan zou zijn. Ik probeer m'n zoons niet op te voeden met mijn angsten maar dat zal heus niet altijd even goed lukken. Laatste zei oudste toen ik zat te zenuwen dat jongste nog niet thuis was: Maar mam, wat kan er nou gebeuren!? Ach ja.

Tonny en annie

Ik wil ook even op jullie reageren want ik vind jullie reacties zo goed en genuanceerd terwijl jullie toch ook angsten moeten uitstaan om jullie dochters. de vergelijking met verkeersongelukken schoot mij ook te binnen. met verkeersveiligheid ga ik (te) makkelijk om, dan denk ik dat het zo'n vaart niet zal lopen. lekker consequent hè?
Parkeergarages vind ik niet direct heel bedreigend maar ik heb gewoon wat moeite met situaties en plekken waar weinig mensen zijn, dus ik voel me er niet veilig. Maar zoals effe anoniem ook zei; het beheerst niet m'n leven dus ik ga dat soort situaties niet uit de weg. Ik ben gewoon alleen blij als ik eruit ben!

Ja dat moet

De kans op een daadwerkelijk incident m.b.t. zeden (daar zit álles bij in inclusief incest en huiselijk geweld) is 1 op de 10.000, een verkeersongeluk komt veel vaker voor: 1 op de 4000!!!!
Dus zelfs als je wat hebt meegemaakt (zoals mijn jongste) moet je realistisch zijn en proberen de werkelijkheid te zien. En je eigen angsten die je natuurlijk altijd met je mee draagt proberen niet op je kinderen te projecteren.
Ik denk ook dat je als 'vrouw' zijnde sterker staat als je niet door allerlei angsten waarmee je bent opgevoed wordt bevangen mócht het gebeuren. En dat je véél kwestbaarder bent als je niet tot zelfstandige zelfverzekerde vrouw bent opgevoed niet alleen in deze situaties, maar in een heleboel andere ook.
groeten albana

Natuurlijk

Maak je je zorgen. En dat blijft. Mijn oudste is ruim 21 en woont op zichzelf. Die fietst en treint naar trainingen op de onmogelijkste tijdstippen en altijd langs enge donkere weggetjes/stations enzovoort. Maar ja. Wat moet je dan? Binnen blijven zitten? Voor altijd en eeuwig? Ik geloof in het verdunningsprincipe. Als Een Enge Man ronddoolt en mijn dochter is de enige buiten omdat zij wél gaat en de rest zit huiverend achter slot en grendel, dan is zij de pineut. Als nou iedereen gewoon zijn huis uitkomt en doet wat-ie wil doen, dan zijn er te veel mensen om mijn dochter heen voor de Enge Man.

Tirza

Veilig

Zelf laat ik me ook niet regeren door angst dus afgelopen week is mijn dochter voor het eerst 's avonds in het donker naar een schoolactiviteit geweest. Goede reden om weer eens te bespreken hoe je je veiligheid kunt vergroten. En de engste stukken heb ik haar gebracht en gehaald. Ik was al lang blij dat ze dat direct durfde, dochter is nogal een angsthaas.

Cursus zelfverdediging

Toen ik op mezelf ging wonen heb ik een cursus zelfverdediging gevolgd. Dat heeft voor mij heel veel goed gedaan, de boodschap was uiteindelijk toch: als je ervoor staat, doe wat je kunt ongeacht of je je de technieken nog herinnert. Tijdens die cursus moesten we op een kussen echt "doortrappen". Dat bleek voor heel veel vrouwen lastig te zijn, omdat ze zich nog nooit op die manier hadden laten gaan. Voor mezelf voelde het ook goed om op die manier erachter te komen dat je het kunt. Na die cursus heb ik altijd gedacht: "probeer het maar, ik schop je helemaal verrot!".

Gr. Poezie.

No way!

Brengen en halen, er zijn veel te veel gekken en zeker door het bos heen, ik weet niet wanneer ik het wel goed zou vinden maar die van ons zijn 17 en die mogen alleen in het donker op de scooter en niet alleen op de fiets!! succes! en nog een klein tijdje.. dan is het weer licht...

Albana

Voor een deel ben ik het met je eens maar ik vind het aanhalen van kleedgewoontes uit andere culturen niet ok.
Qua de daadwerkelijke incidenten: tsja, dat zijn gemelde incidenten. Zeg, de zwarte gevallen, binnen dit onderwerp is er ook veel grijs en die komen in dit soort statistieken niet voor. Waar ik ben opgegroeid hadden de meeste meisje wel iets meegemaakt waardoor ze -zeg- zich bewust waren van hun kwetsbaarheid. En sommige jongens trouwens ook, voor de goede orde. Dat staat niet in de statistieken.
Waar ik het met je eens ben is dat angst geen goede raadgever is. Maar een stuk bewustzijn en inschatten van risico's lijkt me alleen maar slim. En als je als moeder eea zelf hebt meegemaakt zal je een andere inschatting maken dan wanneer dat niet zo is. Dan kun je als moeder proberen met anderen een reality check te doen maar sommige dingen wis je niet zomaar uit je systeem.
Het kan trouwens ook andersom, is mijn ervaring. Een moeder die ik ken had door haar eigen ervaring juist een 'niet piepen' houding naar haar dochter.
Kortom, volgens mij is het 'onze' uitdaging om een reële balans te vinden en hangt reëel af van omgevingsfactoren en zelf :)

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.