13 april 2016 door Jacqueline Eckhardt
Paultje, echt geen jongen (12+)
Ontroerend tienerverhaal over genderdysforie.
Paultje, echt geen jongen
door: Brigitte Minne
ill.: Joris Thys
uitg.: De Eenhoorn, 2016
ISBN: 978-94-6291-124-6
omvang: 176 pagina's
prijs: € 15,95
Online bestellen
Paultje, echt geen jongen, gaat over een jongen die liever een meisje wil zijn. Hij heeft een liefhebbende moeder, maar een lompe, dominante vader met vastgeroeste gedachten. Hij kan niet omgaan met het 'anders zijn' van zijn zoon en wil ondanks alles een man van hem maken. Hij dwingt hem om cowboytje te spelen en te vechten met klasgenoten.
Het verhaal begint in deze tijd, als we kennismaken met Lien Willems, een huisarts die zich goed kan inleven in anderen en begaan is met haar patiënten. In de volgende hoofdstukken wordt duidelijk wie deze vrouw is.
Dan springt het verhaal terug naar 1958. Kleine Paul hangt aan zijn moeders rokken en doet niets liever dan haar haren kammen en samen met haar nagels lakken. Paultjes moeder ziet er niets kwaads in, maar zijn vader, een grofgebouwde bakker, kan de meisjesachtige trekjes van zijn zoontje niet aanzien. Als Paultje ten overstaan van iedereen voor Sinterklaas een pop met lange haren vraagt, barst de bom in het gezin. Na een vreselijke ruzie besluit Paultje voor eens en altijd zijn 'meisjes-ik', Paulien, te verstoppen.
Maar Paulien blijft, en trekt steeds harder aan Paul. Als hij wegens astma tijdelijk naar zijn oma in het bos wordt gestuurd, verandert zijn leven. Oma Alida herkent het verdriet van Paultje; zij heeft zich haar hele leven lang al man gevoeld. Alida geeft Paulien de ruimte, en jarenlang kan Paultje tijdens de vakanties bij zijn oma zichzelf zijn. Daarbuiten echter wordt de inmiddels 16-jarige Paul steeds ongelukkiger. Uiteindelijk neemt hij een dramatische stap. Die niet fataal is, maar wel een ommekeer betekent voor Paul en ieder die hem lief heeft.
Brigitte Minne schetst in klinkende taal een ontroerend portret van een jongen die vecht voor zijn bestaan, in een tijd waarin genderdysforie (vroeger: 'transseksualiteit') onbespreekbaar was. En toch, denk ik, had dit verhaal ook in deze tijd kunnen spelen. We zijn weliswaar toleranter dan in de jaren '50, maar de onzekerheid en de strijd van kinderen die het gevoel hebben in het verkeerde lichaam te zitten, is ook nu nog heel zwaar natuurlijk. Paultje, echt geen jongen is een ode aan al deze kinderen. Heel mooi!
hboeke
02-07-2016 23:07<p>We hebben overwogen om de bovenstaande wartaal-reactie (over 'moedertje Natuur') te verwijderen, omdat de relatie met het onderwerp ('genderdysforie') nogal onduidelijk is, maar we hebben dat uiteindelijk niet gedaan omdat de tekst verder niet onwettig of kwetsend is.
</p>
wilfred degens
02-07-2016 13:07<p>Het schijnt dat we moedertje Natuur steeds op meer terreinen naar onze wensen en geaardheden kunnen en mogen aanpassen. Waarom zou je ook in ons leven iets accepteren wat de natuur ons gegeven heeft? Wij houden immers van plastic en insecticide en sluipmoordenaar luchtvervuilende brandstoffen etc. ect. omdat het ons beter uitkomt om door te gaan in meer en meer en nog meer! We willen wel en niet, en dat zal de natuur maar van ons moeten nemen, want wij nemen niet wat de natuur ons geeft. Toch.....? </p>
Almonde
13-04-2016 13:04<p>Fijn zo'n roldoorbrekend boek. Jammer dat de vader & moeder dan weer zo clichematig rolbevestigend worden neergezet. Maar gelukkig is er nog een oma die haar hele leven een man had willen zijn. Blijkbaar is GD ook nog eens erfelijk. Ik weet niet, ik krijg hier toch een beetje een vieze smaak van in mijn mond. Ik ga het in ieder geval niet kopen voor mijn kinderen (die zich trouwens gewoon jongetjes voelen en toevalligerwijs ook nog over een piemel beschikken. Het kan dus nog!</p>