6 februari 2014 door Henk Boeke
Boodschappen doen met kinderen
Boodschappen doen met kleine kinderen, hoe doe je dat? Hoe maak je het leuk en hoe voorkom je gejengel?
Onder het motto 'Gezellige boodschappen' publiceerde de Family Factory, een netwerk van ouders, tips om samen boodschappen te doen met je kind:
- Spreek regels af met je kind. Zoals: 'rustig lopen in de winkel' of 'dicht bij papa of mama blijven'.
- Geef je kind een eigen boodschappenlijstje, eventueel met plaatjes. Je kind vindt het geweldig als het betrokken wordt bij grote-mensendingen.
- Neem ook een boodschappenlijstje voor jezelf mee. Als het rustig is, zou je een wedstrijdje kunnen doen: wie heeft als eerste alle boodschappen van zijn lijstje? Zo ben je lekker snel klaar en is je kind ook blij.
- Vertel je kind van te voren of het een pak koekjes mag uitkiezen, het toetje voor vanavond, of misschien vandaag wel helemaal niets. Hou je daar ook aan.
- Bepaal of het überhaupt wel handig is om je kind mee te nemen naar de winkel. Misschien kun je met de buren afspreken dat je eens per week op elkaars kinderen past, terwijl de ander in alle rust boodschappen kan doen. En dat ene pak melk dat je nog nodig hebt, haal je gezellig met je kind.
"Zo wordt boodschappen doen een uitje waar je allebei naar uitziet!" juicht de Family Factory. Optimistische mensen daar... ;-)
Nog meer tips
Onze Zuiderburen verkondigen al net zo'n blijde boodschap. "Vanaf nu gaan jullie weer lekker ontspannen shoppen!" belooft Baby.be. Hun tips:
- Vertrek ’s morgens. Peuters worden humeuriger naarmate de dag vordert.
- Ga naar de wc vóór je vertrekt. Vergeet ook niet te checken of je nog voldoende luiers en vochtige doekjes bij je hebt.
- Zet 's zomers een koelbox (met bevroren koelelementen) in de auto. Dan hoef je niet te stressen om je spullen op tijd in de koelkast te krijgen.
- Vertel je kind vooraf waar jullie naartoe gaan, wat jullie daar gaan doen, en wat je van je kind verwacht.
- Neem tussendoortjes mee voor als je lang onderweg denkt te zijn. Kies dingen die je kind zelf gemakkelijk kan vasthouden, en kan eten zonder te knoeien. Zoals: ontbijtkoek, muesli-repen, en voorgesneden stukken fruit of groenten (zoals komkommer en wortel). Vergeet ook niet een flesje of een drinkbeker met water in je tas te stoppen.
- Neem vochtige doekjes mee. Om vuile snoetjes, neusjes, handjes en billetjes te poetsen.
- Toon begrip als je kind toch gaat zeuren. Voor zeurgedrag is er maar één remedie: afleiden. Het is wel belangrijk dat je voor jezelf uitmaakt wat wel kan en wat niet, want toch toegeven nadat je eerst "nee" hebt gezegd, is vragen om problemen.
- Laat knuffels, speelgoedjes en boekjes thuis of in de auto. Zo raken ze niet kwijt in de winkel, en voorkom je dat je kind steeds méér wil meenemen. Zonder speeltjes en knuffeltjes praat je ook meer, en heeft je kind de kans om de mensen en de omgeving te bestuderen. Doe hoogstens één speeltje in je tas voor noodgevallen.
- Laat je kind in de kinderwagen of de winkelkar zitten als je haast hebt, of als het erg druk is (waardoor je je kind weinig aandacht kunt geven). Leg duidelijk uit waaróm je kind niet los kan rondlopen. Ben je lang onderweg, las dan wel wandelpauzes in.
- Afleiden, afleiden, afleiden, als zich een crisissituatie voordoet. ['Werkt ook bij vaders', grappen de tipgevers van Baby.be.] Negeer het negatieve gedrag van jengelende en zeurende peuters zo veel mogelijk. Dat werkt echt het beste. Leid ze af door ze te laten helpen met zoeken en kiezen. Geef hen positieve aandacht. En beloon goed gedrag (met complimentjes, etc.).
