Zwangerschap en bevallen Zwangerschap en bevallen

Zwangerschap en bevallen

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Monique

Monique

16-02-2017 om 19:02

Moeder van 3 en 4de op komst...


Triva

Triva

18-02-2017 om 08:02

ja jaina

de vraag is dus niet of ze voor een vierde kan zorgen maar ook of ze voor een vijfde of zesde kan zorgen (meerling) of voor een gehandicapt kind of een gehandicapte meerling. Ik vind het altijd zo verbazingwekkend dat de anti-abortus groep dat nooit noemt.

Alles kan Triva.

Ik had misschien niet goed voor mijn enig kind kunnen zorgen als het gehandicapt was geweest.
En een drieling moet ik al helemaal niet aan denken:-)
Er zijn geen garanties op een gezond kindje en om kinderen te mogen opvoeden hoef je geen diploma's te halen. Waarom tellen er voor Monique andere regels?

Ze geeft duidelijk aan dat haar 3 kinderen niets tekort komen. Ze doet het misschien wel beter dan ik, met één kind.

Triva

Triva

18-02-2017 om 10:02

het gaat mij er om dat anti-abortus mensen ook duidelijk moeten zijn en dus moeten zeggen dat je niet zomaar kiest voor 33% meer kind maar dat het ook 66% meer kind kan zijn, of 100% meer. Of dat het om een kind gaat met een handicap, een kind wat veel meer aandacht en verzorging nodig heeft als kind 1, 2 en 3 samen of een kind waardoor je plannen om snel de opleiding af te maken in het water valt (te vroeg geboren) of waarbij je niet meer die baan kan krijgen die je wil (kind kan niet naar opvang).

Eigenlijk zoals wij allemaal dachten toen we een eerste, tweede of derde kind wilden (tenminste dat hoop ik) maar anti-abortus praat over het algemeen niet zo, nee ze praten over 33% meer kind wat misschien uitpakt als maar 20% omdat een vierde vaak zo makkelijk is, en dat het ook niet 33% meer kost want je hebt al van alles. Van dat alles is opeens geen sprake meer als het toch een tweeling wordt. Ik zou zeggen: strijd met gelijke wapens.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

18-02-2017 om 10:02

alleenstaand met vier kinderen

Dat lijkt me heel zwaar. Nu zijn ze nog klein en is het in zekere zin te overzien. Ze gaan op tijd naar bed, je hebt ruimte voor andere activiteiten. Als ze opgroeien verandert dat enorm en zal het een hele klus worden ieder kind de aandacht te geven die nodig is.
De vaders zijn nu betrokken, dat is geweldig, maar hoe zal dat gaan als er een andere vrouw, andere kinderen in hun leven komen? Het is een teer evenwicht.

Het is erg jammer dat jullie om wat voor reden ook niet verantwoordelijker hebben gehandeld op het moment waarop kindje vier ontstond. Gedane zaken nemen geen keer. Dit is een pijnlijke les omdat je nu iets gaat doen wat je eigenlijk niet hebt gewild. Hoe zwaar dat weegt en of je het echt gaat doen, kun je alleen zelf besluiten.

Tja, de 'percentages kind' die Triva noemt zijn een indicatie. Je weet nooit waar je voor kiest en hoe het leven zal gaan. Een (op het oog) gezond geboren kind kan later toch veel aandacht nodig hebben, een moeder of vader kan ziek worden of overlijden, het leven is grillig en vol wendingen die je niet ziet aankomen.

Kiezen voor een kind is in alle gevallen een daad van vertrouwen, anders begin je er niet aan.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

18-02-2017 om 10:02

Triva

Ik vind uitgaan van rampenscenario's nu ook niet meteen strijden met gelijke wapens. Dat vind ik meer bangmakerij.

Natuurlijk is er altijd een kans dat het anders loopt, dat er een meerling of een kind met een aandoening komt. Maar de kans is het grootst dat er sprake is van één kind zonder gezondheidsproblemen.

Ik ben trouwens niet direct anti-abortus, ook niet speciaal pro. Ik vind dat je over dit soort persoonlijke ethische kwesties niet in algemeenheden kunt denken. En dat er met dit soort problemen zorgvuldig en voorzichtig omgegaan moet worden.

