U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ben ik onredelijk geweest? Misverstand bij feestje.
hoi allemaal,
Mijn dochter is 6 en zit in een combinatiegroep 1/2. Ze gaat met veel kinderen goed om. Een maand geleden gaf ze een feestje voor 8 kinderen in de klas. Ze speelt ook weleens met S., een meisje van 4, maar heeft dus veel meer vriendjes die meer bij haar leeftijd passen. Ik heb dus aangestuurd op het vragen van oudere kindjes en niet S.
Op de dag van het feestje bleek mijn dochter in de klas zelf S. toch ook uitgenodigd te hebben en verteld te hebben wat we gingen doen. De juf hield na school de kindjes door het feestje achter in de klas. Daar was ook S. bij, want de juf had begrepen dat ze er bij zou zijn. De moeder van S. stond dus voor niets te wachten bij het schoolhek en kwam later de school in op zoek naar haar dochter. Ik wilde het groepje meenemen voor het feestje zonder S. Toen kwam net die moeder eraan, S was in alle staten omdat ze niet mee mocht. Haar moeder is nu boos op mij en prat niet meer tegen me. Via via hoorde ik dat ze vindt dat ik in deze situatie toch haar dochter mee had moeten memen. Ik voel me hier ongemakkelijk bij. We wonen in een klein dorp en ik kom haar nog wel vaker tegen. Wat kan ik het beste doen?
Jasmijn
"Maar dat kan toch niet? Mijn dochter zou de hele klas hebben uitgenodigd voor een uitje wat ik voor 5 had georganiseerd bijvoorbeeld, zo creëer je dus verwende kindjes, die alles zelf mogen bepalen. Als ouder bepaal ik nog altijd wat ik logistiek het handigste vind.
Wij deden toendertijd de kaartjes voor de feestjes in de brievenbussen bij de kindjes thuis, en mocht er eentje te ver weg wonen, dan gaf ik het aan het kind+moeder bij school (niet aan kind alleen) Het was bij onze school trouwens verboden om uitnodigingen in de klas uit te delen."
Nee joh, zo krijg je kinderen die keuzes kunnen maken en die zich omringen met kinderen die ze zelf kiezen ipv die door moeder opgelegd worden.
Ik gaf aan wie er waren (klas doornemen) en daar pasten we het feestje op aan. En ja, ik had ook wel eens een handvol ADHD-ers, maar wat moet je dan, die kinderen nooit eens uitnodigen?
De logistiek, wat we deden werd aangepast op het aantal kinderen. Het is haar feestje, eens per jaar.
Wij deden de uitnodigingen in de bus en een veraf-je werd gebeld.
Raar hoor
-dat de kinderen door de juf werden achtergehouden. Waarom? Wat hebben juffen met verjaardagsfeestjes te maken?
-dat de moeder wilde dat haar kind toch werd meegenomen, vind ik erg ongepast. Inderdaad, ze had vast geen cadeautje bij zich! Ja, haar dochter was verdrietig en teleurgesteld, daar ben je toch moeder voor, om haar dan te troosten en op te vangen?
Hier bepaalden mijn kinderen wat voor soort feestje ze wilden (survival, verkleden, speurtocht, workshops, van alles hebben we gedaan), ik bepaalde het aantal kinderen en de kinderen bepaalden dan wie ze wilden uitnodigen. Maar over het algemeen waren het feestjes waar niet nog op het laatste moment een kindje bij kon. En had ik het meisje ook zeker niet meegenomen. Teleurstellingen horen erbij hoor, ik zou het ook niet achteraf gaan compenseren.
eens met bennikki
Vreemd dat de juf de kinderen van het feestje apart heeft gehouden, inclusief de 4-jarige. En die moeder van dat kindje, misschien is dat haar eerste kind op school? Zou het kunnen dat moeder nog even moet leren hoe 'het werkt' met kinderfeestjes op school? Als ze geen feestje verwachtte, moet ze niet moeilijk doen dat haar dochter niet mee mocht.
Volgens mij heb je niet zoveel verkeerd gedaan hoor, Lois. Zeker op deze leeftijd zou ik ook een beetje sturen wie je wel en wie niet op het feestje uitnodigt; dus ik snap je overwegingen wel om de 4-jarige niet uit te nodigen. Misschien was het wel handig geweest om beter naar je dochter te luisteren, blijkbaar had ze wel graag dat meisje erbij gehad. Nodig het meisje een keer uit voor een extra leuk speelafspraakje, met een picknick, speeltuin, cakejes bakken, dat soort dingen. En als de meisjes vriendinnetjes blijven is er volgend jaar weer een kinderfeestje 
Ook niet compenseren
Ik ben vast een hardvochtig loeder maar ik zou me absoluut niet geroepen voelen iets extra's te doen ter vervanging van het misgelopen feestje. Dan stijf je moeder in haar (on)gelijk. Ik ben niet zo gevoelig voor drammers, of ze nu vier of veertig zijn. En zielig vind ik alleen de kindertjes die in het giro 555 oproepjes of trieste journaalitems met uitgebluste oogjes figureren. TO is niet tekort geschoten, en dat kleutertje zal verder ook weinig tekort komen.
Zo'n opgepimpt speelafspraakje als excuusfeestje lijkt me onduidelijk naar beide meisjes toe. Voor je het weet sta elke week tot aan je ellebogen in het deeg om prinsessencupcakes te bakken uit angst voor betraande snoetjes.
Het feestvarken had haar wél uitgenodigd, he? Beetje pijnlijk is het op z'n minst wel en ik kan me de teleurstelling dan ook voorstellen. Je kunt natuurlijk heel star zeggen dat JIJ NIKS fout hebt gedaan en niet verantwoordelijk bent, wat sec gezien ook zo is (dochter heeft de fout gemaakt) en dat kinderen maar om moeten leren gaan met teleurstellingen etc, maar je kunt ook met je hand over je hart strijken. Krijg je niks van. Misschien moet je de volgende keer sowieso wat meer respect hebben voor de keuzes van je dochter. Dat voorkomt een hoop gedoe.
En Kenfan, je overdrijft.
Tsja
Het feestvarken heeft het meisje uitgenodigd, maar misschien heeft de 4-jarige haar flink onder druk gezet, dat gebeurt ook vaker dan je denkt. Heb hier nét wat te vaak huilende kindjes "maar ze had het be-lo-ho-hoofd" mee naar huis genomen waar de waarheid achteraf gezien toch wat meer in het midden lag. Net zo goed meisjes als jongens vertoonden dit gedrag trouwens.
En ik geloof niet in compenseren. Je kunt beter het kind troosten, het feestje is aan haar voorbij gegaan en dat is balen.