- Laat je kind meehelpen. Samen zoeken en kiezen. Samen de boodschappenmand dragen. Boodschappenlijstje vasthouden. Boodschappen in een karretje leggen. Zelf een karretje duwen. Dat vinden ze allemaal geweldig!
Tomeloos grijpen en graaien
Opa's en oma's beklagen zich regelmatig over 'het onopgevoede gedrag' van de huidige generatie kinderen. "Vroeger konden ouders toch ook gemakkelijk boodschappen doen met hun kinderen? Waarom zou dat nu niet meer kunnen?" Oftewel: waar hebben we al die ingewikkelde tips eigenlijk voor nodig?
Het antwoord is simpel: omdat er vroeger nog geen supermarkten waren die geoptimaliseerd zijn voor tomeloos grijpen en graaien, en omdat juist de kindermarketing zich de laatste tijd zo sterk ontwikkeld heeft. Denk aan al die vrolijk gekleurde verpakkingen met al die personages uit tv-series. Die zijn domweg onweerstaanbaar voor kleine kinderen.
In kleinschalige buurt- en dorpswinkels, waar de slager een plakje worst geeft en de bakker een krentenbolletje, is het een stuk gemakkelijker winkelen met kleine kinderen. Daar heb je al die tips dus helemaal niet voor nodig.
En nog even een hart onder de riem: voel je beslist geen loser als al die pedagogisch verantwoorde tips niet helpen. Zelf hebben we het op een gegeven moment gewoon opgegeven, om onze kinderen nog mee te nemen met boodschappen doen. Vooral het wachten bij de kassa was dodelijk.
Reacties welkom
Heeft u zelf nog handige tips? Deel ze (hieronder) met ons en uw collega-ouders!
debbybosma
31-03-2014 10:03<p>Mijn zoontje heeft altijd goed geluisterd en rende nooit weg. Met 20 maanden begon het ineens.Sindsdien neem ik altijd de lkinderwagen mee en als hij weg wilt lopen vraag ik aan hem of hij in de kinderwagen wilt. Hij zegt dan 'Nee' en komt weer naar me toe. Als hij niet komt pak ik hem op en zet hem in de wagen. Uiteraard laat ik hem ook meehelpen met winkelen. Dus de eerste tijd gaat de kinderwagen weer mee :(
</p>
11-02-2014 21:02<p>En wat voor mij het beste werkte: thuisbezorgen! Lekker 's avonds op de bank de boodschappen doen. En kun je zaterdags wat leuks doen met je kinderen!</p>
11-02-2014 10:02<p>Toen ik een baby en een peuter had waren de supermarkten voor het eerst open tot 20.00 uur. Ideaal, man deed thuis peuter in bad en ik ging naar de winkel met baby in maxicosi.
</p>
<p>Ik heb blijkbaar vrij makkelijke kinderen want ik heb nooit problemen gehad tussen die tijd en nu, 12 jaar later. Ze gaan nog steeds graag mee en helpen goed. Oudste gaat er binnenkort zelfs werken.
</p>
<p>Eten of drinken meenemen? Nee hoor. Eten daar geven al helemaal niet, je eet wat je betaalt hebt!