Aagje

Monique

Monique

18-02-2017 om 11:02

Dubio

Qua financiën en zorg voor mijn kindjes op dit moment, is een zorg waar ik wel langere tijd al mee bezig ben geweest. Tuurlijk heb ik er naar gekeken of het mogelijk is mijn diploma te behalen, de zorg van mijn kinderen hoe dat kan lopen in de toekomst en mijn financiën op orde te krijgen. Dit zijn zaken die nog voor de bevalling afgerond zullen worden en een bevalling die te vroeg plaats zal vinden zal alsnog na het behalen van mijn diploma gebeuren. In juli ben ik klaar met mijn opleiding, komende week worden mijn financiën beter aangepakt en zullen daar de zorgen ook voor wegvallen. Dat mijn kinderen krijgen wat ze nodig hebben is zowel vanuit mij als van hen vaders.

Het overwegen een abortus te nemen, is al lastig op zichzelf, het is een moeilijke keuze maar ook geen onmogelijke keuze. Mijn gevoel hoopt vooruitgang te zien in wat komen kan en niet op hoe ik nu in mijn leven sta.

Het wordt voor mij meer lastig gemaakt door de omgeving, men zegt al gauw dat een abortus beter is omdat ik al 3 kinderen heb, niet wetende dat alles waar ik qua zaken tegen aanloop niet opgelost zouden kunnen worden als ik er zelf maar achteraan gaan. Men geeft aan mij te steunen in beide gevallen, maar niemand die mij de steun gaf toen ik mijn eerste kindje kreeg, of mijn tweede en laat staan bij mijn derde.

Ik ben een gezegende moeder (alhoewel niet gelovig) en vooral trots op mijn 3 kindjes die ik nu heb. Waar er 3 kunnen eten, kunnen er ook 4 eten. Een mening over mij als moeder was er al toen ik 2 kinderen van 1 vader had en de relatie daarmee stuk liep, een 3de kindje kreeg van een tweede vader van wie ik de steun meer krijg maar nooit echt een relatie is geweest. Nu ik zwanger ben van een vierde zou een abortus wel of geen oplossing zijn voor mij als persoon om verhalen of praatjes van velen te voorkomen, maar dat is niet zo, ook in beide gevallen zal het niet mijn situatie qua zaken oplossen maar ook niet hoeven te verbeteren.

Het gaat mij om mijn mentale gevoelens, met name de emoties die erbij komen kijken als ik voor abortus ga of als ik het kindje zal houden. Het kindje heeft niet gevraagd om een leven te hebben waarin hij/zij 3 oudere broers heeft, die hen vader wel zien en hij/zij hoogstwaarschijnlijk niet zal meemaken omdat de persoon wie dan net zo verantwoordelijk is voor de keuze die ik ook maak eerder terug wilt gaan naar zijn kindje van 8 en de moeder van dat kindje, hij is bang alles kwijt te raken en dreigde mij een abortus te laten doen. Hoewel ik dat nog naast mij neer kan leggen en een keuze vanuit mijn gevoel aan het maken ben, is het wel wetende dat hij er waarschijnlijk nooit zal zijn.

Moet ik dan echt nadenken over het feit dat het kindje wat nu nog in mij groeit een slecht leven zal krijgen, een moeder heeft die alles voor haar zoontjes doet zelfs als de vaders er niet kunnen zijn.

De abortus staat gepland en waarschijnlijk door mijn verhaal is het lastig te begrijpen hoe ik mij hieronder voel maar hoop dat er wel ingezien wordt door een ieder dat de keus bij mij ligt. Adviezen neem ik aan. En er zijn ook zat mensen, zelfs instanties die mij bij willen staan en weten dat als ik het al dag in dag uit doe met 3 kids er een 4de ook opgegroeid kan worden.

Jaina

Jaina

18-02-2017 om 11:02

Trivia

Vziw is ze zwanger van de vierde dus gaat de vraag daarover. Ja, het kan inderdaad een gehandicapte meerling zijn. Die kans is niet zo heel groot maar het kan.
Maar dat zou verder mijn advies niet veranderen. Monique geeft zelf aan dat ze een goed en stabiel tehuis biedt aan haar kinderen en ik zie niet in waarom ze dat aan een vierde (of een vierde en een vijfde) niet zou kunnen geven als ze het tot nog toe prima doet.
Overigens is de kans verreweg het grootst dat ze een gezonde eenling krijgt.
Maar inderdaad elke zwangerschap kan anders uitpakken. Dat weet je niet van te voren.
Dan zou niemand dus meer aan een 2de of 3de moeten beginnen want stel voor dat het een gehandicapte meerling zou zijn.
Nog afgezien van dat een tweeling echt heel leuk is :)
En handicaps heb je in allerlei soorten en gradaties. Een zwaar meervoudig gehandicapt kind is uiteraard nooit iets waar je op hoopt. Maar je kan niet altijd alles voorzien.
Anders moet je inderdaad helemaal geen kinderen krijgen. Want die kans heb je ook met 1 kind. Bovendien ben je na de geboorte ook helemaal niet veilig. Kinderen kunnen ziek worden, ongelukken krijgen enz.
Dat risico speelt altijd en niet speciaal bij kind nummer 4.

