Ivf, icsi en mm deel 4

Manda

hoi hoi,
ik kan hier ook geen duidelijk antwoord op geven, bij mij is het altijd vaag, wanneer er weer iets van een cyclus zou komen.... ben nooit regelmatig. dus misschien een ander die er een antwoord op heeft.
hoe gaat het verder met je???ben je weer klaar voor de volgende behandeligen??? staat je hoofd er alweer wat naar??
morgen begin ik met de hormonen voor de cryo terugplaatsing. ben benieuwd hoe ik hier op reageer. al moet ik zeggen dat ik er stiekem er wel wat tegen op zie. zowiezo de hormonen, ik hoop dat mijn humeur er niet teveel eronder lijdt (dat wil nog wel eens met de ivf hormonen) en dan die wacht weken weer pfff. maar ik blijf toch de hoop houden dat we ons eerste kindje mogen krijgen. volgende week maandag sluit ik weer een jaar af en begin met mijn 34ste levensjaar. fijn dat ik er weer een jaar erbij mag rekenen, maar aan de andere kant begint de tijd wel te dringen.
aan iedereen weer sterkte gewenst van deze kant.
liefs merry

Merry

hier op voor de 2e poging, ben zaterdag ongesteld geworden, bijna een week later dan vorige keer. Ik ben ook wel onregelmatig, soms maanden achter elkaar heel regelmatig en dan opeens weer onregelmatig, dan zal het dat wel weer zijn. Heb nu weer 2 dagen dus moeten spuiten met decapeptyl en vanavond komt er weer puregon bij en ik heb dus ook weer bijwerkingen, draaierig en moe met name.

Ik ben nu ook 33, op zich zijn we nog wel jong, jij wordt 34 nou dat is nog prima 'binnen de ivf normen'

Wanneer heb je ongeveer de terugplaatsing ? En welke hormonen moet je spuiten dan voor een cryo, alleen decapeptyl neem ik aan en dan pregnyl ?

Hier nog steeds niet gemotiveerd - het lukt toch niet -, het duurt ook al zo lang dat we er geen hoop meer op hebben eigenlijk, misschien ook wel goed deze instelling, vorige keer was ik flink van slag toen het niet gelukt was.

Succes !!!

Manda

hoi hoi,
zoals jij je voelt, is heel herkenbaar, ik denk zelf dat het een stukje zelfbescherming is, jij mag weer snel een nieuwe poging beginnen, bij ons staat er een half jaar voor, en als er iemand eventueel uitvalt mag je eerder.
de hormonen die ik moet nemen voor de cryo is heel anders, dan de ivf. ik moet nu eerst aan de primolut om weer op regel te zijn, dan op de eerste dag van de ongesteldheid moet ik aan de progynova (tabletten) het gaat erom dat je baarmoederslijmvlies dik wordt en je krijgt dus geen eitjes die gaan groeien, vervolgens moet ik weer aan de utrogestan (de leuke witte bolletjes) op de twaalfde dag een echo om te zien of het baarmoederslijmvlies dik genoeg is, en dan na een paar dagen de terugplaatsing, en dan twaalf dagen wachten op de zwangerschaps test. dus echt heel anders, wat mijn arts zei, is dat je geen zwangerschapsverschijnselen krijgt om dat je andere medicijnen krijgt (dus daar ben ik wel blij om, denk dat het toch wat makkelijker maakt) ik gevoel is weer wat dubbel.... zie er tegen op maar aan de andere kant kan ik niet wachten. toch weer die stiekeme hoop.
he meid ik wens je weer veel sterkte, kop op.
liefs merry

Jeetje

dus ook voor een cryo moet je een hele batterij aan medicatie gebruiken, valt mij vies tegen. Ik hoop ook op een cryo deze keer, dan hebben we iets achter de hand mocht het weer niet lukken. Ik ben weer in rap tempo aan het opzwellen, mijn vingers staan gespannen, opgezette buik, opvliegers etc.

Hoeveel cryo's hebben jullie ? Eng hoor, alles is zo onzeker en natuurlijk hebben jullie hoop. Ik probeer elk sprankje hoop de kop in te drukken, maar dat lukt ook niet altijd.

Jij ook veel sterkte, zou toch zo geweldig zijn als het zou lukken !