</p>
11-02-2014 01:02<p>'s morgens in de metro op weg naar het werk nam ik met zoon, ruim 2 jaar, door wat de boodschappen van die middag zouden zijn. In de volgorde van het pad in de winkel.<br />
Op de terugweg herhaalde ik dat nog een keer met hem en liet hem alles opnoemen. Dan gingen we de winkel in, ik met de boodschappenwagen en hij pakte de boodschappen uit de vakken of ik tilde hem op. Dan waren we snel door de winkel. Later met dochter, die was dan al wat ouder, hadden we een boodschappenbriefje in de volgorde van het pad. Ze streepte alles weg wat ze in de kar deed tot ze bij de kassa was.<br />
Kinderen hebben een vorm van autisme. Misschien is dat ook wel makkelijker in sommige opzichten. Ze taalden niet naar de chaotische bakken met aanbiedingen en snoep bij de kassa. We haalden wat we vooraf besproken hadden.</p>
10-02-2014 10:02<p>Een croissantje is qua hoeveelheid calorieën zeker voor een peuter zo'n beetje een complete maaltijd. En dan zijn het ook nog loze calorieën, want veel nuttigs zit er niet in. Om dat zomaar als extra tussendoortje te geven, lijkt mij geen wenselijke gewoonte... Hier 4 kinderen die nooit iets te eten hebben gekregen bij het boodschappen doen, al was de jongste wel heel bedreven in het openknagen van verpakkingen ;-)</p>
07-02-2014 13:02<p>Gezien het aantal half leeggegeten verpakkingen dat ik in de schappen van de supermarkt zie liggen komt het bij velen niet goed.</p>
07-02-2014 00:02<p>Foute boodschap vind ik wel overdreven hoor. Zolang het eerlijk betaald wordt zie ik het probleem niet. Alsof kinderen tot in lengte van jaren van mama gekregen (!) croissantjes peuzelen terwijl ze in het karretje zitten. Mijn puber eet in ieder geval geen banaantjes en croissantjes meer in de winkel en zit ook niet meer in het karretje.....Ondanks slechte boodschap is het dus toch goed gekomen.</p>
06-02-2014 22:02<p>Ehm, hoe lang duurt boodschappen doen nu helemaal. Half uurtje in de winkel en dan nog wat reistijd en dan heb je de weekboodschappen bij elkaar. Zo lang kan ook een peuter nog wel geduld hebben.
</p>
<p>Is het dan echt nodig om een complete waslijst aan spullen mee te nemen (eten, drinken, luierdoekjes, luiers).
</p>
<p>Ik besteed de winkeltijd graag als quality time. Alle tijd voor een 'goed gesprek' en overleggen we ondertussen meteen nog even of we bananen of appels mee zullen nemen. Zeuren maakt niet uit, want wat er op het lijstje staat halen we niet.
</p>
<p>En een croissantje of een banaantje in het karretje vind ik ook erg overdreven. Foute boodschap (want je eet pas iets op nádat je het betaald hebt) en we hebben het over een half uurtje. Zo lang kan een kind toch wel zonder eten?</p>
06-02-2014 20:02<p>Toen onze kinderen klein waren gingen onze kinderen probleemloos mee naar de winkel zonder gejengel, en dat ze "schreeuwden ik wil dit en ik wil dat" Ze zijn nu 13 en 10 jaar gaan ook graag mee, hebben sinds kort een scan kassa, dus willen graag de boodschappen die we op de lijst hebben scannen. Maar er komt ook echt niet meer in de kar dan op het lijstje staat. </p>
06-02-2014 18:02<p>Sorry, maar wat een onzintips zitten erbij zeg! Ik vroeg me op een gegeven moment echt af of we het hadden over een supermarktbezoek of een dagje weg.....gewoon in de kar zetten en een banaantje geven of een croissantje van de bakkersafdeling. Overigens als de baby/peuter in het zitje zit, kan de peuter/kleuter prima op de krattenhouder staan!</p>
06-02-2014 08:02<p>Een wedstrijdje doen, wie het eerst alles in de kar heeft? Dacht het niet! Dat is vragen om problemen. Baby in de kar, peuter aan het wandel/polskoordje. Dat waren ze van jongst af aan zo gewend en ze waren ook nooit verder dan een halve meter van me vandaan. Nooit problemen met winkelen gehad. Want ze waren altijd binnen oog/correctie bereik.</p>
06-02-2014 07:02<p>Vanaf dat ze konden lopen, heb ik ze laten lopen met een klein karretje en ze erbij betrokken. Het kost even wat meer tijd, maar dat betaalt zich terug. Als ze al een keer in de wandelwagen zaten, parkeerde ik die bij de ingang en liet ze lopen, want tegen passief zitten protesteerden ze. Ik heb twee jongens en beiden konden probleemloos mee als peuter.</p>