Monique

Ik vind dat je heel sterk over komt. Je staat voor een moeilijke keuze en weegt de alternatieven. Jaren geleden was ik in een vergelijkbare situatie. Ongepland en ongewenst zwanger, al moeder van drie kinderen en een onzekere toekomst.
Ik deed wat jij nu ook doet, alternatieven afwegen, bij anderen advies vragen en uiteindelijk een keuze maken. Terugkijkend was het fijn om er met anderen over te kunnen overleggen. Ik dacht dat ik om advies vroeg, nu een aantal jaar later weet ik dat ik zelf de keuze gemaakt hebt. Er zijn mensen die mijn keuze begrepen en er zijn er ook die het geen goede beslissing vonden. Maar dat doet er niet meer toe, ik heb een keuze gemaakt die voor mij goed was.
Ik hoop dan ook dat je vooral je eigen weg kiest, wat je ook beslist, het is jouw keuze. Jij leeft er mee.
Ik ben nog steeds moeder van drie kinderen. Het leven blijft onzeker, maar die onzekerheid heeft met het leven te maken en niet met het aantal kinderen dat ik opvoed.

Triva

Triva

18-02-2017 om 15:02

Jaina

'Dan zou niemand dus meer aan een 2de of 3de moeten beginnen want stel voor dat het een gehandicapte meerling zou zijn.
Nog afgezien van dat een tweeling echt heel leuk is :)
En handicaps heb je in allerlei soorten en gradaties. Een zwaar meervoudig gehandicapt kind is uiteraard nooit iets waar je op hoopt. Maar je kan niet altijd alles voorzien.
Anders moet je inderdaad helemaal geen kinderen krijgen. Want die kans heb je ook met 1 kind. Bovendien ben je na de geboorte ook helemaal niet veilig. Kinderen kunnen ziek worden, ongelukken krijgen enz.
Dat risico speelt altijd en niet speciaal bij kind nummer 4.'

Precies, maar ik heb dat soort dingen ook meegenomen bij de beslissing voor een eerste of een tweede. Ik heb dat ook meegenomen bij de beslissing voor een derde en toen viel de weegschaal de ander kant op. Toen ik vervolgens eventjes dacht dat ik zwanger was werd heel duidelijk dat dat niet echt de bedoeling was. Ik was niet zwanger en mijn man heeft zich gesteriliseerd.

Mijn punt is vooral; waarom doe je zo romantisch over waar er drie kunnen eten kunnen er ook vier eten? Waarom ben je niet gewoon eerlijk en zeg je in dit soort draadjes: Waar er drie kunnen eten kunnen er ook vier of vijf eten en is een gehandicapt kindje ook gewoon in te passen. Dat zou een eerlijk advies zijn.

Mijntje

Mijntje

18-02-2017 om 17:02

op een rijtje

Ik zou niemand echt een abortus kunnen adviseren, maar in jouw situatie alles op een rijtje: al drie kinderen, dealen met drie verschillende vaders, kinderen staan al onder bewindvoering, financiele problemen, opleiding nog niet afgerond, grote problemen met de vierde vader, dan zou ik toch zo snel mogelijk die abortus achter de rug willen hebben en er in het vervolg voor zorgen dat jij zelf alle verantwoordelijkheid neemt, dus zelf die morningafterpil koopt of zorgt voor goede maatregelen om nog meer ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Je vierde kan ook een tweeling zijn, of gehandicapt en kan je dat aan? Het is al een wankel evenwicht. Straks raak je die drie ook nog kwijt. Ik zou idd kiezen voor de drie die je al hebt. Heel veel sterkte.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

18-02-2017 om 17:02

Monique

Het lijkt me een afschuwelijk dilemma. En we kunnen er allemaal een mening over hebben, maar uiteindelijk ben jij degene die moet beslissen.

Ik wens je heel veel sterkte toe!

Bewindvoering

Ik ga er vanuit dat 'bewindvoering' over de financiële situatie gaat en niet over de kinderen.

Mijntje

Mijntje

18-02-2017 om 18:02

AnneJ

Ach ja, denk dat je gelijk hebt. Maar in zo'n situatie ligt er wel een vergrootglas op het wel en wee van de kinderen, vrees ik.

paula

paula

19-02-2017 om 03:02

Rarionele keuze?

