Kind bij de keel gegrepen

aan CC

Ik denk dat je het heel goed hebt gedaan!

Hopelijk komen jullie binnenkort over de enge situatie heen. Het zal écht een uitzondering zijn.

Losmaken uit wurggreep

Net geleerd bij de Krav Maga: eerst kin op de borst doen, dat maakt de greep minder verstikkend. Steek vervolgens 1 arm (bv. rechter) omhoog en duw die tegen je oor aan, zet het tegenovergestelde been (nu dus linker) naar achteren en draai je om. Door de hefboomwerking moet het andere kind vanzelf loslaten. Kun je een paar keer oefenen.

Ik snap dat je zegt dat zoon er zelf maar op los moet slaan, want naar de keel gegrepen worden is heel bedreigend. Maar op deze manier doe je de ander geen pijn en kun je weglopen.

Sport

Dat Krav Maga, of een andere zelfverdedigingssport zou mogelijk ook goed zijn voor het kind met autisme. Je leert in elk geval hoe je op een veilige manier jezelf kunt verdedigen.

Mijn zoon was zelf te bang om zich te verweren tegen pesten. Ondanks dat hij ook jaren op Judo heeft gezeten en aan wedstrijden heeft meegedaan. Maar misschien heeft dat ook wel veel onhandig gedrag voorkomen.

Zoon mocht overigens als enige op de opvang en op school wel terugslaan. Dat deed hij alleen nooit. Ik vind het wel weer een eye opener dat kinderen met autisme mogelijk niet tijdig goed reageren op uitdagen door andere kinderen. En mijn ervaring is dat dat uitdagen ook heel ver kan gaan en dat volwassenen als leerkrachten dat ook vaak niet tijdig (kunnen) stoppen. Omdat het zo leuk is om te zien hoe een kind met autisme dan flipt van frustratie maar ook dat tijdig een signaal afgeven of het uitdagen op een goede manier pareren niet goed gaat.

Dochter heeft een periode veel last gehad van een groepje kinderen dat andere kinderen onverhoeds in de oren schreeuwde. Direct na de eerste keer ben ik naar school gegaan, maar het is helaas nog een aantal keren gebeurt. Waardoor haar drumles, dat ze dat jaar net begonnen was, niet haalbaar bleek. Ze bleef maar de bekkens dempen met haar kleine handjes en we hebben het uiteindelijk opgegeven. Teveel pijn in de oren. Drumles was overigens ook bedoel om haar te helpen wat steviger en weerbaarder te worden. Ze wilde helaas niet naar judo of een dergelijke sport.

Het is van 2 kanten dus ongeschikt gedrag dat sturing nodig heeft van volwassenen.
Ik denk dat sport en sturing door volwassenen daarbij kan helpen.

Okee, iets genuanceerder dus

maar dat viel uit je eerste post niet echt op te maken.

Tja, om je te verdedigen tegen fysiek geweld zou ik een defensieve vechtsport aanraden, zoals bijvoorbeeld idd Krav Maga. Maar judo of karate of desnoods kickboksen kan natuurlijk net zo goed. In zo'n acuut bedreigende situatie kun je inderdaad alleen maar fysiek reageren. Maar dat moet je leren, en een beetje automatiseren, anders heb je er in de praktijk alsnog niets aan. Dus alleen maar zeggen dat hij moet terug schoppen of slaan, ik denk niet dat dat heel veel zin heeft als hij van nature zou 'bevriezen'.

Dit hele draadje teruglezend denk ik dat dat je vraag had moeten zijn, hoe kan zoon zich leren te verdedigen. Door je voorbeeld, dat je niet tot in de details beschrijft leg je de focus op dit speciale geval met dit bijzondere jongetje. Maar daar ging het uiteindelijk dus helemaal niet om.

