U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Lastige schoonmoeder
Ik ben moeder van nu een zoontje van 3 maanden.
Ik heb een spoedkeizersnede gehad waarbij ik onder volledige narcose bevallen ben. Ik heb daardoor erg veel moeite gehad (en af en toe nog steeds) om mij te hechten aan mijn zoontje. Emotioneel valt mij dat erg zwaar omdat ik een tijdlang dacht dat er iets mis met mij was. Daar ben ik gelukkig nu wel overeen na veel praten met andere moeders.
Maar dan is daar schoonmoeder die vanaf dag 1 'binnen komt denderen als een stoomtrein' en mij voor mijn gevoel zowat opzij zet.
Het is niet dat ze alles overneemt, maar ze maakt wel continu suggestieve opmerkingen waardoor ik het gevoel krijg dat ik niets goed kan doen.
Mijn schoonmoeder dringt zich naar mijn gevoel ook erg op. Ik lijk wel een schim; alsof ik er niet ben. Ze heeft het ook steeds over haar kleinkind en het kind van haar zoon. Ik krijg het gevoel alsof ik niet de moeder ben en er niet toe doe. Ik krijg bij haar het gevoel dat ik haar eindelijk een kleinkind heb geschonken en nu als het ware…moet opzouten.
Ze is ook helemaal niet geïnteresseerd in mij terwijl ik nog vaak last heb van mijn buik. Ze negeert me gewoon.
Hoewel het mijn eerste kindje is, heb ik toch wel het gevoel dat ik weet wat ik moet doen. Ik ben tenslotte al 34. Door haar opmerkingen krijg ik het gevoel alsof ik 16 ben.
Ik heb het er met mijn man over gehad en gevraagd of hij het er met haar over wil hebben. Dat doet hij op zo'n voorzichtige manier dat de boodschap totaal niet overkomt. Zijn moeder is nogal gevoelig en prikkelbaar namelijk. Een verkeerd woord en het is huilen en ruzie.
Ik zie er steeds meer tegenop om haar uit te nodigen of naar mijn schoonouders te gaan. Hoewel ik zeer waarschijnlijk niet de enige ben met dit 'probleem', hoor ik graag hoe anderen hiermee omgaan. Verder is mijn relatie met schoonmoeder niet innig; zij tolereert me zeg maar en dat is na een tijdje wederzijds geworden.
Nou ja zeg
Tot mijn oudste 4 was woonden we bij mijn schoonouders in de buurt. Die zagen we praktisch elk weekend. En nu komen ze regelmatig op bezoek, en dan een week lang. Maar goed, ik ben gewoon blij met ze. Met mijn vader is het meer anders, die kan niet goed met kleine kinderen omgaan. Maar daarom kijk ik hem nog niet de deur uit als hij er is.
Ik zeg niet dat de hier bedoelde schoonouders perfect zijn, maar ik denk dat een groot deel ook eigen houding is. Je kunt een suggestie om een kind te eten geven zien als heftige kritiek, of er anders mee omgaan. Wat meer loslaten en je schouders ophalen. Het is ook een wisselwerking. Hoe meer jij je kind "toeeigent", hoe meer de schoonfamilie in bochten moeten om met het kleinkind om te gaan.
En als iemand mij verteld dat ik het niet goed doe, dan hebben we een discussie ja. Ter plekke meteen, want ik laat niet over me heenlopen. Knappe schoonma die dat bij me zou durven ;-)
Ook een broedkip
Je haalt me de woorden uit de mond. Niets aan toe te voegen verder en ben het helemaal met je eens.
Kijk, schoonmoeder en ik hoeven echt geen beste vriendinnen te zijn ofzo, maar een beetje respect naar mij toe (een ook mijn man) vind ik toch wel het minste. Ieder ander (los van mijn schoonmoeder) die mij zo bejegend en zich op zo'n manier naar mijn kind toe gedraagt, hoef ik niet in mijn buurt te hebben.