Manda

rot hè wat die medicijnen met je doen.ik voel me er ook altijd zo vervelend onder....maar blijkbaar moeten we er wat voor over hebben ,normaal zwanger worden moet toch wel een genot zijn :):)
we hebben maar één cryo, wel een 8 cellige (dus dat is mooi) ik hoop ook dat het wat wordt, maar ja de tijd zal het leren.
liefs merry

Inbraak

Hallo dames!

Mijn vriend en ik zijn nu 1.5 jaar bezig om een klein wondertje te krijgen.

Na wat testen blijkt het zaad van mijn vriend niet goed te zijn en we gaan voor IVF of IVF ICI. Het wordt waarschijnlijk het laatste volgens de gyn. Er is geen wachtlijst!

We hebben vorige week woensdag de intakegesprek gehad en mijn vriend wordt nu binnenstebuiten gekeert.

Zijn er hier meer dames waar de oorzaak bij de man ligt?
Hoe lang duurde het voor jullie echt aan de slag mochten?

Valt het jullie zwaar? Ik denk namelijk dat ik er erg luchtig over denk. Ben (nu nog) alleen bang voor de punctie.

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Groetjes Elke

Elke

bij ons ligt het aan mij, dus ik kan je niet verder helpen.
wat betreft de punctie, het is te overzien. je voelt het echt wel, maar dat zal ook per vrouw anders zijn.
je krijgt wat pijnstilling, dus voelt je wel relaxt. ik ben zelf altijd heel rustig, wat er moet gebeuren...moet gewoon.
sterkte
liefs merry

Ivf icsi elke

het zware aan ivf icsi lijkt mij dat je maar 3 kansen krijgt die vergoed worden. 3 kansen op een kindje is maar heel weinig.

Dus elke poging is zo belangrijk, emotioneel kan het een veldslag worden als het niet lukt. Realiseer je dat je per poging maar 30% kans hebt op een zwangerschap.

Elke

Dag Elke,
Bij ons ligt het probleem met name bij mijn man, ook slecht zaad....
Bij mij is geen probleem geconstateerd behalve mijn leeftijd, ik ben nu 40 en word dit jaar nog 41.
Wij hebben vis IUI al een kindje gekregen, ze is nu ruim 21/2 jaar. Na weer een jaar IUI-en zijn we niet opnieuw zwanger mogen worden, helaas.
Nu zijn we met ivf begonnen. We hebben nu 2 pogingen gehad waarvan 1 de gewone ivf. Dat leverde echt een domper op omdat daar geen bevruchting uit voort kwam. Geen enkele kans dus. Bij de 2e poging is het icsi geworden en zijn er 2 embriootjes teruggeplaatst. Helaas geen zwangerschap. Dat was aan de ene kant ook wel een opluchting omdat bij mij een hernia geconstateerd is en ik veel pijn heb. Dat wordt nu eerst geopereerd en dan kijken we opnieuw. We hebben niet zo'n prettig gesprek gehad met de ivf-arts, dat kun je lezen in mijn vorige berichtje.
Ik hoop voor jou dat alles snel zal gaan en je bij de eerste poging al zwanger mag worden. Dat kan namelijk echt!!!
Heel veel succes alvast!

Lean

ps, het spuiten valt best mee als je eenmaal gewend bent en de punctie doe je niet voor de lol maar is ook snel voorbij.....(als je tenminste geen 16 eicellen hebt of zo...)

Merry, manda en lean

Dank jullie wel voor jullie verhalen! Dit heeft me zeker geholpen.

We zullen toch even moeten afwachten, maar ik weet nu wat ons te wachten staat (voor een klein deel).

Dames, ik wens jullie veel succes en sterkte. Misschien dat ik me nog aansluit bij dit draadje, maar wil dit nog niet doen...

Liefs Elke

Manda

heee,
hoe vergaat het je met de medicijnen??? kan je het een beetje volhouden???
sterkte
liefs merry

Ik voel niets groeien

in ieder geval voel ik geen enkele groei, vorige keer had ik rond deze tijd wel steken aan beide kanten, nu dus nog helemaal niets, het zal mij dus niets verbazen als zondag blijkt dat er bij de echo geen enkel eiblaasje goed is en het ophoudt deze poging.
Ik heb totaal geen motivatie, ik ben er heel idioot en stom mee bezig, best wel schandalig vind ik zelf maar zo is mijn gevoel nu eenmaal. Ik hoop echt op een kindje maar ik geloof er niet meer in, nee ik vraag mij af of we uberhaupt nog een 3e poging moeten gaan doen want het zit niet in mijn systeem, ik wil er niet mee bezig zijn. Totaal anders dan vorige keer dus, ik heb nauwelijks bijwerkingen, beetje moe dat is alles, geen opvliegers meer, niet draaierig, ik hou ook geen vocht meer vast, het lijkt alsof ik helemaal niet bezig ben met ivf.