Vraag

Is de vraag van CC nu eigenlijk: “mag mijn kind terugslaan als hij gewurgd wordt”.
Zo ja, lijkt me dat een open deur. Laat je kind knijpen, slaan, bijten, schoppen, een stok pakken en op het hoofd slaan. Alles uit de kast zou ik zeggen.
Probleem is natuurlijk dat de meeste kinderen totaal overvallen worden door zoiets. Het komt natuurlijk bijna nooit voor. En dan denkt een kind niet “oh het mag van mama, ik ga hem een knietje geven”. Sommige kinderen zullen verstarren, anderen gaan worstelen, enkelen zullen keihard om zich heen gaan slaan, het hangt helemaal van het karakter van het kind af.
Wil je dat je kind leert met dit soort situaties om te gaan, dan lijkt me een vechtsport zoals Jacquel noemt inderdaad een hele goede optie.
Minder bedreigende situaties moeten natuurlijk op een andere manier wordt opgelost, daar kun je het met je kind over hebben. Maar het gaat hier om wurging. Dat is heel eng voor een kind (en volwassene) en ik denk dat CC er daarom na een week nog mee in haar maag zit.

In het verlengde van mijn vraag

Als je zoon meestal met dezelfde kinderen met dit jongetje te maken heeft, zou ik met dit groepje gaan praten om uit te leggen wat ze het beste kunnen doen. Ze hebben denk ik de leeftijd waarop dat mogelijk is. 1 kind moet naar de moeder rennen, de rest moet het slachtoffer te hulp komen. Niet met schoppen en slaan, maar wel door aan zijn armen te trekken of iets dergelijks. Natuurlijk mag het 'slachtoffer' zelf ook iets doen. Op zo'n moment is het even niet de tijd om fatsoenlijk te blijven. Maar het lijkt me wel verstandig om uit te leggen dat er een verschil is om van je af te slaan en schoppen om los te komen of iemand bewust pijn doen. Met een vriendje als dit jongetje moet er veel uitgelegd worden, het is niet anders.

Niet vaak

Nou bij mijn zoon in de klas zit dus een kind die dit vaak doet, en de juf die het zelden ziet (want het gebeurd in de pauze van de kinderen en dan is haar collega belangrijker als toezicht houden).

Maar goed zoon is ook al een paar keer gekeelt (zoals ze het ondertussen noemen) door dit kind, hij had op een gegeven moment zelfs blauwe plekken zitten.

In ons geval heb ik gezegd een flinke stomp in de buik geven of achteraf van achteren aanvallen zodat het kind begrijpt dat het er maar eens mee moet stoppen.

Van achteren aanvallen?

War steekt het daarvan op? Een kind met autisme snapt gedrag tussen mensen niet altijd, voor zover mijn kennis gaat, maar zo'n aanval van achter snapt niemand denk ik. Het gedrag moet stoppen en niet escaleren.

Zelfde als Rutiel.

Als je werkelijk in nood bent mag je je verdedigen. Zou ik ook doen, hoop ik, als iemand mijn keel dicht knijpt. Daarna zorgen dat het bij dit incident blijft en proberen dit te voorkomen.

Pluis

Ik snap dat je het inderdaad niet op kon maken uit mijn oude post... Ik wilde niet teveel in detail treden vanwege herkenbaarheid, maar wel uitleggen dat deze jongen autisme heeft en daardoor niet gemakkelijk zijn grenzen ( verbaal!!!) kan aangeven.
Ik wilde dat erbij vertellen om te voorkomen dat ik reacties kreeg over het andere kind: die moet eens opgevoed worden, dit is toch niet normaal? Dat soort reacties. Ik heb kinderen die kelen dichtknijpen gegoogled en daar las ik veel van dit soort reacties....

