U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Op latere leeftijd(38) weer zwanger worden
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen...ik heb weer de babykriebels. Twee jaar geleden ben ik gescheiden, uit dat huwelijk heb ik twee kinderen van 9 en 11. Nu heb ik weer een nieuwe relatie sinds een jaar, gaat hartstikke goed en we hebben zelfs trouwplannen. Mijn vriend is echter 37 en heeft zelf geen kinderen. Is wel heel veel om mijn kinderen gaan geven en zorgt ook echt voor hun als of hij hun papa is. (dit om aan te geven hoe hij met hun omgaat)Veel over het onderwerp kinderen gepraat en nu hebben we dus samen de pil door de plee gespoeld....we gaan ervoor en zien wel of het ons is gegunt. Geen extra behandelingen of wat dan ook, gewoon op de natuurlijke manier en hopen dat het lukt. De grens ligt voor ons toch wel op 40, is het dan niet gelukt, dan is dat zo en stoppen we met proberen. Ik heb voor volgende week een afspraak staanmet de huisarts om toch eens te praten over de risicoos en dat soort dingen. Waar ik rekening mee moet houden etc.
Nu ben ik erg benieuwd naar jullie verhalen. Hoe is het jullie vergaan en hoe staan anderen hierin? Hebben jullie bijv ook extra vitamines geslikt of andere dingen gedaan om het zwanger zijn te verspoedigen?
Overgang en pubers?
Dan hebben wel heel veel vrouwen extra problemen. Iedereen die moeder wordt na haar 30/35e zit met een puber richting de overgang. Ik had overigens meer last van de maandelijkse cyclus dan nu met het uitblijven daarvan.
Hoeft niet
Na de borstvoedingsperiode alleen nog incidenteel ongesteld geweest. Misschien 1 opvlieger gehad. Verder niets. Voor ons was het de beste tijd samen. Ik voel me zelf zonder die hormonale beweging juist veel stabieler.
Hier ook combi pubers en overgang
Ik snap niet waarom dat een probleem zou zijn.
Ja, overgang kan soms lastig zijn.
Ja, puberteit kan soms lastig zijn.
Maar als die combi alles is wat je overkomt, dan ben je een gelukkig mens.
Er zijn zoveel andere oorzaken waar je ongelukkig van kan worden, wel of niet in combinatie met de puberteit van je kind.
Ha ha
Toen ik puber was, was mijn moeder in de overgang. Heftig in de overgang. Gezellig was het een tijd vaak niet, maar dat lag natuurlijk niet aan mijn puberteit maar aan haar overgang 
. Eerlijk is eerlijk, ik denk dat dat nog deels waar is: mijn moeders overgang was heftig, mijn puberteit nauwelijks. Mijn moeder werd er bijna depressief van, van die overgang. Ik had natuurlijk ook echt wel mijn buien, maar de combinatie met een bij tijden wat labiele moeder was lastig voor ons allebei.
En dan ik. Werd moeder van de eerste toen ik nog net 30 was en van de derde toen ik ruim 39 was. Dacht dat derde en ik tegelijk in de combinatie puberteit en overgang zouden komen. Maar ja, nu blijk ik ineens vroeg in de overgang: begon al toen ik 42/43 was. Werden precies mijn oudste kinderen pubers en de jongste een peuterpuber. Daar had ik in alle vooruitzichten niet op gerekend. Gelukkig ben ik (volgens mij dan) minder labiel. Heb bij vlagen veel last van opvliegers, maar ervaar dat meestal pas als een probleem als ze me veel slaap kosten. Ook dat gebeurt en dan heb ik ook wel mindere perioden, maar volgens mij niet in vergelijking met mijn moeder.
Moraal van het verhaal: om bij het al of niet krijgen van dat nakomertje te gaan rekenen met de overgang vind ik wat hachelijk: je weet toch niet precies wanneer die komt!
Aagje
Met 47
Halle Berry kreeg onverwacht haar zoon op 47 jarige leeftijd. Ze dacht dat ze geen kinderen meer kon krijgen vanwege de overgang.