Ik ben sowieso erg allergisch voor mensen die denken het alleenrecht te hebben op een kleinkind enkel en alleen omdat ze nu eenmaal oma/opa zijn. Dat recht moet je verdienen vind ik en er niet zonder meer vanuit kan gaan dat je dat recht bij voorbaat hebt en je de moeder dus kunt negeren, afzeiken etc….erover heen kunt walsen wanneer je het als oma/opa uitkomt.
"Maar daarom kijk ik hem nog niet de deur uit als hij er is". Dat bedoelen wij ook niet.
Wat ik en 'ook een broedkip' duidelijk proberen te maken is dat er iemand (in dit gevoel schoonmoeder) je letterlijk negeert, je afzeikt, je kind wakker loopt te houden of probeert wakker te maken, kwaad wordt als het slaap…je niet wil horen en toch het tegenovergestelde doet met je kind; dus in feite je eigenlijk op alle mogelijke manieren dwars probeert te zitten.
Hoe zou je het vinden als je kindje net op bed ligt en schoonmoeder rent letterlijk langs je heen de trap op, dendert de babykamer binnen om je kindje vervolgens uit bed te halen en dat zonder ook maar iets met jou of je man te overleggen.
Iemand die je kind zonder te vragen naar buiten mee neemt om het vervolgens door die leuke kwijlende "bordeauxdog" van de buren helemaal af te laten likken midden in het gezichtje en dan nog durft te beweren dat een hondentong schoon is?!
Gewoon dat er dingen gedaan worden met je kindje zonder dat er ook maar iets aan jou of je man gevraagd wordt….gewoon omdat zij opa en oma zijn.
Dat ze zichzelf laten aflebberen door dat beest moeten ze zelf weten, maar ik wil dit niet met mijn kind en niemand (ook mijn schoonouders niet) heeft het recht om voor mijn kind te beslissen dan ik en mijn man. Tenzij wij er niet zijn en de zorg in hun handen ligt. Maar zodra mijn man en ik er zijn, zijn wij degenen die beslissen.
Ook zo'n schoonmoeder gehad
Nam de kinderen gerust los mee in de auto, zonder zitje, zonder gordel. Duwde in het ziekenhuis de andere oma opzij met de woorden opzij, jij bent al oma dus voor mij is het belangrijker.
Op alle fronten werden wij als ouders genegeerd en belachelijk gemaakt. Het gevolg was dat man afentoe bij zijn moeder kwam, eventueel met de kinderen. Bij ons was ze wel welkom maar ze mocht niet met de kinderen alleen zijn. Ik had geen zin om afgezeken te worden voor mijn kinderen.
Ik denk dat de dames die zeggen dat ze hopen dat zij later niet zo'n schoondochter krijgen voorbij gaan aan twee dingen: als mens zijn ze waarschijnlijk al veel fijner dan de bovengenoemde schoonmoeders en ze zijn blij voor hun kind en hebben respect voor de keuzes die hun kind maakt.
Bij het overlijden van schoonmoeder was er werkelijk niemand in de aula die heeft gehuild. Een broer van haar zei laatst tegen ons dat ze zich schandelijk gedragen heeft en een varken was. Tja, dat zegt denk ik wel genoeg. Sommige mensen zijn nu eenmaal mispunten.
Rosa van der Zanden
Schoonmoeder
Lastige schoonmoeder, een heel bekend probleem voor mij. Zo herkenbaar wat je schrijft!Ik heb een dochter van bijna drie maanden en voor alle opa's en oma's het eerste kleinkind en waarschijnlijk ook het enige. Mijn schoonmoeder en ik zijn nooit echt vriendinnen geweest. Ze is vreselijk jaloers op wat mijn vriend en ik samen hebben en nu er een kleinkind is heeft ze iets om mee te pronken wat ze ook ziekelijk doet. Foto's in de handtas en wie maar wil krijgt ze gevraagd en ongevraagd te zien. Haar hele leven is nu onze dochter!