Ooit heb ik voor eenzelfde keuze gestaan. Op basis van rationele overwegingen destijds gekozen voor abortus. Tot mijn enorme verrassing, want totaal niet verwacht, ben ik daar compleet stuk van gegaan. Ik was tijdens het maken van de beslissing het emotionele aspect als het ware vergeten. Uiteindelijk zelfs bewust alsnog weer zwanger geworden van een vierde. Ik had de abortus anders nooit kunnen verkroppen.
Kortom, doorvoel het zoveel mogelijk vantevoren... als je het kindje emotioneel eigenlijk zou willen houden kan het zo ongelooflijk zwaar zijn, een abortus. Ook als je, zoals ik, abortus 'gewoon' als legitieme keuze ziet. En het een heel praktische oplossing lijkt in je huidige omstandigheden.

En ja, vier kids is veel... maar ik ben er zo gelukkig mee...

Maria

Maria

15-09-2018 om 18:09

Helpmijaub

Hoi monique ik zou graag in contact met je willen komen om advies te vragen ik zit namelijk in een soort gelijke situatie en ik weet me geen raad meer.

Ik hoop dat je dit leest en me kan helpen
Mvg

Maria

Maria

16-09-2018 om 09:09

Helpmijaub

Monqiue kan ik contact met u komen?

monique

...ik heb heel veel met zwangere vrouwen gewerkt en ook veel vrouwen meegemaakt met 1 of zelfs meerdere abortussen in de anamnese ( zoals wij dat dan zeggen) Ook heb ik vrouwen meegemaakt die na een abortus weer heel snel zwanger waren omdat ze toch spijt kregen. Nu denk ik zelf niet dat dit een goede reactie is ... "o nee wat heb ik gedaan... ik wil liever toch een baby" en dan waren ze soms binnen een half jaar ! al weer zwanger Maar het heeft mij wel geleerd dat je nog zo verstandelijk/rationeel kunt beredeneren dat een abortus de juiste keus is op een moment.... maar dat gevoelens en emoties heel anders kunnen zijn. Zie reactie van Paula. Ja er zijn vrouwen die dit goed verwerken en nooit last meer hebben maar er zijn er ook genoeg die jarenlang last houden van de abortus ( gedane zaken nemen geen keer..!)soms komt het ook weer terug na jaren. De vrouwen die de meeste steun kregen uit hun nabije omgeving kwamen er altijd het beste uit wat voor keuze zij ook maakten.

het is heel jammer dat de vader van deze baby totaal geen verantwoordelijkheid neemt, ik krijg toch een beetje het gevoel dat de keuze anders zou zijn uitgevallen als hij dat wel zou hebben gedaan Klopt dat?.Zijn reactie lijkt je in een richting te dwingen die je wellicht zelf liever niet zou hebben gewild.. maar misschien zie ik dat verkeerd.Als dat wel zo is ( je beslissing zou anders uitvallen als hij anders zou hebben gereageerd) lijkt mij dat een recept om moeite te blijven houden met wat voor beslissing dan ook. Zelf heb ik goede ervaringen met de FIOM ( kijk maar eens op hun website is onafhankelijk) Siriz is ook goed maar geeft duidelijk aan pro-life te zijn al weet ik dat ze niemand zullen veroordelen als er toch voor een abortus wordt gekozen. Zij hebben veel kennis in huis en veel verwijs mogelijk heden ( idem dito voor FIOM , al dacht ik dat zij een deel van hun begeleiding hebben overgedragen aan de GGZ's maar er is veel info op hun website)

Persoonlijk zou ik altijd een gesprek aangaan met een organisatie als de FIOM voordat je je uiteindelijke keuze maakt. Zij zijn veel onafhankelijker dan familie, deze organisatie is niet perse pro life maar ook niet perse pro abortus. Zelf heb ik toch het idee dat je je keuze wel gemaakt moet hebben voordat je de abortus kliniek binnen loopt. Je moet het niet verwachten van de counseling aldaar. Ik denk dat ze heel aardig zijn en je beslist willen helpen maar wat counseling betreft krijg ik toch een beetje het idee van "wij van wc eend... promoten wc eend"

Je komt op mij heel sterk over en neem mijn petje voor je af dat je bent blijven studeren. Ik wens je veel wijsheid toe de komende weken

o..pfff.

nou ja... ik ben een beetje kippig zo later op de avond ik zie nu pas dat de vraag van Monique al meer dan een jaar geleden is gesteld.
Voor Monique hoop ik dat het goed met haar gaat, hoe dan ook. Misschien heeft Maria nog wat aan mijn antwoord...

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.