U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kind van 4.5 wil niet fietsen en is bang
Het dochtertje van mijn vriend is 4.5. Sinds een jaar heeft ze een fietsje met zijwieltjes en afgelopen december heeft ze bij oma een loopfietsje gekregen. Ze gebruikt de loopfiets niet echt zoals anderen hem gebruiken. Ze gaat er op zitten en gaat heel voorzichtig stappen. Ze heeft dus nooit een 'zweefmoment' en gewoon lopen gaat een stuk sneller. Thuis wil ze ook niet echt fietsen met zijwieltjes. Incidenteel 2 meter op het gras in de tuin. Tante vertelde pasgeleden dat ze het fietsje had meegenomen toen ze moest oppassen om het bij haar thuis te doen en dat het allemaal drama en huilen was. Wij krijgen haar dus niet echt aan het fietsen. Ik heb wel eens gevraagd waarom ze niet wil fietsen, en ze geeft dan aan dat ze moe is (terwijl het niet echt een actief en fysiek kind is) of bang is dat ze valt. Ze is echter nog nooit gevallen. Ze is motorisch zwak en loopt daarvoor bij de fysio en ook pas 99cm dus echt een ukkie. Ze is ook zo voorzichtig met alles dat ik haar ook echt wel aanmoedig om met kleine stapjes steeds iets meer te doen en te proberen. Moeten we het fietsen maar gewoon laten in de hoop dat ze het vanzelf gaat doen als ze 5/6/7 jaar is? Of toch gewoon doorzetten en met haar voor het huis gaan oefenen (uiteraard met zijwieltjes). Ik had gehoopt dat ze gemotiveerd zou raken nu ze op school klasgenootjes gewoon al zonder zijwieltjes ziet fietsen terwijl zij met zijwieltjes nog niet eens vooruit komt. Dochtertje zegt zelf dat ze al goed kan fietsen. Ik heb ook gedacht om een kleine skelter voor haar te kopen zodat ze op een andere manier kracht in haar benen kan oefenen. Een loopfietsje thuis lijkt me weinig zinvol omdat ze die bij oma ook niet echt gebruikt zoals het hoort. Heeft iemand ervaring hiermee of een idee?. Het gaat er dus niet om dat ze bang is om los zonder zijwieltjes te fietsen, want dat is bij haar de komende tijd voorlopig echt niet nog aan te hand.
Waarom die haast?
Hier een kind dat motorisch achterliep. Was 9 toen ze kon fietsen. Nog steeds heel blij met de fysio in het ziekenhuis (type erger gezien en nuchter): ze loopt voor ze naar de basisschool gaat en ze fietst voor ze naar de middelbare gaat, wel stimuleren, niet duwen of afdwingen. Ze hebben echt geen grote last van later zijn, gewoon een beetje geduld.
Beloning
Zelf geloof ik niet zo in certificaten of zo. Wat hier het beste hielp om drempels te overwinnen is er zelf op een vertrouwde manier bijblijven. Samendoen. En niet onverhoeds loslaten of zo, maar het eigen initiatief van de kinderen ondersteunen en aanmoedigen en benoemen wat het precies is dat ze goed doen.
Mijn kinderen hebben een vorm van autisme en waren (en zijn) motorisch wat onhandiger dan gemiddeld en het duurde ook langer voor ze diverse praktische vaardigheden onder de knie hadden. Samen doen, mijn aanwezigheid, de gezelligheid in het samen doen was hier de beste stimulans en beloning. En regelmatig heel veel geduld.
Haast
Ik snap die haast ook niet. Het meisje heeft een motorische achterstand. Logische als ze onzeker is.
Schakel de fysio in. Mogelijk dat ze veel vertrouwen heeft in zijn deskundigheid omdat hij er voor haar is.
. Wie weet voelt ze zich veiliger met een helm op of elleboogbeschermers. Neem die spullen en die fiets en die loopfiets mee zodat de fysio haar over die drempel heen kan krijgen. Ze heeft zelfvertrouwen nodig, geen haastige ouders. Desnoods wacht je een half jaar totdat ze de fiets zelf pakt.
waar gaat het over?!
Het ene kind kan al fietsen als het net 3 is, de ander pas 3 of 4 jaar later.... allemaal binnen het normale. Hoe oud is het meisje nu helemaal? Is het zo belangrijk dat ze al kan fietsen voor haar 5e jaar? Het kind zit al op fysiotherapie, en dan geef je haar misschien ook nog het gevoel dat ze niet deugt op lichamelijk gebied omdat ze nog niet wil/kan fietsen.