Ik heb mijn vriend ook gevraagd haar duidelijk te maken dat ze niet elke week op de stoep kan staan en dat wij volwassen mensen zijn en heel goed weten hoe om te gaan met onze dochter. Ook mijn schoonmoeder bemoeit zich te pas en te onpas me alles hier in huis als ze er is. Als ze weer weg gaat is vooral mijn dochter overprikkeld en helemaal van slag. Baby's voelen dat haarfijn aan! En baby's voelen wat jij als moeder voelt en reageren daarop.
Ik heb kort geleden met mijn schoonmoeder om de tafel gezeten en ik heb van te voren punten op papier gezet waar ik het over wil hebben met haar. Dit alles in goed overleg met mijn vriend. Ik heb haar gezegd dat het geen aanval is op haar persoonlijk maar dat dit de regels zijn die ik hanteer of ze het leuk vindt of niet. Als je dit niet direct in het begin doet blijft ze over je heen lopen. Het is een keuze want de kans is er dat er ruzie komt. Ik heb dat voor lief genomen en gezegd dat ze welkom is in ons huis en bij onze dochter maar dat dit de grensen zijn en ik haar er op aan ga spreken als ze erover heen gaat!
Leuk was het gesprek niet en er vielen tranen maar ik voelde me sterk en vooral erg opgelucht na die tijd! Dan maar een bitch.. ik weet dat mijn vriend achter mij staat en vergeet niet dat jij de kaarten in handen hebt! Wees sterk en benoem alles vanuit jezelf en benoem je vriend/man erbij. Voorbeeld: "vriend en ik vinden het erg erg vervelend dat je....... wij willen graag dat je.....". Geef haar de ruimte om te reageren en vraag haar waarom ze zo reageert. Blijf zelf rustig. Loop even naar buiten om stoom af te blazen als het niet wil en probeer het opnieuw.
Jij bent moeder van je kind! Jullie zijn ouders!
Hoop dat je er wat aan hebt, hier heeft het geholpen. Ze is zelfs vandaag alleen hier naar toe gekomen en ze heeft in alle rust van haar kleindochter kunnen genieten maar ik had de regie. Ik heb ook gezegd dat het goed was en dat ik dit prettig vond. Dan geef je haar ook een soort schouderklopje.
Het klinkt belachelijk dat het zo moet maar echt... doe het nu want het sluipt erin en als je een paar jaar verder bent heeft zij uiteindelijk de regels bepaalt!
Je kan niet iedereen pleasen en scherpe messen maken schone wonden!
Succes en ik hoor het graag!
Skik
Ja, mijn schoonmoeder woont ver weg en de Marokkaanse koekjesregen is dus bij ons maar een paar weken per jaar. Maar vergis je niet, ik heb geen schoonmoeder nodig voor een oma die sommige dingen heel anders doet. Mijn moeder rukt een pasgeboren kind ook zonder pardon uit de wieg als ze langskomt, geeft lange vingers terwijl ik niet zo dol op suiker voor baby's ben, gaf mijn dochter een keer smeerworst op brood terwijl ze geen varkensvlees mag en ga zo maar door. Als het me te gortig wordt, zeg ik er iets van. En dat vindt ze niet leuk. Jammer dan. Gelukkig is ze verder een geweldige oma, apetrots en vreselijk lief. Mijn vader doet ook dingen die ik minder geslaagd vind, zoals dikke sigaren roken in de tuin, de kinderen bouwvakkerstaal bijbrengen en nog wat van die dingen. Soit. Ze zijn zoals ze zijn en ze brengen onze kinderen echt geen blijvende schade toe. Integendeel. Ze geven namelijk liefde en dat vind ik meestal belangrijker dan een lange vinger teveel.
En er is nog een verschil: het is mijn eigen moeder, en dan heb je als het goed is heel veel wederzijdse liefde om op terug te vallen als je onenigheid hebt. Dat zit met je schoonmoeder vaak toch een beetje anders. Ik zie het bij heel veel vrouwen, dat ze minder 'eigen' zijn met hun schoondochters dan met eigen dochters (en dat geldt vice versa natuurlijk ook). Mijn eigen moeder kon ook niet met haar schoonmoeder door een deur (allebei vreselijk eigenwijs, hahaha, en mijn vader zat ertussen, arme man), maar ze heeft haar schoonmoeder nooit weggehouden bij de kleinkinderen.