Tegen de tijd dat de baby puber is is de overgang voorbij.:-)
Na twee jaar was ik eindelijk zwanger en kreeg ik mijn (eerste en enige) kind toen ik 38 was. Als ik het over mocht doen had ik rond mijn 25e al kinderen gekregen, en wel veel meer dan één. Maar bij mij is dat gewoon niet gelukt. 38 Is niet zo oud, vinden artsen ook niet. Fysiek heb ik het zwaar gehad de eerste jaren met een kleintje, en nu is het psychisch zwaar: zij in de puberteit en ik in de overgang. Allemaal dingen die je van tevoren kunt bedenken.
Maar het beredeneren van een kinderwens is onbegonnen werk. Natuurlijk weeg je van alles af en doe je net alsof je heel erg goed hebt nagedacht, ook over financiën, werk, kinderopvang bla bla bla.......In werkelijkheid is het een onbeheersbare drang en heb je geen flauw idee waar je aan begint. Je gaat een levenslange verbinding aan met iemand die je nog niet kent, althans, zo ervaar ik het allemaal op dit moment. Niet in negatieve zin hoor! Mijn dochter en ik lachen soms ook wel wat af om elkaars hormoonhuishouden .
Ik zou zeggen: gewoon doen op je 38e. Niet doen alsof het niet verstandig zou zijn.
Fysiek en psychisch zwaar door leeftijd?
Ik was 31 toen ik mijn zoon kreeg en 7 jaar later was ik nog even fit. Dus fysiek zou het voor mij niet uitgemaakt hebben, ik had toen prima een 2e of 3e kind kunnen krijgen bij wijze van spreken.
En ik ben nu 48 en zoon 16, ook ik zit in de overgang. Net zoals al mijn vriendinnen in de overgang zitten met pubers, vooral als je meerdere kinderen krijgt. Natuurlijk ben je daar van te voren niet mee bezig, iedere vrouw heeft dit toch?
Een levenslange verbinding, dat wel, zeker de meest liefdevolle die ik mag meemaken.
Ik zou persoonlijk op mijn 38e geen kindje meer willen krijgen maar niet om de eventuele nadelen op fysiek of psychisch gebied.
O, herhaling.
Het draadje kwam me al zo bekend voor.....
ziek zwak en misselijk
Hallo ik ben natas 43 en weer zwanger. Niet bewust op latere leeftijd, maar het is zo gelopen. De eerste keer zat het in mijn eierstok die er heel snel uit moest en de tweede keer bleek het kindje bij 4mnd niet gezond en moest ik helaas de zwangerschap afbreken, en ook gewoon bevallen. Erg nare ervaring. Ik was eigenlijk al aan het accepteren dat ik geen moeder zou worden en nu blijk ik toch weer zwanger te zijn. Hopelijk dit keer wel goed, maar ja, eerst weer alle testen door.
Ik ben echt supermisselijk en constant moe. Hebben jullie daar misschien wat tips voor aangezien ik liever geen medicijnen slik, en heeft er iemand ervaring met de Sea bands?
Liefs Natas
Misselijkheid
Het beste is denk ik om de misselijkheid gewoon te accepteren en zoveel mogelijk te eten en drinken wat je lichaam goed accepteert. En sterke smaken en geuren zien te vermijden. Het lijkt vaak wel of je zintuigen wat op scherp staan.
Maar meestal gaat het na de eerste maanden gewoon over en het is gewoon uitzitten.
Het kan best dat je vreemde trek hebt. Ik ken iemand die bijna niets binnenhield maar wel patat met ketchup en blikjes sinas. Nou ja, dat moet je dan maar doen denk ik dan. Maar ik weet nog dat omstanders vonden dat het een aanstelster was want als je wel patat lust kun je niet echt misselijk zijn.
Maar je lichaam reageert op de hormonen en ik zou dat toch maar even laten gebeuren.
Net als moeheid
Bij mijn tweede zwangerschap was ik op slag heel moe. De huisarts kon verder niets vinden en de vervanger dacht dat ik moe was omdat er al een kleintje rondliep maar het voelde gewoon ook anders.
Het heeft geduurd tot een aantal weken voor de bevalling. Geen kruid tegen gewassen dan maar genoeg rust nemen en op tijd minderen en stoppen met werken.
En zoveel mogelijk goede routines.
Tips
Beste Muts,
Misschien heb je hier wat aan, staan wel een paar bruikbare tips in over zwanger worden op hogere leeftijd: http://snelzwangerworden.nl/zwanger-hogere-leeftijd/