Hier 2 verschillende kinderen; nummer 1 was zoals jouw (stief)dochter, laat met alle motorische dingen en ook klein voor z'n leeftijd. Ging pas kruipen toen hij 1 was, liep pas met 20 maanden.... Kroop toen hij al 5 was pas een keer vrijwillig op de loopfiets, en kon uiteindelijk vlak voor zijn 6e jaar fietsen. Het kwam vanzelf goed, echt:-)
Nummer 2 was juist tamelijk vroeg met al die dingen, en ging toch 'pas' fietsen toen hij al ruim 4,5 was. Dat was nadat het buurmeisje dat een jaar jonger was voorbij kwam fietsen zonder zijwieltjes, en toen kon hij niet achterblijven. Hij wilde het ook persé kunnen.... en daar ging hij:-)
Loopfiets
Een van mijn kinderen is moeilijk gestart. Na een lange ziekenhuisopname, eindelijk thuis met veel fysiotherapie, tot op vandaag (10 jr). Het fietsen ging in het begin ook niet vanzelf vanwege een verstoord evenwichtsgevoel. Heb je daar al eens naar gevraagd bij de fysio? Onze fysio was ook SI-getraind (Sensorische Intergratie) en dat is heel belangrijk gebleken bij het leren van de juiste motoriek. Vraag aan je fysio of er op dat vlak niet iets kan spelen.
Op aanraden van onze fysiotherapeut hebben we een loopfietsje rond laten slingeren en daar weinig aandacht aan besteed. De gewone fiets hebben we weg gezet. En bewust geen zijwieltjes op laten plaatsen. Die zijwieltjes zorgen dat je kind het evenwichtsgevoel nog minder gaat vertrouwen. En dat evenwicht leren ze juist heel goed op de loopfiets (en ons kind met extra aandacht van de fysio). En leren fietsen op twee fietsen lijkt mij verwarrend.
En als ze het zelf oppakt, probeer te negeren. Van onze fysio hoorden wij dat kinderen het gevoel kunnen krijgen dat iets heel eigenlijk heel moeilijk is, als je als ouder aanmoedigt. Daar had ik nooit bij stilgestaan. Of kunnen kinderen voelen dat zij falen omdat het iets is dat je hoort te kunnen, alleen zij niet. Als de spanning er af is en het lukt kinderen zelf, krijgen ze daar een enorm zelfvertrouwen van.
Ohja, en nodig eens een kindje uit dat wel al kan fietsen op een loopfietsje, waar zij de kunst van af kan kijken.
Heb je al geprobeerd je kindje te laten 'fietsen' in een ondiep zwembad o.i.d.?
Ik bedoel gewoon een zwembadje in de tuin, van 3 bij 1,5 of iets dergelijks.
Daar 20 cm water indoen, zodat ze weet dat ze altijd zacht valt.
Het klinkt misschien raar en stom, maar als ze weet dat ze in water valt als ze omvalt, probeert ze het misschien wel?
aanvulling
Dat kan dus op een loopfiets zijn, aangezien een zwembadje te klein is om écht te fietsen. Puur voor de evenwichtstraining.
naar buiten
Als ik het zo lees ligt het helemaal niet aan de fiets maar heb je gewoon een angstig kind. Gewoon lekker veel met haar naar buiten gaan, speeltuinen bezoeken naar parken gaan en natuurlijke speeltuinen zoeken lekker buiten laten spelen. Loop je naar de winkel, laat je haar onderweg lekker balanceren op lage muurtjes of stoepranden, uiteraard voor zover ze dat zelf wil...maar dat komt wel goed als je met haar naar buiten gaat.
Ook motorisch zwak Dees
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hypermobiliteitssyndroom
In de openingspost al aangegeven dat kind ook motorisch zwak is en daarvoor bij de fysio loopt. Forceren lijkt me dan ook niets.
Mogelijk zijn er gewoon nog belemmeringen omdat ze gewoon wat later motorisch goed ontwikkeld is dan gemiddeld te verwachten en mogelijk is er wat serieuzer aan de hand.
Lekker balanceren kan dan juist weer een angstreactie oproepen door gepush.
Aanbod prima maar geen push en vooral in de gaten houden dat het haar lukt en liever ook nog dat ze wat ze beweegt wel met plezier blijft doen. Niet pushen.
zo laat is het kind toch niet
...met leren fietsen? Ik heb het idee dat leren fietsen tussen de 3 en 6 tamelijk gangbaar is, echt.