Ja, er zijn vreselijke schoonmoeders en misschien hebben broedkip en pasmoeder wel enorme heksen getroffen, maar voor hetzelfde geld zijn het vrouwen die nog in hun rol moeten groeien.
Ach nou ja. Op zo'n forum blijft het vaak toch onduidelijk wat er nu precies speelt. Ik wilde niemand kwetsen, laat dat duidelijk zijn, ik wilde meer een spiegel voorhouden. Het was allemaal zo scherp gesteld.
Groetjes
Massi
@lief
wat fijn dat je het zo hebt kunnen oplossen met je schoonmoeder. Fijn dat het zo werkt.
Echter, hier zou dat echt niet gaan. Dit alles heeft ook te maken met de jeugd van mijn man. Alles moet op een zilveren schaaltje en via tien omwegen neergelegd worden zodat schoonmoeder vooral niet het gevoel krijgt dat het om haar gaat. Dat is met deze kwesties wat lastig.
Schoonmoeder voelt zich erg snel in het nauw gedreven en aangevallen en schiet in de slachtoffer rol. Ik heb dat haar meerdere keren zien doen om veel kleinere dingen. Ze begint dan onbedaarlijk te huilen en zich 100x te verontschuldigen waarna schoonvader een woede uitbarsting krijgt.
Zolang als ik haar ken, doet ze zo want ze is zo nu eenmaal. Mijn man is bang voor confrontaties en de zeer heftige woede uitbarsting die volgt van zijn vader. Alles is er in dat gezin op gericht om vooral omzichtig met elkaar om te gaan en zeker niet iemand op zijn gedrag te wijzen of te praten over hoe je het graag ziet. het is een soort van vacuüm dat in stand gehouden moet worden. Prima, denk ik dan. Maar niet ten koste van ons gezin.
Dus met haar om de tafel gaan zitten, gaat dus hier absoluut niet. Alles loopt via mijn man die weer zeer omzichtig via 10 omwegen zijn moeder iets duidelijk probeert te maken wat vaak nog niet eens overkomt. Ik ben veel directer en maak me daarover vaak nogal boos.
Pasmoeder
Het lijkt me een uiterst vervelende situatie:
"Hoe zou je het vinden als je kindje net op bed ligt en schoonmoeder rent letterlijk langs je heen de trap op, dendert de babykamer binnen om je kindje vervolgens uit bed te halen en dat zonder ook maar iets met jou of je man te overleggen."
Dan zou er hel losbreken. Ik zou woest zijn.
Maar waar ik echt in geloof is dat er 2 nodig zijn om over grenzen heen te gaan. Een die het doet, en een ander die het toelaat. En vaak is het een wisselwerking.
En verder realiseer ik me dat ik echt ontzettend lieve schoonouders heb, die heel goed met kinderen om kunnen gaan. Ik heb juist ontzettend veel van ze geleerd. Dus ik blijf verder gewoon eventjes op de wal staan in deze discussie 
Ik wens jullie veel sterkte toe!
Ja, het is inderdaad ook een wisselwerking. Ik houd helemaal niet van confrontaties en mijn man ook niet en daar maakt schoonmoeder bewust dan wel onbewust gebruik van.
Ik vind het erg fijn voor je dat je zulke fijne en lieve schoonouders hebt. Dat had ik ook graag gewild. Wat had het dan gezellig kunnen zijn. Maar ja, helaas heb je ze niet voor het uitzoeken.
Ik sterk me maar met de gedachte dat ik niet de enige ben want een tijd lang dacht ik dat dus wel en dat het aan mij lag dat ze zo doet. Mijn man heeft me deels uit de droom geholpen door te zeggen dat zijn moeder altijd al zo is geweest.