Word ik gek of is dit nog wel normaal ?

Hoe kan dat nou manda? (sorry, inbraakje...)

je gebruikt dezelfde middelen als vorige keer en nu voel je niks? Hoe kan dat nou? Ik snap er niks van...

Tonny

Sterkte, ik gun je zó graag succes...

Dank tonny

dat is heel fijn om te lezen, heel lief van je dat je het ons zo gunt.

Ik doe alles precies zoals de vorige keer en vind het ook raar maar heb er niet opgegoogled maar accepteer het en zal wel zien wat de arts weer wil gaan doen.
Ik heb ook deze week een ander gevoel over ivf voor mijzelf, moeder natuur kan je niet voor 100% sturen, dat vind ik in mijn ivf verhaal ook wel mooi, mijn lijf is geen domme programmeerbare machine maar een wonderlijk stukje natuur waar een gezond kind uit gekomen is. Sinilind vertaalde deze week (we kwamen elkaar tegen bij de bakker) nog over mijn gevoel "ivf als rouwproces". Ik denk dat dat waarheid is.

Volgens mij

is dit gewoon zelfbescherming en dus normaal.
Is dit jullie laatste poging?
Ik ga weer voor jullie duimen (en bidden). Sterkte zondag!

liefs,
Petr@

Manda

ik las je verhaal, nu moet ik zeggen dat mijn tweede poging ook wel een beetje zo ging. ik had weinig last van de hormonen, net of je lichaam er wat aan gewend is.
en aangzien alle pogingen van wat dan ook iui, ivf allemaal mislukt zijn, wil je gewoon niet meer hopen dus zoals petra zei een stukje zelfbescherming.
ik vindt het heel vervelend voor je dat je je zo voelt. ik kan me voorstellen dat je het niet meer ziet zitten. ga nog gewoon voor deze poging. dan kun je altijd kijken of een derde poging nodig is en of je dat dan wilt. het is zo moeilijk.
sterkte en liefs merry

Manda rijn

Lieve Manda Rijn,

Ik vind het een leuke naam wat je hebt. Mooi gekozen. Ik had moeten kiezen voor Appel Sientje. Nouja de dochter van Gwynith Patrow heet gewoon Apple dus het kan allemaal tegenwoordig.

Ik moet je zeggen dat ik 3 ivf pogingen heb gedaan en me elke keer anders heb gevoeld. Ook gemotiveerd maar ook zeker zoals jij je nu. Je lichaam reageerd ook elke keer anders dat is nou eenmaal zo. Vorige iui had ik ontzettend last van mijn (.)(.) en nu totaal niet. Ik had hoofdpijn en nu ook niet.

Het is ook niet niks maar ik weet van mezelf dat ik het niet allemaal op mezelf moet betrekken, dat je er niks aan kan doen en wat maakt het uit dat je even niet positief bent dat is ook wel een stukje zelfbescherming. Verdorie als het niet lukt en je was positief komt de klap ook harder aan. En dat doet pijn!! Kloten lichaam...en zo van alles maar doe wat goed voelt en forceer niet en heb geen schuldgevoel dat is het niet waard bewaar en spaar je energie om het voor jezelf allemaal wat positiever te maken. Ik heb gekozen voor osteopathie omdat ik er van ben overtuigd dat je lichaam en geest in balans moet zijn en ik voel me echt een stuk beter. Ik heb uiteindelijk ook gekozen om er even niet meer mee te beginnen zo zijn we een jaar uit de behandelingen geweest en ik moet zeggen dat het me goed heeft gedaan.

Gek ben je niet, misschien ben je een olifant!! Ha ha grapje! Je bent gewoon een mens die een grote wens heeft.

Laat je over morgen weten?