Krav maga is een goede, ik ga hem de beschreven manier van loskomen leren en een beetje oefenen

Mijn zoon is ( net) zes en deze jongens zijn net negen geworden. Vanwege zijn leeftijd is het niet zo gek dat hij verstarde. Hij is echter voor de duvel en zn moer niet bang, meestal lost hij akkefietjes verbaal op. ( Hij loopt zeker niet weg, heeft een grote mond en gaat nog eens klappen krijgen... Maar wurgen vind ik echt eng )

Buurtjongen

Ik moet door dit voorval aan een jongen uit de buurt denken. Hij is geestelijk beperkt, kan zich minder goed uiten en ik heb de indruk dat dat én gedrag van andere kinderen er soms toe leidt dat hij over de kook raakt. Hij is op zich een lieve jongen, maar ik maak me best zorgen over hoe zich dat gaat ontwikkelen. Ik vrees dat hij het niet van zijn ouders moet hebben, zeker niet van zijn moeder, wat bijsturing betreft en als hij de komende jaren nog steeds alleen buiten mag rondscharrelen, terwijl hij sterker wordt, groter en zijn eigen kracht waarschijnlijk niet kent, kan het linke soep worden. Ik vind dat echt moeilijke dingen.

Van achteren aanvallen

Dat van achteren aanvallen heb ik bedacht omdat het kind eigenlijk alleen de kinderen pakt die het aankan. Maw de zwakkere kinderen uit de groep zijn slachtoffer van dit kind.

Als ze naar de juf gaan lost het voor hen niets op, dan gebeurd het even later rustig weer en krijgen ze nog een trap na. Als ze consequent dat kind na een aanval zelf van achteren terugpakken weet het kind dat het aanvallen niet zonder gevolgen is en hopen we dat het een keer ophoudt.

Ik laat mijn kind niet blijvend een gewillig slachtoffer zijn.

Ja, of

Het kind neemt de aanval van achteren over en gaat dat voortaan ook doen. Slecht voorbeeld doet slecht volgen.

Maaltijd gebrouwen o.t. :-)

Ik zie nu pas dat ik over de kook en linke soep in een verhaal gezet heb, hihi :-)

kaassoep gemaakt toevallig?

;)

Moeder

Ik zou eerder leren dat de groep elkaar gaat helpen, in plaats van van achter aan gaan vallen. Dat gaat van kwaad tot erger worden, ben ik bang. Beter is het om samen te werken en te roepen, stop, hou op, of gezamenlijk het kind te 'bevrijden' van de kwelgeest. Ik vind daarbij gezamenlijk wegduwen of wegtrekken wel acceptabel.
En bij ieder voorval toch de juffen aanspreken, ook als ouders, als je er vanaf weet.

Gevaarlijke situaties

Als een kind in een levensbedreigende situatie zit zoals keel dichtgeknepen of onder water houden dan mag zo'n kind alle kracht die het heeft gebruiken om weer lucht te krijgen. Voor mij valt dat niet onder geweld gebruiken. Omstanders, vooral volwassenen, hebben voor mij de morele plicht om in zo'n geval in te grijpen, vastpakken en wegtrekken, dat soort dingen.
Mijn oudste dochter heeft in groep acht een beetje een vergelijkbare situatie meegemaakt, het was ramadan en ze waren bezig met het decor voor de musical. Een jongen uit haar klas heeft ADHD en kreeg vanwege de ramadan zijn pillen niet, hij deed volledig mee en had daarvoor een nog korter lontje dan normaal. Vriendin van dochter was ietwat onhandig en klasgenoot begon met een schaar op haar in te hakken. Dochter en andere klasgenoten hebben hem weggetrokken en de schaar van hem losgeworsteld toen hij ook op hen in begon te steken. Gelukkig waren er alleen maar schrammen en een paar redelijk oppervlakkige wonden en geen hechtingen of erger nodig. Klasgenoot en diens moeder hebben wel geklaagd dat klasgenoot pijn had aan zijn hand en dat hij niet voorzichtig ontwapend was. Met vier kinderen onder de schrammen waarbij eentje voor de zekerheid langs de dokter moest vond de leraar dat jammer maar helaas.