Hedda

Fijn weekend

Geweest

Ik werd vannacht weer wakker (4 dagen achter elkaar klokslag 5.30) met weer een nachtmerrie, deze keer was ik in een oorlog beland met dochtertje en had ik haar een klap gegeven omdat ze niet opschoot, vreselijk wat er allemaal wel niet in mijn onderbewustzijn afspeelt, overdag duw ik dus alles weg.

Vanochtend bij de kliniek geweest, 7 eiblaasjes rechts, 2 links, de meeste zijn te klein dus ik ga meer hormonen spuiten in de hoop dat die nog groot genoeg worden om mee te doen. Nou dat geeft weer wat hoop die ik ter plekke weer weg duw.

Ik heb echt respect voor mensen die dit al 3x en vaker hebben meegemaakt, wat is dit een vreselijk zwaar emotioneel traject. Die spuiten en punctie etc doen er niet zoveel toe, de emoties erom heen, de onzekerheid/hoop is echt vreselijk.

Sini

dank !

Hoe'st met iedereen?

iemand nog spannend nieuws ?

Hier net weer terug van de kliniek, alles precies zoals de vorige keer maar nu met meer puregon, vrijdag de punctie. Niet zoveel eiblaasjes (net zoals vorige keer) maar hopelijk lukt het om toch weer 2 embyo'tjes te maken.

nou manda dat is toch maar weer goed nieuws, weer een stapje verder in het traject, nu hopen dat er wat moois uitkomt
hier is het op het moment rustig, ben in afwachting op mijn ongesteldheid. heb zaterdag mijn laatste primolut gehad, dus zou vandaag of morgen wel ongesteld worden. dan beginnen met de nieuwe medicijnen. en dan meer weer afwachten wat alles doet. dus ik geniet nog even van de tijd zonder chagarijnige buien,beroerd voelen ziekenhuis in en ziekenhus uit, hahaha.
he meis heel veel sterkte met de punctie, en ik zal duimen voor je. liefs merry

Manda rijn

Sterkte met de punctie aanstaande vrijdag.

Punctie gehad

ik was echt doodsbang, maar met een hele efficiente truc (grote hap luchten en uitpuffen) van de verpleegkundige heb ik nauwelijks wat gevoeld van de 2 inwendige injecties. Er waren maar 7 eiblaasjes maar in alle 7 zat een eitje ! Super dus !

En nu hopen dat de eitjes goed bevrucht worden en er maandag 2 mooie embryo'tjes terug geplaatst kunnen worden, maar ik heb goede hoop omdat we er 7 hadden. Heb deze keer meer pijn in mijn buik, ik lig sinds vanmiddag op bed. Ik heb wat verhoging, moet dat even in de gaten houden.

Hoe is het met de andere iui en ivf'ers ?

Inbraakje manda

(Ik lees hier stiekem mee hier)

Kreeg er helemaal kippevel van toen ik je berichtje las. Dat om 2 reden: 1, moet dit zelf ook een keertje ondergaan (voor de eerste keer) en zie erg tegen de pijn op!
en 2, respect dat je zo positief bent!

Ik duim voor mooie bevrucht embryotjes

Groetjes Elke

Mooie score manda

dat is een mooie score, nu maar weer afwachten (vind ik ook altijd spannend)hopelijk twee die goed aanslaan en wie weet ook nog wat in de vriezer. doe maar even lekker rustig aan, die buikpijn is niet niks (weet het uit ervaring) ff time-out voor jou.
ik zelf zit nu aan de progynova, 3 november een afspraak voor de eerste echo, en daar vanuit weet ik weer meer, ik hoop dat het wat doet en dat we een cryo terugplaatsing kunnen hebben. voel me nog wel goed onder de medicijnen, wel wat moe maar nu heb ik het ook erg druk met werken. hebben jullie dat ook als je in het traject zit, dat alles wat teveel wordt?? werken behandeling, huishouding, sociaal leven enz, ik kom er altijd wat in om. mijn vriend moet er altijd wat onder lijden, ik begin hem wat af te snauwen, hij staat het dichste bij, dus hij krijgt het op zijn brood. hij snapt het wel, maar vindt het zo sneu voor hem, ik kan er gewoon niks aan doen, het gebeurt gewoon. ooh ik ben zo'n kreng als ik aan die medicijnen zit.
he manda ik duim voor je dat je mooie embryootjes hebt.liefs merry